Sempe Goscinny - Küçük Pıtırcık

Senıpe/Goscinny
KOCÜK
PITIRCIK
•
.
Resimler
SEMPE

' i // .
KüÇÜK
PITIRCIK
1
IJ /) ,,-,.
('/ --J
,ını r
SE .. · PE

Sempe/Goscinny
KÜÇÜK
PITIRCIK
Türkçesi
VİVET KANEITİ
CAN YAYINLARI LTD. ŞTİ.
Hayriye Caddesi No. 2, 8(XY)() Galatasaray, İstanbul
Telefon: 252 56 75 - 252 59 88 - 252 59 89 Fax: 252 72 33

-· i.. _·it .. pt n oluş. n bu di :h,ln ynı.nra Goffclnny, nrktHHn·
! b1rbnind , ü ... tl y- p,Unr bıro.knrak 1978 yılındn öldü.
Y .. -.. rken, h p ünlü çkerlorle çnhşt.ı. Ünlü Red Klt'l yt\ra­
• n . çien fonis, bir ru .. Goscfnny no tanıştı. O gundon
.... ra d" Red Kit"i hep Goscinny y.azdı, Morrts de çizdi. Red
--it1n sıl ünü bu buluşmadnn sonradır. Gosclnny, daha
.... nra.. yine hepimizce bilinen ünlü Asterlks'i yarattı. O da
,.• se'\·ilen bir dizi oldu. An1a Gosclnny'nin en büyük yanw.cısı
{Le petit Nicolas> Pıtırcık'tır. Ünlü Fransız çizer:l
Sem birbirinden se-vimli küçük çocuklar topluluğundan
o1 Pıbrcık dizisini. birbirinden güzel çizgilerle süsledi .
re ölümsüzleştirdi. Pıtırcık yani Küçük Nikola, cin gibi
eld. biraz haşan. iyi yürekli, alabildiğine sevimli bir küçuk
çocuk-Daha ilkokul öğrencisi. Kendi gibi birbirinden
tatlı bir siirü de arkadaşı var. Bu dizide, Küçük Pıtırcık'la
arkadaşlanrun okul içinde ve okul dışında başlarından geçen
ilginç, güldürücü serüvenlerini - izleyeceksiniz. Sekiz
ayn kitaptan oluşan, dünya çocuk_ edebiyatının bu ölümsii:z.
örneklerini, büyükler kadar, ama onlardan çok özellikle
ilkokul çağındaki küçüklerin bayılarak okuyacaklarına inanıyoruz..
.C'J Editious Denoel / Onk ı\jans Ltd. Şti. /
Can Yayınlan Ltd. Şti, ( 1983)

Sempe/Goscim)y
·KOçüK
PITIRCIK
BİRİNCİ KİTAP

ÇOCUK KİTAPLARI oıztsı
1. basım: 1988, Can
2. basım: 1991, C.an
3. basım: 1995, C.an
Bu lciııp, l,ıanbul'dı Can Yıyınlan'nda dizildi,
Ôıal Da,ımcvinde baııldı. (19')5)

Birinci Kitabın
İçindekiler
Sın,ıf Fotoğraf Çektiriyor/7
Kovboylar! 18
Karagöz Sınıfa GeUyor/28
Büyük Bir Futbol Maçı/38
Sınıfa Bir Denetmen Geliyor/47
Pıtırcık Bir Köpek Buluyor! 59 ·
Doğumgünü Armağarn/77
Karneleri Alıyoruz/87
Eve Bir Kız Geliyor /95
Sayın Bakan Okula Geliyor! 104

Öz ..
ent Nicofa.1
up .
. gun adı
B
'

7
SINIF
FOTOÔRAF ÇEKTİRİYOR
Bu sabah okula hepimiz pek keyifli
geldik. Hep birlikte bir resim çektireceğiz.
Öğretmen dün, bu resmin bizim için
ilerde pek çok değr taşıyacağını, gelmeden
önce de güzelce yıkanp tar.anmamızı
söyledi.
Başım· güz_elce kolonyalanmış bir halde
okulun bahçesine girdim. Arkadaşların
hepsi oradaydı. · Öğretmen, Merihli
giysileriyle gelmiş olan Gümüşü azarlıyordu.
Gümüşün babası çok zengindir,
her istediğini alır ona. Gümüş, öğretmene,
kesinlikle Merihli giysileriyle f o­
toğraf çektirmek istediğini, yoksa eve döneceğini
söyledi.
Fotoğrafçı da makinesiyle oradaydı.
Öğretmen, fotoğrafçıya, elini çabuk tutmazsa,
aritmetik . dersinin kaynayacağını
bildirdi. Çarpım, bu habere çok üzüldü.
Aritmetiğe bayılır Çarpım. B'ütün işlemlerini
de yapmıştı tabii.
Çok güçlü kuvvetli bir arkadaş olan
Toraman, Çarpımın suratına bir yumruk

p._--

indirmek istiyordu. Aa ·gözlüklü oldu.­
ğundan, istediğimiz kadar pataklayaınıyoruz
Çarpımı. Öğretmen, bağırarak, çekilmez
olduumuzu, _böyle sürerse ftoğraf
motoğraf çektirmeden, doğruca sınıfa
döneceğimizi söyledi ..
Fotoğrafçı,
«Hadi ytı_şın, yatışın, ç9cuklarla nasıl
konuşulmas_ı gerektiğini bilirim ben.
Şimdi hr şey yoluna gir.er, »: dedi.
Fotoğrafçı, üç sıra olmamızı söyledi.
İlk sıradakiler yere çöktüler. -Öğretmen,
ikinci sırada, iskeniıeye oturdu. Çocuklar
da ayakta onun çevresini safdılar.
Üçüncü siradaki_ler de sandıkların· üstüne
çıkacaktı.· Gerçekten pek parlak buluşları
vardı fotoğrafçının.
Sandık al!llak için okulun m.ahzeni-·
ne indik. Mahzen pek aydınlık değildi.
Çok eğlendik.
JO

Tıngır, başına eski bir çuval geçirdi.
«Hu! Ben hayaletim!» diye bağırıyordu.
. Bir de baktık öğretmen geliyor. Pek
keyifli bir görünüşü yoktu, elimizdeki
sandıklarla hemen sıvıştık. Bir tek Tıngır
kaldı mahzende. Başındaki çuval yüzünden
neler, olduğunu göremiyor, durmadan,
«Huu! Ben hayaletim!» diye bağırıyordu.
Çuvalı başından öğretmen çıkardı.
Çok şaşırdı Tıngır.
Öğretmen, bahçeye gelince Tıngırın
kulağını bıraktı, alına vurdu.
«Kapkara olmuşsunuz.»
Eh, mahzende soytarılık ederken kirlenıniştik
biraz. Öğretmen yine kızdı, ama
fotoğrafçı bunun önemli olmadığını, kendisi
iskemleyle sandıkları yerleştirene kal
1

dar bizim de rahat rahat yüzümUZü yıkayabileceğim.izi
söyledi. Çarpım dışında
bir tek Gümüşün yüzü temizdi, çünkü başı,
kavanoza benzeyen Merihli başlığının
içindeydi.
xGördünüz mü öğretmenim,» dedi
Güm, «hepsi benim gibi giyinip gelseydi
hiç sorun çıkmazdı. »
Güm.ün kulağına yapışmak ister
.
- .
gibi bir hali vardı öğretmnin, ama kavanozdan
ötürü bunu yapamadı. Ne güzel
şeydi- şu Merihli giysileri!
Yüzümüzü güzelce yıkayıp tarandıktan
sonra yerlerimize döndük. Biraz ıslanmıştık
ama, fotoğrafçı,
«Yok zararı, fotoğrafta belli olmaz, »
dedi. Sonra da, «Peki,• dedi, «öğretmeninizi
sevdirmek ister miydiniz?»
Hepimiz,
«Evet,• diye yanıt verdik. «Biz öğret-
12

