R.J.Palacio - Mucize CS

1obof.
Küçüklüğümden beri doktorlar aileme günün birinde işitme
cihazına ihtiyaç duyacağımı söylüyordu. Bunun beni neden bu
kadar korkuttuğunu bilmiyordum, belki de kulaklarım beni çok
rahatsız ettiği içindir.
İşitmem gittikçe kötüleşiyordu ama kimseye söylememiştim.
Sürekli kafamın içinde olan o okyanus sesi gittikçe artıyor, insanların
sesini su altındaymışım gibi boğuyordu. Arka sıralarda
oturduğumda öğretmenleri duyamıyordum. Ama bunu anneme
ya da babama söylersem sonunda işitme cihazı takacağımı bili.
yordum ve beşinci sınıfı bu olmadan bitirebilmeyi umuyordum.
Ancak ekimdeki yıllık sağlık kontrolümde işitme testinden
çaktım ve doktorlar, zamanının geldiğini söyleyip beni kulaklarımın
ölçüsünü alan özel bir kulak doktoruna gönderdiler.
Tüm hatlarım içinde en çok kulaklarımdan nefret ediyorum.
Yüzümün iki yanındaki küçük yumruklan andmyorlar. Aynca
başımın oldukça aşağısmdalar. Boynumdan çıkmış ve ezilmiş pizza
hamuruna falan benziyorlar. Tamam, belki de biraz abartıyorum.
Ama onlardan gerçekten nefret ediyorum.
Doktor işitme cihazını anneme ve bana göstermek için
çıkardığında inledim.
"O şeyi takmayacağım," diye duyurdum kollarımı kavuşturarak.
"Biraz büyük göründüğünü biliyorum," dedi kulak doktoru,
"ama onları bir baş bandına takmak durumundaydık, kulaklarında
durmalarının başka bir yolu yoktu."
230