R.J.Palacio - Mucize CS

Anneannemin öldüğü günle ilgili en net hatıram, annemin sanki
midesine yumruk yemiş gibi kamını tutup hıçkırıklara boğularak
yere yavaş yavaş çökmesiydi. Annemi daha önce hiç öyle görmemiştim.
Daha önce böyle sesler çıkardığını hiç duymamıştım.
August'un geçirdiği tüm o ameliyatlarda bile annem hep cesur
yüzünü göstermişti.
Montauk'taki son günümde anneannemle kumsalda güneşin
batışını izlemiştik. Üzerine oturmak için yanımıza battaniye
almıştık ama hava serinlediği için onu üzerimize sanp birbirimize
sokulmuş ve güneş okyanusun üstünde tamamen batıncaya kadar
sohbet etmiştik. Ardından anneannem bana bir sır vermiş; beni
dünyadaki herkesten daha çok sevdiğini söylemişti.
'J\.ugust'tan bile mi?" diye sormuştum.
Gülümseyip ne söyleyeceğini düşünüyormuş gibi saçımı
okşamıştı.
'J\.uggie'yi çok ama çok seviyorum," demişti hafifçe. Portekiz
aksanını, r'leri yuvarlayışını hala anımsıyorum. '1\ma onu gözeten
çok melek var, Via. Ve seni de benim gözettiğimi bilmeni istiyorum.
Tamam mı, meniıuı querida9? Benim için herkesten önce geldiğini
bil. Sen benim ... " Okyanusa bakıp dalgaları düzeltmek ister gibi
ellerini açtı. "Sen benim her şeyimsin. Beni anlıyor musun, Via?
Tu es meu tudo.10"
Anlıyordum. Ve bunu neden bir sır olarak verdiğini de bili-
•
yordum. Anneannelerin gözdeleri olamazdı, bunu herkes bilirdi.
Ama o öldükten sonra bu sırra tutundum ve beni bir battaniye
gibi sarmalamasına izin verdim.
9 (Port.) Sevgili kızım. (ç.n.)
10 (Port.) Benim her şeyimsin. (ç.n.)
98