menimizi çok severiz. Kendisini sinirlen-·
dirmediğiıniz zamanlar çok sevimli olur.•
«Öyleyse uslu uslu yerlerinize geçin
En uzun boylular sandıklara çıksın, or­
. tancalar ayakta, kısa boylular da yere
otursun.•
Biz hemen yerlerimize gittik.
Fotağraf çı, öğretmene, sabırlı olunduğu
zaman çocuklarla her türlü şeyin elde
edilebileceğini anlatıyordu, ama öğretmen
fotoğrafçıyı sonuna kadar dinleyemedi,
çünkü bizi ayırmak zorunda kaldı,
hepimiz sandıklara çıkmak istiyorduk.
«Tek.bir uzun boylu var burada. O da
benim!• diye bağırıyordu Toraman; sandıklara
binmek isteyen herkesi itiyordu.
Gümüş, ille de çıkmak isteyince. To
raman Gümüşün kavanozuna bir yumruk
indirdi, elini çok acıttı. Gümüşün başı
da kavonozun içinde sıkıştı kaldı. Ka-
13

vanozu çıkarmak için hepimiz yardılll etmek
zorunda kaldık.
Öğretmen, bize bunun son uyan oiduğunu,
sonra kendimizi aritmeti.k dersinde
bulacağımızı söyledi. O zaman doğru
durmaya karar verdik ve yerlerimizi
aldık.
Gümüş, fotoğraf çının yanına gitti.
«Nedir bu makine?» diye sordu.
Fotoğrafçı,
. ,
«içinden kuş çıkan bir kutu, delikanlı,
» dedi.
«Sizi.n makineniz eski,• dedi Gümüş.
«Babam bana güneş önlyicisi olan, kısa
odak objektifli, teleobjektifli ve tabii renk
süzgeçli bir makine verdi ... »
Fotoğrafçı şaşırdı, gülümsemesi yok
oldu, Gümüşe yerine dönmesini söyledi.
«Bari fotoelektrik hücreniz var mı?»
diye sordu Gümüş.
«Son kez söylüyorum, yerine dön!»
diye bağırdı fotoğrafçı.
Bir anda pek sinirlenm\şti. Herkes
yerine geçti. Ben ilk sırada. Lüplüpün yanında
oturuyordum. Lüplüp her zaman
bir şeyler yiyen şişko bir arkadaştır. Re
çelli sandviçini ısırmakla meşguldü. Fotoğrafçı,
sandviçini bırakmasını söyledi.
14

Lüplüp de,
Lüplüpün tam arkasında oturan öğretmen,
«Ne yani, beslenmeyeyim mi?• dedi.
«Bırak o sandviçi!,. diye bağırdı.
Lüplüp o kadar şaşırdı ki, sandviçini
gömleğinin üstüne düşürdü.
«Al işte, » dedi Lüplüp e ekmeğiyle
reçeli toplamaya başladı.
Öğretmen,
«Yapılacak tek şey, lekesi görünmesin
diye Lüplüpü en arka sıraya koymak,»
dedi. «Toraman, arkadaşına ver yerini. »
«O benim arkadaşım değil, yerimi veremem.
Sırtını çevirsin fotoğrafa,» dedi
Toraman. «Böylece lekesini de, koca su-
, ,
ratını da görmeyiz. »·
Öğretmen çok kızdı Toramana. Ceza
olarak, «Gömleğine reçelli sandviç düşürmüş
bir arkadaşıma yerimi vermeyi reddetmemeliyim,»
cümlesini bütün zaman
kipleriyle yazmasını söyledi.
Toraman hiç ağzını açmadı, sandığından
indi ve ilk sıraya geldi. O sırada da
Lüplüp arka sıraya gitti. Yalnız, Lüplüple
Toraman karşılaşınca biraz karışıklık
oldu, Toraman Lüplüpün burnuna bir
yumruk indirdi. Lüplüp de Toramana bir
ıs

tekme atmak istedi ama Toraman çabucak
kaçtı. Toraman çok atiktir, tekmeyi
de Çarpım yedi. Neyse ki tekme gözlüksüz
bir yerine geldi. Buna karşın Çarpım
yine de ağlamaya koyuldu, avaz avaz bağırarak
artık hiçbir şey görmediğ4ıi,
kimsenin onu sevmediğini, ölmek istediğini
söyledi. Öğretmen onu avuttu, burnunu
sildi, saçını taradı, Lüplüpü de cezalandırdı:
«Gözlüklü ve bana hiçbir şey yapmamış
bir arkadaşımı dövmemeliyim, » diye
yazmasını söyledi yüz kere.
_ «Oh olsun!» dedi. Çarpım.
Bunun - üzerine öğretmen, ona da yazılacak
bir şeyler· verdi. Çarpım o kadar
şaşırdı ki ağlamadı · pile. Öğretmen motor
gibi- ceza dağıtmaya koyulmuştu sağa
sola, yazacak bir süre şeyimiz vardı hepimizin.
Sonunda öğretmen,
«Şimdi rahat durun. Uslu durursanız
büt'üİı cezalan kaldırırım. Güzelce po
verin, tatlı tatlı gülümseyin de fotoğ _r af çı
bey güzel bir resmimizi eksin !» _ -
ed _ ı.
Öğretmeni üzmek ısteme ıgımızden
hemen söz dinledik, gülümseyıp poz verdik.
16
. . .
1 d -- · ta­
Ama ileride bizım ıçıı1 pe t eger .

şıyacak olan bu nmalık fotoğraf işi de
bir anda suya düştü. Çünkii, f otoraf çının
o tada oladığını far kettik. Hiçbir şey söylemeden
çekip gitmişti.
17

KOVBOYAR
Arkadaşlarımı öğleden sonra eve çagırdım.
Kovboyculuk oynayacağız. Hep­
"
si öteberisiyle geldi. Tıngır, babasının aldığı
kelepçeler, tabanca, kep, beyaz sopa,
düdük, kısaca bütün takımıyla geldi. Toraman
ise kafasına ağabeyinin eski izci
şapkasını·, beline de kılıfla kemerini geçir11J.işti.
Kemerin üstünde tahta mermiler·
vardı. Kılıfların içindeki tabancalar
da zorluydu doğrusu.
Babam tıpkı o tabanca dipçiklerinin
kemiğinden bir pudra kutusu armağan
etmişti anneme. Bi.r gün rosto çok pişmiş
diye kavga . etmişlerdi. Annem de babama,
eve geç geldiği için rostonun çok piştiğini
söylemişti: E,rtesi gün babam anneme
bir pudra aldı.
Lüplüp kzılderili kılığıyla gelmişti,
elinde tahta bir balta, başında tüyler vardı,
koca bir tavuğu andırıyordu. Gümüş,
çeşitli kılıklara girmeyi ek s :' . e . Babas1
çok zengindir, ona her ıstedıgı :° ı _alı . O
da tepeden tırnağa kovboy gıysılerıyle
18

gelmişti. Koyun postundan bir pantolo
nu, bir deri yeleği, ka.reli bir gömleği, geniş
bir şapkası, kapsüllü tabancaları,
mahmuzları vardı. Mahmuzlarının uçları
pek amansızdı.
Ben yüzüme siyah bir maske geçirmiştim,
maskeli baloda vermişlerdi, oklu
tüfeğimi almıştım, bir de kırmızı bir mendil
bağlamıştım boynuma. Mendil aslında
annemin eski bir eşarbıydı. Pek hoşt
uk !
Bahçeye çıktık. Annem, kahvaltı saati
gelince bizi çağıracağını söyledi.
«Çocuklar,» dedim, «ben
kahramanım,
altımda beyaz bir at var, sizi yeniyorum..
Çocuklar, bu sözlerimden hiç hoşnut
kalmadılar. İnsanın keyfini kaçıran
da budur işte. Tek başına oynamak sıkıcıdır.
Tek başına olmadığın zaman da arkadaşlar
olay çıkarır.
«Neden ben kahraman olmayacakmı
şım?» dedi Toraman. -Hem .neden benim
19

de altımda biı· beyaz at olmasın?•
«Bu suratla kahraman olunmaz,. dedi
Lüplüp.
«Sen sus kızılderili, » dedi Toraman.
Yoksa kuyruk sokumuna yapıştırırım
tekmeyi.»
Toraman, çok güçlü kuvvetli bir çocuktur,
arkadaşların suratını datmasını
da pek sever. Bu yüzden, tekme sözünü
duyunca çok şaşırdık, ama gerçekten
de tavuğa benzemişti Lüplüp.
«Nasıl olsa ben şerifim, » dedi Tıngır.
«Şerif mi?» dedi Gümüş, «kepli şerifleri
nerede gördün ki? Güldürme beni.•
Tıngır, bu sözlere çok bozuldu. Babası
poiistir Tıngırın.
«Benim babamın çla kepi var,» dedi.
«Kimseyi de güldürmüyor.»
«O kepi Teksasta geçirse başına, herkesi
güldürürdü,» dedi Gümüş.
Tıngır da ona bir tokat attı.
Gümüş, tabncasını çekti,
«Pişman olacaksın Co!» dedi.
Tıngır, ona bir tokat daha attı.
Gümüş, yere oturdu, tabancasıyla
«kiu, kkkiu» yaptı.
Tıngır, ellerini karnına bastırdı, yüzünü
iyice buruşturdu,
20

