R.J.Palacio - Mucize CS

Mucize.
Annem ikimize birden baktı. "Kaçırdığım bir şey mi var?"
Soruyu ortaya sormuştu.
"Gece beni kontrol etmek için dönseydin bunu bilirdin,"
diye tersledim. "Yapacağını söylediğin gibi."
"Ah, Tannın, Via," dedi annem, beni dün gece ektiğini
anımsayarak. Auggie'nin üzümlerini ikiye bölerken (damağının
boyutu yüzünden üzümler boğulmasına neden olabilirdi)
kullandığı bıçağı bıraktı. "Çok üzgünüm. Auggie'nin odasında
uyuyakalmışım. Uyandığımda ..."
"Biliyorum, biliyorum," dedim umursamazca.
Annem yanıma gelip ellerini yanaklarıma koydu ve ona
bakmam için yüzümü kaldırdı.
"Gerçekten, gerçekten üzgünüm," diye fısıldadı. Üzgün
olduğunu görebiliyordum.
" Ö nemli değil!"
"Via..."
"Anne, sorun yok." Bu sefer samimiydim. Gerçekten üzgün
görünüyordu, bu yüzden uzatmak istemedim.
Sarılıp beni öptü ve üzüm kesmeye döndü.
"Peki, Miranda'yla ilgili bir sıkıntı mı var?" diye sordu.
"Sadece tam bir pislik gibi davranıyor."
Auggie hemen, "Miranda pislik değil," diye lafa girdi.
"Pislik olabiliyor!" diye bağırdım. "Bana inan."
"Tamam, o zaman seni okuldan alırım, sorun değil," dedi
annem kararlı bir tavırla, ikiye bölünmüş üzümleri bıçağın kenarıyla
kilitli yemek poşetine iterken. "En başından beri plan buydu
zaten. Auggie'yi aldıktan sonra seni almaya geliriz. Muhtemelen
dörde çeyrek kala gibi orada oluruz."
Daha sözünü bitirmeden, "Hayır!" dedim sertçe.
"lsabel, metroya binebilir," dedi babam sabırsızca. "Artık
kocaman kız oldu. Tanrı aşkına, Savaş tıe Banş'ı okuyor."
112