R.J.Palacio - Mucize CS

olivia'yla evlerinin verandasında onıruyorduk. bana repliklerimde
yardımcı oluyordu. sıcak bir man ikindisiydi, neredeyse yaz gi·
biydi. gökyüzü hala parlak bir mavilikteydi ama güneş batıyordu
ve kaldırımlar uzun gölgelere bürünmüştü.
ezber yapıyordum: evet, güneş binlerce kez yükseldi. yazlar
ve kışlar dağlan biraz daha aşındırdı ve yağmurlar çamurun bir
kısmını akıttı. o zamanlar daha doğmamış bebekler düzgün cümleler
kurmaya başladı bile. genç ve dinç olduğunu düşünenler,
merdiveni kalplerinde biraz olsun çarpıntı hissetmeden, eskisi
gibi çıkamadıklarını fark ettiler ...
başımı iki yana salladım. gerisini hatırlayamıyordum.
bin günde tOm bunlar olabilir, diye sufle verdi olivia senaryodan
okuyarak.
doğru, doğru, doğru dedim başımı sallayarak. iç çektim. ak
lımdan silindiler, olivia. bütün bu replikleri nasıl hatırlayacağım?
hatırlayacaksın, diye cevapladı güvenle. uzanıp aniden beliren
bir uğurböceğini ellerinin arasına aldı. gördün mü! şans
işareti, dedi, üstteki elini yavaşça kaldırıp diğer avcunda yürüyen
uğurböceğini gösterdi.
şans ya da sıcak hava göstergesi, diye takıldım.
tabii ki de şans, diye karşılık verdi, böceğin bileğine doğru
ilerlemesini izleyerek. uğurböceği gördüğünde dilek tutmakla
ilgili bir şey vardı. küçükken auggi.e'yle areşböceği gördüğümüzde
yapardık. elini yine böceğin üzerine kapadı. haydi, bir dilek tut.
gözlerini kapa.
212