«Yaktın beni, ama öcüm alınacaktır!•
dedi.
Ben bahçede dörtnal at koşturuyordum.
Daha hızlı gitmek için de bacağıma
vuruyordum. Toraman yanıma geldi,
«İn o attan, » dedi. «Beyaz at benimdir.•
«Hayır efendim,» dedim. «Burası benim
evim, beyaz at da benimdir. »
Toraman,
burnumun ortasına bir
yumruk indirdi.
Tıngır düdüğünü öttürdü,
«Hırsız!» diye bağırdı Toramana. «Biz
Kansasta at hırsızlarını ne yaparız bilir
misin? İpte sallandırlnz! »
Lüplüp, aslında dövüşmekten pek
hoşlanmayan bir arkadaştır, ama kalktı,
tahta baltasının sapıyla Tıngırın başına
küt diye vurdu. Tıngır bunu hiç beklemiyordu.
Allahtan başında kep vardı.
«Kepim, kepimi mahvetti!• diye bağırdı
Tıngır, Lüplüpü kovalamaya ba:şladı.
21

'
Beıı yi11e bal1çede at koşturmaya koyulduın.
«Hey çocuklar durun,» dedi Toramaı1,
«bir önerin1 var. Biz iyi adamlar olacağız . .
Lüplüp de vahşi kızılderili olacak, bizi
yakalamaya çalışacak, birimizi yakalayıp
tutsak edecek, biz gidip tutsağı kurtaracağız,
Lüplüpü yeneceğiz!»
Hepimiz, bu güzel öneriyi çok tuttuk.
Bir tek Lüplüp, buna bir türlü yana§mıyordu
. .
«Neden ben kızıldereli olayım?» dedi.
«Başında tüy var da ondan, budala!»
diye yanıtladı Gümüş.· «Hem hoşnut değilsen
oynama, ne yani,· sıktın artık.>
«Öyleyse ben de oynamam,» dedi
Lüplüp, bir köşeye gidip bir yandan somurturk·en,
bir yandan da · cebindeki çukulatalı
sandviçi_ ye·meye koyuldu.
«Oynamak zorunda,» dedi. Toram.an.
«Ondan başka kızılderili yok. Oynamaz-
. 22

sa tüylerini yolarım valla.»
Lüplüp,
«Oynarım, ama sonunda iyi bir kızılderili
olmak koşuluyla,» dedi.
«Peki peki,• dedi. Gümüş. «İlle de senin
dediğin olacak!»
«Tutsak kim olacak?» diye sordum.
«Gümüş olsun, » dedi Toraman. «Çamaşır
ipiyle ağaca bağlarız.»
«Yok canım? Çıldırdın galiba,» dedi
Gümüş. «Neden ben tutsak olacakmışım?
Ben tutsak olamam. İçip.izde en güzel giysileri
olan benim!
«Eee, ne olmuş,» dedi Toraman. «Ben,
beyaz atım var diye mızıçılık ediyor muyum?»
«Beyaz a ·b.enim!» dedim.
Toraman kızdı, beyaz atın onda olduğunu,
bu durumdan hoşnut değilsem burnumun
ortasına bir yumruk patlatacağını
söyledi.
«Hele bir dene!» dedim.
O da deneyip başardı.
Gümüş,
«Kıpırdama Oklahoma Kid!» diye bağırarak
her yere ateş ediyordu.
Tıngır, habire düdüğünu öttürüyordu.
Bir yandan da.
23

«Eveet, ben şerif im, eveet, hepinizi
tutukluyorum, » diyord.
Lüplüp, baltasıyla Tıngırın kepine
vurdu onu tutsak ettiğini söyledi.
' .
Tıngır, düdüğünü çimenlere düşürdüğü
için kızdı.
Ben bir yandan ağlıyor, bir yandan
Toramana, burasının benim evim olduğunu,
onu bir daha görmek istemediğimi
söylüyordum . .
Herkes bağırıyordu. Çok hoştu. Müthiş
eğleniyorduk.
Sonra babam bahçeye çıktı. Keyif siz
gibiydi.
«Ne oluyor çocuklar, ne bu gürültü?•
dedi. «Uslu uslu eğlenmesini bilmez misiniz
siz?»
«Suç gümüşte,» dedi Toraman. «Tutsak
olmak istemiyor,»
oka tı Yiyeceksin,» dedi Gümüş.
ıne kapıştılar. Babam onları ayırdı .
. 24

«Hadi,çocuklar )) dedi, «size nasıl oynaı1acağını
göstereyim. Tutsak benim.•
Çol{ sevindik. Şu babam da ne tatlı
şeydi yahu! Babamı çamaşır ipiyle ağaca
bağlarken S_ivrikulak çitten atladı.
Sivrikulak komşumuzdur, babamla
şakalaşmaktan pek hoşlanır.
«Ben de oynamak istiyorum, » dedi.
«Ben kızılderili Yüce Boğayım.»
«Git Sivrikulak, seni çağıran olmadı,»
dedi babam.
Sivrikulak, harikaydı. Kollarım kavuşturarak
babamın ka.rşısına geçti.
«Beyaz adam dilini tutsun!» dedi.
Babam, iplerini çözmek için uğraşıp
duruyordu, Sivrikulak çığlıklar atarak
ağacın çevresinde dansetmeye koyuldu.
Orada kalıp babamla Sivrikulak'ın
nasıl soytarılık ettiklerini seyretmeyi çok
istiyorduk, ama .annem bizi kahvaltıya çağırdı.
/
· 25

Sonra odan1a çıktık. tirenctlik o·yna,.
dık. Be.n ·babamın kovboyculuk oynama-
}, bu kadar çok sevdiğini bilmezdi.m.
Akşamüstü bahçeye indiğimizde Sivrikulak
çoktan gitmişti, ama babam hAlA,
ağaca bağlı bağırıp çağırıp y·üzünü b1:1-
ruşturuyordu. Tek başına eğlenebilmek
ne güzel şey!
/
/
'
27

KARAGÖZ
SINIFA GELİYOR
Öğretmen gelmedi bugün. Biz bahçede
sıra oln1uştuk. Ogretmen yardımcısı
geldi.
«Öğretmeniniz hasta bugün, » dedi.
Sonra bizi sınıfa götürdü.
Biz bütün öğrenciler öğretmen yardımcısına
'Karagöz' deriz. Çünkü · kara
gözleriyle her zaman çok gururlanır.
«Gözlerimin içine bakın lütf n,» der.
Ben, önceleri ona neden 'Karagöz'
dendiğini anlamaİnıştını, büyükler açıkladı
sonra. Karagözün koca bir bıyığı vardır,
ceza vermeyi çok sever, hiç şakadan
anlamaz. Bu yüzden sınıfa gelmesine canımız
pek sıkıldı. Neyse ki, sınıfa girer
gırmez,
«Sizinle duramayacağın1 çocuklar,
Müdür beyle çalışmam gerekiyor,» dedi.
«Gözlerimin içine bakın lütfen, uslu duracağınıza
söz verin. »
· Hep birlikte gözlerinin içine bakarak
söz verdik. Zaten genellikle hep usluyuzdur.
28

29
Ama Karagöz, hiç inanmışa benzemiyordu.
En iy.i öğrencinin kim olduğunu
sordu.
«Ben!» dedi Çarpım, gururla.
Doğrudur. Çarpım sınıfın birincisi,
hem de öğretmenin kuzusudur. Biz onu
pek sevmeyiz, ama gözlükleri yüzünden
istediğimiz gibi de pataklayamayız onu.
«Peki,» dedi Karagöz. «Git oğretmenin
yerine otur, arkadaşlarına gözkulak
ol. Ara sıra gelip uslu duruyor musunuz
diye bakacağım. Hadi bakalım, derslerinizi
gözden geçirin. »
Çarpım, büyük bir keyifle gitti, öğretrn.enin
nıasasına . oturdu.
Karagöz de dışarı · çıkti.
«Peki, » dedi Çarpım, «dersimiz aritmetik,
def t·e:rlerinizi ·çıkarın, bir işlenı çözeceğiz.
»
«Deli misin nes?» diye sordu Dalgacı.
Çarpım, kendini gerçekten öğretmenin
yerine koyarak,
«Dalgacı, sus!» diye bağırdı.
«Erkeksen buraya gel de öyle söyle!»
dedi Dalgacı.
Tam o sırada kapı açıldı, içeri Karagöz
girdi. Çok keyifli bir hali vardı.

