R.J.Palacio - Mucize CS

ltah '\Yal f.ı
"Bugün beni okuldan alabilir misin?" diye sordum, çöreğime
krem peynir sürerken.
Annem August'un öğle yemeğini hazırlıyordu (Auggie'nin
yiyebileceği kadar yumuşak bir dilim tam buğday ekmeğinin
üzerine yumuşak çedar peyniri), August ise masada oturmuş yulaf
ezmesini yiyordu. Babam işe itmek için hazırlanıyordu. Artık
liseye gittiğim için yeni gidiş güzergahımıza göre sabah babamla
metroya binecektim ki bu da onun normalden on beş dakika
erken çıkması anlamına geliyordu. Sonra ben durağımda inecek
tim ve o da yoluna devam edecekti. Annem de okul çıkışında
heni arabayla alacakn.
"Miranda'nın annesini arayıp seni yine eve bırakıp bırakamayacağını
soracaktım," diye cevapladı.
"Hayır, anne!" dedim hızla. "Beni sen al. Ya da metroya
binerim."
"Metroya henüz tek başına binmeni istemediğimi biliyorsun."
"Anne, on beş yaşındayım! Benim yaşımdaki herkes metroya
tek başına biniyor!"
Babam diğer odadan, "Eve metroyla dönebilir," diye seslendi,
mutfağa girerken kravatını düzeltiyordu.
Annem, "Neden onu yine Miranda'nın annesi bırakamıyor
ki?" diye karşı çıkn.
"Kendi başına metroya binebilecek kadar büyüdü," diye
1Srar etti babam.
111