R.J.Palacio - Mucize CS

F.. J. P4Jo.ciD
"Yatmadan önce yine gelirim," dedi ve yaklaşıp başımın
üzerini öptü.
"Papatya bu gece benimle uyuyabilir mi?"
"Tabii. Birazdan getiririm."
Çıkarken, "Geri gelmeyi unutma," dedim.
"Söz veriyorum."
Ama o gece bir daha gelmedi. Babam geldi. Auggie'nin ilk
gününün kötü geçtiğini ve üstesinden gelmesi için annemin ona
yardım ettiğini söyledi. Günümün nasıl geçtiğini sordu, ben de
iyi olduğunu söyledim. Buna hiç inanmadığını söyledi, ben de
ona Miranda ve Ella'nın pislik gibi davrandığını anlattım. (Met
roya tek başıma bindiğimi söylemedim gerçi.) Babam da hiçbir
fCYin, arkadaşlığı lise kadar sınamadığını belirtti, ardından da
Saw.ş ve Barılı okumamla ilgili bana takıldı. Tabii alay etmiyordu
çünkü insanlara "Tolstoy okuyan on beşlik bir kızı" olduğuyla
ilgili böbürlendiğini duymuştum. Ama kitapta nerede olduğum
-savaş kısmında mı, yoksa barış kısmında mı- ve Napolyon'un
biphop dansçısı olduğu zamanları anlatıp anlatmadığıyla ilgili
bana takılmayı seviyordu. Aptalca şeylerdi ama babam herkesi bir
fdcilde güldürmeyi başarır. Ve bazen iyi hissetmek için gereken
tk şey de budur.
İyi geceler öpücüğü vermek için eğilirken, "Annene kızma,"
dedi. '1\.uggie için ne kadar endişelendiğini biliyorsun."
"Biliyorum." Bunu kanıksamıştım.
Kapının yanında bir an duraksayarak, "Işık açık mı kalsın,
bpalı mı? Saat geç oluyor," dedi.
"Önce Papatya'yı getirebilir misin?"
Birkaç saniye sonra kollarından sarkan Papatya'yla döndü
onu yanıma yatırdı.
"İyi geceler, tatlım," dedi alnımı öperek. Papatya'yı da alnından
öptü. "İyi geceler, kızım. Tatlı rüyalar."
109