30
«Hah, kapının ardından dinliyordum
sizi,» dedi. «Gözümün içine bak. Evet
sen!»
Dalgacı, Karagöz'ün gözlerinin içine
şöyle bir baktı, ama gördükleri pek hoşuna
gitmedi galiba.
«Bana aritmetik .işlemi yaptırmak isteyen
sınıf gözlemcisi bir arkadaşa karşı
kaba olmamalıyım. Bu cümleyi bütün
kipleriyle yazacaksın,» dedi Karagöz, sonra
da, yine geleceğini söyleyip dışarı çıktı.
Sırım, kapıda durup Karagözü gözetleyebileceğini
söyledi. Hepimiz razı olduk.
Bir tek Çarpım,
«Sırım, yerine!» diye basbas bağırıyordu.
Sırım. Çarpıma dilini çıkardı, sonra
kapının önüne oturdu, delikten bakm a y a
koyuldu.

«Kimse yok mu Sırım?» diye sordu
Dalgacı.
Sırım, hiçbir şey görmediğini söyledi.
Bunun üzerine Dalgacı kalktı, Çarpıma
aritmetik kitabını yedireceğini söyledi.
Bu gerçekten gırgır bir buluştu. Ama
Çarpımın hiç hoşuna gitmedi bu.
«Hayır! Gözlüklerim var!» diye bağırmaya
koyuldu.
«Onlan da yiyeceksin!» dedi Dalgacı.
Nedense ille de Çarpımın bir şeyler
yemesini istiyordu.
Gümüş, böyle şeylerle zaman yitirmenin
saçma olduğunu söyledi, top oynamamızı
önerdi.
Çarpım hiç hoşnut değildi.
« Ya işlemler?» diye sordu.
· Ama biz kulak asmadık. Birbirimize
şutlar atıp duruyorduk. Sıralann arasında
oynamak çok hoş şey canım. Büyüyün-
3 t

ce kendime bir sınıf ala,cağım, içinde bol
bol oynayabilmek için.
Birden bir çığlık duyduk. Sırım, yerde
oturmuş, elleriyle burnunu ov·uyordu.
Karagöz, kapıyı açmıştı. Herhalde Sının
onun geldiğini görememişti.
Karagöz,
«Neyin var?» diye sordu, çok şaşır-
s -
/

mış görünüyordu.
Sırım,
«Oy anam, oy anam»dan bşka bir
şey diyemedi.
Karagöz, Sırımı kucaklayıp dışarı
çıktı. Biz de topu saklayıp yerlerimize
geçtik.
Karagözle Sırım dönünce. Sırımın
burnunun şiş olduğunu gördük, Karagöz,
artık bizden iyice bıktığını, bu böyle sürerse
günüm'üzü göreceğimizi söyledi.
«Neden arkadaşınız Çarpımı kendinize
örnek almıyorsunuz? Bakın ne kadar
uslu bir çocuk,» dedi ve çıktı.
Sırıma, ne olduğunu sorduk. Delikten
bakarken uyuyakalmış.
Çarpım,
«Bir çiftçi pazara gidiyor. Sepetinde,
düzinesi on iki -liradan yirmi sekiz yumurta
var ... » dedi.
«Senin yüzünden burnum bu hale
geldi,» dedi Sırım.
«Öyle,» dedi Dalgacı.
«Çiftçiyi. yumurtaları
ve gözlüklerini de aritmetik kitabıyla
birlikte yedireceğiz ona!»
Çarpım, ağlamaya koyuldu, bizim
çok kötü olduğumuzu. annesine babasına
şikltyet edeceğini, hepimizi okuldan kov-
33

34
------- -
durtacağını söyledi. Tam bu sırada Karagöz
kapıyı açtı.
«Ne, şimdi de sen mi koparıyorsun bu
gürültüyü? Beni deli edeceksiniz! Ne zaman
gelsem biriniz maskaralık ediyorsunuz.
Hepiniz -gözlerimin içine iyice bakın.
Bir daha geldiğimde ters bir şey · görürsem
kimsenin gözünün yaşına bakam,»
dedi, gitti.
Biz de uslu durmaya karar verdik.
Çünkü Karagöz, kızayagörsün, zehir _gibi
cezalar dağıtır. Hiç çıt çıkmıyordu. Bir
tek, ara sira Çarpımın burnunu çektiği,
Lüplupün de bir şeyler yediği duyuluyordu.
Lüplüpün yemesi de hiç bitmez.
Sonra kapının oradan bir ses geldi.
Tokmağın yavaşça döndüğünü gördük,
kapı yavaş yavaş gıcırdayarak açılmaya
bladı. Hepimiz gqzlerimizi oraya dik-

miş, soluk almayı bile kesmiştik. Lüplüp
bile yemeyi bırakmıştı. Birden.
«Karagöz!» diye bağırdı biri.
Kapı açıldı, Karagöz içeri girdi. Suratı
pancar gibiydi.
«Kim bunu diyen?» diye sordu.
«Pıtırcık!» dedi .Çarpım.
«Doğru değil, yalancı!»
Tıngır bağırmıştı 'Karagöz' diye.
«Sen söyledin! Sen söyledinr Sen söyledin!»
dedi Çarl)ım, ağlamaya başladı.
«Cumartesi cezaya kalacaksın!» dedi
Karagöz, bana.
Ben de ağlamaya başladım,· bunun
büyük haksızlık olduğunu, okulu bıraka
cağımı, beni çok arayacaklarını söyledim.
«Pıtırcık değil, Çarpım 'Karagöz' dedi!
» diye bağırdı Tıngır.
«Ben 'Karagöz' demedim!• diye ba-
35

gırdı ·Ç , rpıı11.
.. .
Karagöz dedin işte. Kara.gaz dediğiııi
dtı}·duın. evet efendim, Karagöz dedin
!
«Peki tamam, tamam, dedi Karag.öz,

Bıyığı titriyor elleriyle de saçlarını
ütülüyo,rdu.
Ertesi gün öğretn1eniıniz geldi ama
bu kez de Karagöz hastalanmış.

BÜYÜK BİR FUTBOL MAÇI
·_ L ü p lü p b; };lu _öğleden _sonra evin
yakınındaki . ·bqş _ - aı;sa:da _ toptanmamızı
söyledj_. :4plµp .l;J'!i :.akadımdır. Ye­
.nıek -y·em:yi-. pe ._ş$V-0-- şJşo ·bı; çocuktur.
ToPInalınj: (ferrişill}rt ne.deni de şu: BabasT:
ona :yepyni.·pir . top ·arjnğan etmiş,
onunıa-.İllaıç :.Y:paçagi--_--Ne -.tatlı:.-çoçuktur
şU:;LÜp}P- . . .. ' . ' . ' , ,• '
- ,_Sa_a;: 1\ç1----·p?lşt:· ··on sekiz
· kişycfı = laJ)Xilf:i:YiiIP* ·gerekiyordu .
. eiıı;Jşınf?>;}çQuçk :_ ::ÇÔzüınledik.
·:,çafpı ;;.-hief ;ôl4Ü{ - - -· - -.
-. . • . .. .. . ... _- .._>·"' '•-'•. .-. •, .ıf.:. r::· :
'- • .: "::': • - . •-. · :.. . - ·. .,.• ,
ÇtP·ı,f/:j:tı1J):1J-.,llAA1Ef şip:ey1z;:,tb- hakemlik için
· P}i -

