R.J.Palacio - Mucize CS

- J. Pa.lo.ciıı
"Daha ilk günden mi?"
"Evet, daha ilk günden!" diye bağırınca annem çok şaşırdı.
O bir şey diyemeden, "Okul fena değil. Gerçi oldukça büyük.
Çocuklar nazik görünüyor," dedim. Daha fazlasını sorma gereği
duymaması için ona yeterince bilgi vermek istiyordum. "Auggie' nin
okuldaki ilk günü nasıl geçmiş?"
Annem tereddüt etti, birkaç saniye önceki padamamdan ötürü
kaşları hala kalkıktı. Nefes verir gibi yaşça, "Fena değil," dedi.
"'Fena değil' de ne demek?" dedim. "İyi miymiş, kötü mü?"
"İyi olduğunu söyledi."
"O halde sen neden iyi olmadığını düşünüyorsun?"
"İyi olmadığını söylemedim! Tanrım, Via, senin neyin var?"
"Sormadım varsay," diye .cevapladım ve hızla Auggie'nin
odasına dalıp kapıyı çarptım. PlayStation oynuyordu ve başını
bldmp bakmadı bile. Video oyunlarının onu böyle zombileş
örmesinden nefret ediyordum.
"Ee, okul nasıldı?" Yatakta yanına oturabilmek için Papatya'yı
hnara ittim.
Oyundan başını kaldırmadan, "İyi," dedi.
"Auggie, seninle konuşuyorum!" Oyun kumandasını elinden
kip aldım.
Öfkeyle, "Hey!" dedi.
"Okul nasıldı?"
"İyi dedim ya!" diye bağırdı kumandayı elimden geri alıp.
"Sana iyi davrandılar mı?"
"Evet!"
"Kimse kabalık yapmadı ya?"
Kumandayı bırakıp bana dünyanın en saçma sorusunu sormuşum
gibi baktı. "İnsanlar bana neden kabalık yapsın ki?" Hayatı
boyunca ilk kez böyle alaycı olduğunu görüyordum. Karakterinde
böyle bir özellik yok sanrrdım. ,
107