«Bilyalı düdüğümü kimselere ver ..
men1, aile aııısıdır, dedi.
Eh; napalım, biz de başka bir yol bulduk:
Çarp, Tıngır&, haber verecek Tıngır
da Çarj:>ımın .. yerine düdüğü çalacaktı.
«Hadi, iıe zani_an 9ynayacağız? Ben
acıkmaya _ başladım,» çledi Lüplüp.
Ama i9ler çok karışmıştı. · Çarpım hakem
olu:q.ca, geriye o_n yedi oyun·c·u kalıyordu.
Birimiz f azlalıktık. Sonunda bunu
da çözümledik. Birimiz yanhakem olacak,
top he sahdan -_-çıktığn:da uf ak bir
bayrağı _ _sal.ycaktı.· Bu· Jş. için Dırdırı
seçtik. Koc ·sahay):ÖlJa]Jlak için tek bir
yatıhakein Yetinei- a$Iııida ama Dırdır
çok hızlı· ·koşar, ---puzu-;-_ 'inecik bacakla-
> .. • '
rı vardır, dizleri de kapkaradır:-
Dırdır, bu- iŞe-·hi .yariaşmiyordu, ille
de top oynayac.ağım, iye tuttdu, bayrağı
olmaqığını öyledf. Neyse, sonunda
onu, yalnızca ilk -: yarıda yanhakemlik
yapmaya razı ettik. Bayr yerine pek

teı-,1iz oln1ayn.11 mendilini salJ::ıyaca,ktı.
Evde11 . çılcarl

- t.; .
. ,,
,
. .. ..
' ..
. ' - .
. .:ıı,(' (('ıi ılf (
' . . ·. . . '- . ıl/ı
, ' •. _ · ,'lı .,., ,\\l l / l('ltıll[ı I
.,;,._
. \ (lı, uı; "/;,,,,. .., r -,:- ·.
J
1 .
\lf,: l(y 1 • lı:',,ıı. ı . •:- . ,, ı,,·,, ,, ,,,
- ,'ı '''1/1
. ' 1//ı "

J onim ,. kJıma bir öneri 1 eltlL
Y zı tura atalım, derlim . .
İl{' kere attık. çünkü bir keresinde
para çimlerin arasına düt;tü, bir daha da
bulam.adık Parayı veren Sm olduğu
için, çok kızdı, paras·ı·ru her -yerde ara"f!lB ..-.
ya başladı_. - _- .
· Sonunda, Cüşle b_e· kaptan seçil-
- . .
.
- -
dık. .
- ; .
·- . .
«H·ey . _ÇOGlar, , kap.yaltıy. --geç kal-
- - / , ,., - , .
mak' )steriıi-yorm,_-- diy_e bagır·dı - Lüplüp .
. «Başiıyor muy . ı;ı.z?»· · - .
-·-:·\- .- _ - - . -
. , - . / ...,, -.
. : · · Sıra, takuiıları : __ k:utrriaya . · glı:nişti.
• ,_
:. Çok;:zl --l_8,Şıy_9rq./ -_:·a·_sir Toramartı
sçm_eyi: i : g eli)l ç .e:.ışXerJ { rı ştı:·.c Uillüş
•
.._ -
.·
-
• • .,,. f' " < ""':·--ı :·. . •..:... - .-:•._.- .. "' : - • • • r·
·. de ToramD:i- ştty9fµ-·-JŞI).{P::;·çnkü ·top·_
- ,.
Toram·arıiü: ayiğindft_/oi-du.iliiikınise ·onu · -
. ' -ddüidi/:İyi}?:-Wğn -:e@
•
• , • - -
• .. ·"":·- - • • • • .... • • --.:. ... - '
herkes oridali -korkardı\ .- daJJridan . .- -- _:_:·:-- .
• J - ... .. - ,, ,
_: ·. sl ı: ınl,: ··pa r. aS.ih\, :: \ıJ}hlğiıh. :Çok: Se
viıirnışti; (aini ---Tor}ıPJ.in.ih)-·şgrt(n unu · - : çô
. zum.leriıek için._p}iray;f ; ,.,· ; ,;
. "
·. .
I '
.. '\
. •
'

. .
"' • • -
. . .
I
. .
. . .
. . · . · · , _::\ı)l,l(r,;, 1 . hı ı f f!!
·: : . . : . . ·:. : ,, 1 Wfııtı ;,; I ı f !. 111/}!l .
k.ü ÇOk ça'6_µk-.jılıri1t._;·_>----.\:. çli#k--.:_icfq1lr-?qjşha J:ıer -takim- =. ·
·. da (9i,µ·:tqp4:;feEif\i1UfJh.iıiiarcti:·._Yine tr-- .
) .. ·'f1şrria:vt:>ıiş}açtı-;-:5Qy\lllqP.ia)Jıfçôğu, -f or- . -·.
- • .ı •• - · · .- - · .- _ ; ·· /" -' #·...... _ .. .. -._ -- -, "'- -- ·
_ . .... .. - _ ·.,• 4
. • • . "' -- > . . ... .
.
. ·. ··-yt: q_Iµ\·işJjyq}4.gJ,;;:$j.t})tj; :·Bek; oYila ya- . .: :
. . : ·--ci>\çi{y /tijJ{itdU)\-ıµı>·cinJ · derdi- -
: - . . başiydı- '/para·jpi:q;yE4b.Jli.fç1u ş ürhı üştü
. ·: .de: aratiiayı·-siii/dü r: nfel:islıyorciii·------... . .::· . - .·
. .--:· _;::GJhı.tışt1ft-{i·ımr>:it: :_ıştrı-·--çabulc çö-.
.. .- - ..; _ :. _ - -.· - ' --.". \ , · , · · -, ·- -- .
- . ·zümledi:-.::Toamri -}_sa;ğ> -:__ sol . bir· sürü,,· ·
--. yuinr4k.:dağİtt_i;··:'·ôqufar. da .-hjç söyln- . ...
. meden buriıniat"i'nI .. ova .ova yerlerini aı .
. : dula -- ·Ne si.ki :,yuniığu· vardır · şu .. Tora ..
_
manın. · · ·
· ·- . · .
. . .
. . -BiziID ta.kim: bir _türlü yerleşemiyor-
··. , .
du, şonuıicİa Toraman geldi, qizi de pa-
. '
43
_'-

•
:· .:44

a da · üdüğünü deli · gibi- öttürmeye ko·
yuldu. 9a_rpım,
«Kötüsün, kötüsün ,- -kötüsün işte!» di­
. ye bağırdı, .ağlaınaya, koyuldu.
«Hy çocuklarJ . · diye seslendi Liiplüp,
kalsinden. -
Ama , kimse dinlemiyordu onu .
. Ben_-Gümüşle ·dövüşü-yordum. Kırmı­
_zı mavi b&yaz güzel gömleğini yırttım.
Gümüş de, . -- ·. .
«Hıh hı-h, - -hıh, - n'olacak babam bana
daha çok ·gömlekler alır, » diyor, ayağıma
da tekmeler atıyordu. . ·
Tınr. Çarpımı kovalıy()rdU. ·
«Gözlüklerim var! Gözlüklerim var!»
. .
diye bağırıyordu Çarpım.
·Sırıl1l, kimseyle ilgilenmiyor, bir türlü
bulamadığı parasını arıyordu.
Kalesinde sakin sakin bekle) 1 en Toraman,
sonunda sıkıtdı. en yakınındakilerin,
yani kendi takımındalci oyuı1cı1ların
_ ,
.45

suratlarını dağıtmaya koyuldu.
Herkes ·bağırıyor, koşuşturup ,d uru
.
yordQ Ne güzel eğleniyoruk. gerçekten
harikaydı!
lüp.
«,Çocuklar, duniiI!» .cfiye bağırdı Lü P-
Toraırian, bu kez_ ÇOk kızdı:
«Oynayalım, oynayalım diye tutturu ..
yordun. oynuyoruz ..
işte!
Söyleyecek bir
şeyin varsa ilk_ yarınni_ -· sonUllu bekle!»
dedL
«N _ilk yarlS(» diy sordu Lüplüp.
«_Şim frktt_· t9pµ··evde unutmuşum!»
. - ·
:46

SINJFA
BİR DENETMEN GE İYOR
Öğretmen, bugün sınıfa girdi_ğind .
eli ayağı titriyordu.
«Denetmen bey okulda,• dedi. «Göreyim
sizi. Aman yaramazlık etmeyesinJ.
Aqıan güzel şeyler düşünsün hakkınız ...
da.•·
Biz de -yaramazlık etmeyeceğimize
söz verdi Zaten neden böyle meraklanır
• r '
· anlamam, aşağı yukarı hep usluyuzdur.
«Bilm1ş Qlun, bu gelen, yeni bir denet-
. .
men. Eskisi size alışıktı, ama emekliye ayrılmış,»
dedi.
Sonra öğretmen, bize bir sürü öğütte
bulundu·: Derse kalkmadan konuşmamamızı,
izinsiz gülmememizi, denetme
nin son gelişindeki gibi misketlerimizi dü
şürmememizi (adam hani kendini birden
yerde bulmuştu> , Lüplüpe, yemek yememesini,
sınıfın sonuncusu olan Dalgacıya
da, dikkati 'üstüne çekmemesini söyledi,
47

-

•· '
.-------- _J . J
Sffl"P

. . .
: . · · Yalla bazen _ri;ıerı;ı,k ediyorum, bu öğ-
_. .·retmen . soytarı ·mı sanıyor bizi nedir?
..- . .·- .
Amaonu çok sev_dğiniizden,.
· ··
her söyledi-
. ğine kafa··: itlladilt.
·
. - ,,
. . .Öğreen,.. şqyle b"ir bakındı, sınıf ve
- ·._· ·bizler temiz miyiz ·diye. ·sıriıfın birkaçı-
. - . - - . -
. ·. · . ıriızd: da-temiz olduğunu söyledi. Son-
. -- ·he .erin biririisi; h·em de öğretmenin
k-µzlisu ·olan Çarpıma, hokkalanmıza
·_ .
. mürekkep dolq.tirinasını söyledi; denet­
'.· menin .. sınıfa . -yzı yazdıracağı tutarsa,
hazirlıkḷı olalım diy.
· Çarpım,. büyük :nıürekkep şişesini aldı,
Domdomla Sırımın hokkalarına mürekkep
dökmeye . başladı . .
o sırada içimfzden biri, .
«Denetmen gliyor!» diye bağırdı .
Çarpım öyle bir. korktu ki, ·İnürekkebı
bütün sıraya döktü. Bu bir şakaydı aslında,
denetmenin geldiği filin yoktu.
Öğretmen ·çok kızdı.
,,(";ördüm seni Dalgacı!» dedi. «Bu bu-
50

dalac·a .-ş-kyı tap.iı : seı;ısin!- Puvan dibin·e
gidir ek at:-üstde. dur!» .
.
· Dalgcı, : ağltriaYa l{ôydU, Tek ayak
ün dr. p:t_n:·-ai-üstüne çe
kec_eğiii--.. ·_-o _·Z;t?-

kü 11 pinıiz ıyalctuydık zaten. 1-Ierkes po}{
şa.sırn11ş gibiydi.
Ufıtl

. 5
ellerini sıraya dayadı.
. «Güzeeı.· Ben geldiğimde ne yapıyordunuz
bakiim?» · de·di.
«Sıranın yerini değiştiriyorduk, » diye
yanıtladı Domdom. ·
. ,
. «Artık bu sıra · sözünü duymak istemiyorum!»
diye bağırdı denetmen, sinirli
sinirli. «I-J;em nede_n değiştitiyormuşsunuz
bakiim sıranın y'erini?»
.
,
\ . .
. . .
«Mürekkepten .ötürü, » dedi Sırım.
«Mürekkep mi?» _ diye . sodu denetmen,
masmavi._olrtıuş ellerine . . baktı. Uzun
uzun göğüs. geçirdi; sonra da. mendiliyle
ellerini sildi.
Biz .denetniende, öğretmende, müdürde
·hiç· keyif filan kalmadiğını çok . iyi anladık.
Uslu oturmaya· karar .verdik. ·
«Görüyorum ki disiplin sorunlarınız
var,» dedi denetmen, öğretmene. «Basit
bir psikolojik yöntem uygulamanız gerekir.»
Sonra da bize döndü, gülrek, kasl-

. ·· )f_fo
V _: rı; ,,ö
_c;:95. l\ ,-

.
. '
eki, Y _ ter kadar güldük. Şimdi
ciddı ışlere donelım,» dedi.
«Lafonten'i inceliyorduk d d: .. ..,
ın en. « Ka
ayla ıl!° şıırini okuyorduk.»
, • • , . • .' »
e ı o gre t-
«Çok· ıyı,. çok ıyı,» dedi denet·m .
işinize bakın. » ·
en «sız
Öğretmen, rastgele birini seçiYormu
gibi ypıp Çarpımı işaret etti. ·
Ama denetmen elini kaldırdı, öğretmene,
· ·
.
.
«Izin verir misiiz?» ·dedi, Dalgacıyı
göst.erdi.

56
«Kaşar mı?» diye , s?r·lü

·57
elini s_ıktı.
.
«Bütün kalbimle yanınızdayım hanı
ın ef endi,» dedi. «Mesleğinizin ne kad
ar z or olduğu bugün daha iyi anladıın.
Yılmayın! Cesare.t! Aferin!» dedi ve
nıüdürle birlikte hemencecik gittiler.
· Biz öğretmeni severiz· ama bu kez bi­
·ze k arşı Ç(?k haksız davrandı. Denetmen
onu kutladıysa, bu, bizim yüzümüzden olınusttı
Ama , . tuttu hepimiz ceza verdi!

PITIRCIK
BİR KÖPEK BULUYOR
I
, '
. ·Spe.. .
Okul çıkışı, bir köpeğin ardın takıldım.
, ·Kimsesiz bir köpeciğe beD:z yordu
zavallı, yanında kimsesi yotu . .Içım ızladı.
:. · . · ·
. · · · · · .:.
· «Bir dost edinmek, kimbilir· ne _hoşu- .
na gider,» diye düşündüm. .
Güç· beia köpeği yakalayabildim Kö-.
pek, benifille _·gelmeye ·pek· ;meraklı görün-
. muyordu, J{uşkulanıyotdu. herhalde. Ben
de .o])a sandviçimin yarısını verdim. Kuy-.
· ·ruğunu salladı.: sonra oa,. geçen perşetiı-
. be gördüğüm :. polisli: filmdeki · gibi Reks _
adını • taktım. _' . : . 1
, ' ·' . • •
. . .
. Reks, .. sandviçi : Lüplüp kadar çabuk
yedikten sonra hiç ses etmedri benimle
yürümeye ·başladı.
· ·.
Annemle ·babam, Reks\. görünce ·kimbilir
ne kadar· sevineceklerdi. Ona bir sü-.
.. , .. """ ..
ru numara ogretmeyi düşünüyordum.
•
Reks, evin· bekçisi olacaktı, haydutlrı yakala
am .
için bana yardım edecekti, tıpkı
geçen perşembe günkü filmdeki gibi. · 1
58 . · ·

s
Eve vardığmda, sıkı durun, biliyo..:
rum çok şaşıracaksınız, annem · Reksi görünce
pek. evinmedi, hatta diyebilirim ki
hiç sevinmedi.· Ama .,bu biraz da Reksin
suçuydu. ·
. . Salona girdik, annem geldi, beni Öp.:
tü, okulda· h .
er .Yin jyi gidip gitmediğini,
· · uslu durup durmadığımı . sordu · sonra
' '
. ,, .. ' . . . ' -·
Reksi gördü; bağırmaya .başladı:
«Nereden b·uıçl:u··. bu hayvanı!» diye .
. Ben,,·. Reksıi za valıı;::· bir köpek olduğu­
.· rıu, haydutlari yakaıniam için bana . . yar-·
dım .. edeceğini anlatmaya çalıştım. Ama
Reks,
'
ra·hat duracağına, koltuğa
-
sıçradı,
yastığı. p&rçalanıaya koyuldu; . hani aba- .
'
'
mın, eve konuk gelmdiğ1 zamanlar oturmaya
hakkı olmadığı k.oltuk var · ya, işte
6 }:{oJtuğun ystığını . . · · ·.. · .
1,
L
Annem, bağırtnasını .sürdürdü: Eve
hayvan getirinemi · daha önce bana ,yasakladığın,
: {doğru, ·eve _uf ak bir fa
ge-
. '
\
59

t . ct· ·mcte annem böyle bir yasak koyır
ıgı ,
,
b . . ld "
muştu> , bunun çok tehli _ el .
ır ış o . gunu
köpek kuduzsa hepımızı ısıraca ını :
hep birlikte kuduracağımızı, ..
onu .
şımdı
süpürgeyle dışarı atacağını soyledı. Reksi
sokağa göt'ürmem için ban yalnızca
bir dakika süre tanıdı.
Reksi, yastığı bırakmaya çok zor razı
edebildim. Yine de yastığın bir parçası
dişlerinin arasında kaldı. Bundan ne gibi
bir zevk aldığını hiç anlamadim.
Sonra, onu kollarıma alıp · bahçeye
· çı·tım. Canım çok ağlamak · istiyo!du, ·
ben de . ağlayıverdim. · Reks de üzgün
müydü, pek -.bile:rneyece.ğim, çünku 6 yas-
.. . '
tık parçalarını tükürmeye çalışıyordu.
· abam,- ikimizi· de kapının önünde
buldu. Ben· aglıyordum, Reks ·tükürüyord
u.
sordu.
' .
·«Hayrola? · Ne . oluyor burada?» diye
Ben, babama·, ·annemin Reksi istemediğini,
Reksin ·-ise dostum olduğunu, be­
J:?.İm de Reksin tek dostu olduğumu; bir sü ..
rü haydut bulmam için baııa yardım edeceğini,
ona ne numaralar öğretmeyi düşündüğümü,
ama çok mutsuz olduğuillu
anlattım, sonra yine ağlamayGt koyuldu.
60

61
. ' ...
.
/
O sırada Reks, arka ayağıyla kulağını kaşıyordu.
Bunu bir keresinde okulda da
denedik, yalnızca çok µun bacakları olan
Dırdır . başardı. Çünkü zor. bir iştir bu.
abam sạçlarımı· okşadı. Sonra, annemin
haklı olduğunu, eve köpek getirmenin
çok. tehlikeli oı·uğunu, eğer hastaysa
·ve. bizi ısırırsa, · son·ra· hadi bakalını,
' . .
. hepimizfn salya döküp kuduracağını, iler-
. de okulda öğreneceğim gibi insanlığın
kurtarıcıla.rıncian biri olan Pastörün bu
hastalık . için bi.r ·ilaç ,bulduğunu ve kuduzun
bu ilaçla tedavı dilebildığini, ama
iğnenin çok · acıttığını söyledi. · · .
Babama, ·Reksin - hsta filan olmadığını,
yemek yemeyi sevdiğini, çok da akıllı
oldugunu söyledim. .
Babam, şöyle bir baktı Rekse, bana
yaptığı gibi Reksiri de başını kaşıdı.
«Gerçekten de sağlıklı görüııuyor bu
köpek,» dedi.
• . 1
' \

Reks de, onun elini yalam y a koyuldu.
Bu. babamın çok hoşuna gı ı. .
. . .
«Ne tatlı şey,» dedi. Sonra otekı elını .
uzattı. «Elini ver, hadi bakiim,» dedı. .
Reks, elini uzattı, sonra yıne babamın
elini yaladı, sonra da kulağını kaşıdı.
Bayağı çaba harcıyordu Reks. Babam gülüyordu.
Sonra bana,
«Peki, sen beni burad.a bekle, anneni
kandırriaya çalışayım, » dedi, eve girdi.
Ne esaslı adamdır şu ·babam. Babam
annemi kandırmaya çlışırken, . ben de
Reksle · oynuyordum . . · Reks, cilveler yapmaya
başladı. · Yanımda yiyece·k hiçbir
şey .yoktu. Yine -kulağını kaşırµaya koyul-
. du. Ne numaracı şeydi şu - Reks.
Babam, evden pek . keyıf si çıktı. Yanıma
·otudu. Bşımı ·kaşıdı bi.:raz. Anne-
•
min, özellile ·koltuk . olayından sonra,
• 1
Reksi eve almaya hiç yanaşmadığını söyledi.
Tam ağlamaya · koyuluyordum· kı,
aklıma bir şey geldi: · · .
«Annem Reksi : eve almak istemezse
biz de onu bahçede tutarız, ha?» dedim.
Babam, bir süre ·düşündü, ·sonra bunun
?
arl_ak bir buluş olduğunu söyledi.
·
. · ·
Reks n kimseye zararı dokunmazdı bahçede,
bu yüzden · ona . hemen. bir kulübe
62

yapmaya karar verdik. Beri? babamın
boynuna atıldım. · ;
Gittik., _mahzenden tahtalar getirdik,
babam da aletl,erini aldı. Reks, begonyaları
yemeye koyuldu, ama bu koltuk kadar
önemli bir olay ğildi,_ çünkü. begonyalarımız
koltuklarımızdan çoktur.
_ Babam tahtaları seçmeye başladı.
· «Göreceksin, müthiş bir kulübe yapacağız
·
ona,» dedL «Tam bir saray !>>

öğreteceğini söyledim.
Babam, ağzın hiç açmıyordu, anne
me bakarak parmağını emiyordu.
Annem,
hiç hoşnut görünmüyordu.
Kesinlikle bu hyvanı evde istemediğini,
eyvah, bir de şu begortyalara bakmamızı .
öyledi. Reks, başını kaldırdı, kuyruğunu
sallaya sallaya anneme yaklaştı,. sonra da
. cilvelerine başladı. Annem, önce şöyle bir
. baktı Rekse, -sonra · yere çömeldi. Reksin
başını okşadı. Reks, annemin . elini yalarken,
bahçenin zili çaldı ..
Babam kapıyı açtı, ·bir bey girdi içeri.
Rekse baktı. .
\ .
_
«Ah Kiki-, buldum seni. Aramadığıp:i
yer kalmadı,»' dedi. ·
«Ne oluyor, · ne istiyorsunuz?» diye
sordu babam . . · .
. ,.
· · · · · - ,. ·
. «Ne mi istiyorum? , Köpeğiini İstiyorum
efendim, » dedi adam. «Onu gezdiri-

öğreteceğini söyledim.
Babam, ağzını hiç açmıyor d u
k
.. . , a
me bakara parmagını emıyor n d u ne .
. Annem, hiç hoşnut g
ör ü nmüyor
Kesinlikle bu hyvanı evde istemedi" ·
eyvah, bir de şu begonyalara bak ın a:ı,
söyledi. Reks, başını kaldırdı, ku y ruğun
sallaya sallaya anneme yaklaştı,. sonra d
cilvelerine başladı . . .Annem, önce şöyle bi
baktı Rekse, sonra · yere çömeldi. Reksin
başını okşadı. Reks, annemin elini yalarken,
bahçenin zili çaldı.
Babam kapıyı açtı, bir bey girdi içeri.
Rekse baktı.
«Ah Kiki, buldum seni. Aramadığım
yer kalmadı,»· dedi.
«Ne oluyor, ne istiyorsunuz?» diye
sordu babam.
«Ne mi istiyorum? · Köpeğimi istiyorum
efendim,» dedi adam. «Onu gezdiri-
- - -

·. . ·- .. ·. . .
-- :
' 1
)
. ,.
. '
r
I

. -...,
y,ordum, _ · ·birden ·elimden kaçtı, ... çocuğun - ·
piri onu .buraya getirdi, dediler.». . . .
,. _-

ya koyuldu. B0.bam Onu yatıştırdı. Ona,
. y akı nda başka bir . köpek getireceğine söz
verdj.·
67

SINIFA YENİ BİR
ARKADAŞ GELİYOR
Sınıfımızda y·eni bir öğrenci var.
Öğretmen, ·.sınıfa · ufak bir _·çocukla
girdi. Çocuğun kıpkırmızı .saçları, çilleri .
• 1 •
ve dün, Dırdır hile yaptığı için yitirdiğim .
bilye kadar mavi · gözleri var. · ôğretmen,
. . . ( «Çocuklar, size yeni· aradaşınızı. tanıtayım,
» dedi.

.
\
l .
adının Jo Mak İritoıi olduğunu söy1edt · . ·
( -
· vet,» dedi yeni .gelen, Co.»·,. . .
«Ozür dilerim öğretmenim, bu : arkadaşın
adı Jo _mu, Co m?» diye sordu' Dır-
. dıṛ.
· · · ·
· Öğretmen, bize' çocuğun adının Jo olduğunu,
ama, o'nun dilinde co· diye okun-
. duğunu· açıkladf . · · ·
'.
. .
.
1 '
. .
«Pki,» dedi Dırdır .. «Biz otıa Jojo derız.
»
«H:ayır
.
efendim,»· dedı· $ırım,. ·. «Co.co
·dem_ek gerekiyor.·»
· · · «Sen us Cırcır,» dedi Dırdır . . ·. , : -·
· · Buuıı üzerine 'öğretmen, · ikisini de
· duvarın dibine,·.yollaqı. . .
. : Öğretmen,. Cayµ,· bizim .Çarpımin·. ya- ·
, nıria oturttu.·· Çar-pııri, · · Jıafi.f ··.kuşkulandı
,· . çöcukt.an. Sınııİı .birincisi, hem de öğret-·· - ·
. menin .kuzuu olduğu için, ·. sınıfa yeni ge- ·-
. ,' ... 1 . . .
!enlerden _Çarpımın ödü kopar; birincilik. .
· elden. gidecek diye. Ama bi:z;imle· Çarpı-
. ,.,
.. · Co .güzel ° dişlerini gösteren. gü!üşü.yle ·:
_yerine oturdu.. · .,.
. . , · :'. ·
. «_Yatık. .. ki.·. hiçl;:>irimiz .İJ?:glice bilmi- .
· yoruz, » ·dedı ö'ğretmen. .
·. .

70
. . ;
. , . bildiklerini dökmeye başlayınca, Co, Çar.:?·
. pımın yüzüne baktı, birden _ alnına, :vura ·
vura gülmeye koyuldu. Çarpım'. b ço
bozuldu. Ama Co haklıymış, sonra ogrendik;
meğer Çarpım, terzisinin çok · zell'gin.
olduğunu, . dayısının bahÇesirı.in teyzesi-.
nin şapkasından .
daha büyük olduğunu·
·anlatırmış. Deli bu Çarpım .
· Sonr zil · çaldı, hepimiz·
.
dışarı . çıktık
Sınhı, Dırdır ve Dalgacı sınıf ta :kaldılar,.
·Dalgacı, s·ınıfın· ·sonun_cusudur. Yine dr­
.. sini bile·meinişti. · .· Dalgapı, drs·e alktığı
. . günler "hiç : teneffüse· inmez.· : ..;
•
• •
·, . • 1 • • ,.
Bahçede. henien ·ç·onun· -çevresini sardık.
·Bir. sUrü soI'u OrdUk, ama o, yin0 bi­
. ._ze yanızc} dişlerini-_: gô.sterdi.· · Sônra ko-.
nuşniaya koyiıldu. ;Hiçbir şey anlamadık,
· «uahşuailşuan». gibi sesler çıkarıYordu . .
. . · Gümüş,: sık sık sinemaYa giden bir
_: arkadaştır,-. · · ·. . ·'. ... : ·. : _·.. ·. ) ·
- ;
: . · .· _·· ·
· «OublajsıZ kolluşuyo, alt yazıgereklı
» ·dedi . . . · · · · · ·
· . · . · · · .
· ·
,. . . . . . . . . . . . .
«Ben ·çevireyim,» dedi Çarpım; · . . · · ·
. Ça ::P _ım bildiklerini bir kez daha ortaya
-dokmek istiyordu.
, «Boş er, » :dedi Tıngır. «Kaçıksın sen!
. Bu .
s ? z, yeni gelen çôcuğun pek hoşuna
gıttı. Çarpımı göstererek, . _·· . . ·-•

• 1 ı
•
---- --=-=iiL"::":'• '

72
«Kaçıksın sen, kaçıksın sen,» demeye
başladı. Pek mutluydu.
Çarpim, zıraya zır1aya gitti. O ate:q
hep ağlar.
, Biz bayağı isınmay·a başla.,·mıştık Caya.
Ben, on çukuJaamdan bir. parça verdim.
. · .
«Senin 'ülkende hangi sporlar yapılıyor?»
diye sordu Toraman.
· Gümüş,
· «Sorduğun .şeye bak, onlar _-te_nis oy- ·
nar;» dedi. . · ..
. . «Hıyar!» ctıye bağ_ırdı __ Toraman. ·

oraman'a baktı,
«Bol{sing? Çok iyi,» dedi.
Yumruklarını suratının önünde tutarak,
Toramanın çevresinde dansetffieye
başladı. . Tıpkı televizyondaki boksörler
gıbiydi.
«Nesi var?» diye sordu .Toraman.
. Gümüş, burnunu ovarak,
. «Seninle boks yapmak ,istiy.or, hıyar! ».
diye yanıtladı.
.«Yaa,> dedi, Coyla boks yapmaya çalıştı.
. Toraman, . /
. .
' .
Ama Co, · bu . işi · Toramandan çok daha
iyi -kıvırıyordu; Toramanı bir yumruk
. .
yağmuruna tuttu·;- )·
· · Toraman·, · artık: kızmaya başlamıştı:
· ·· . · «Burnunu oynatıyor, ·tjasıl vurayım?»
diye-bağırdı, ve küt! - bir yumruk daAa yedi,,
yere: oturdu . . Ama bozulmamıştL
.

tfrecek· zaman. bulamad,ığı için, yin ya- .
kındı. Sınıfa girince öğretmen, Caya,
«İyi eğlendin mi?» diye sordu.
Çarpım, ayağa kalktı !
. · ·
.
.. ·.
«Öğretmenim, küfür öğretıyorlar Coya!
» dedi.· . . . · ·
, · . .
Bugün teneffüse çıkaamış.ola Dalgacı,
. .
«Doğru değil, pjs·: yalancı!.» .. ye ba- ··
ğırdı.
Co, . gururla, . . , .
:. . · · «Kaçik_sın sen, hıyar,' pis Y.alncı!» de-
di .
. •·
.
. l . . .
I
• . " • .·_.:
. . ' .. '
. ' . . .
. . · . · Biz,' -ağzıtnıı_· açmıy9ṛduk ...
. - · · Öğretriıeıiin pek kızmış ·bir· hali_ vardı . .
· ·. · - >
dedi.
·
74

. .
.
. .
. ,.
ı

Çarpım hemen atıldı:
«Gördünüz ·m öğretmenim? Ben si.-
ze ne demiştim?» · .

DOÖUM GÜNÜ
ARMAÖANI
Bugün annemin doğum günü. · Her
yıl gibi bu· yıl da ona bir. armağan almaya·
karar verdim. A·rmağan .almaya başlayalı
bir yıl 9luyor, çünk·ü daha
·
önceleri
çok ufaktım. ·· ·
·
umbaraını açtım, eyse ki. doluydu,
şansıma, . dün· annem .para vermişti. · Anneme
çiçek · alacağım; . · ·salondaki · püyük
mavi :vazoya ·koysun diye
,,
. . Koc_aman,
'
müt-
'
hiş bir demet. · ' .
Okulda ·" : sabır_sızlanıp · .duruyordum. .
•, . . . ·. " . .
. Paralarımi yitirmeek için elimi hiç ce-
. bimden ' çıkarrri.adım; ' teneffüste .. futbol
oynarken bile . . Kaleci bn ··değildim, · bu·
yüzden' de elimi cebimde tutuşumuh hiçbir·
sakıncasi yoktu. Kaleci Lüplüptü. ·Yemek
· yemeyi çok ever .o. .
·. ·«Niye tek elin . . cebinde koşuyorsun?»·
diye .ordu. .
'
· Anneme çiçek alacağımı ·söyleyince,
«Yiyecek bi.;r şeyler alsan, . örneğin
pasta, şeker ya da ta kebabı gibi, daha
iyi olmaz mı?» dedi.
'

Armağanı nsıl ·olsa Lüplüpe alına ..
yacağıma göre, pek kulak asmadım ve kalesine
bir gol attım. · 32'ye karşı 44 golle
biz kazandık.
·
Okul çıkışı Lüplüp, çiçekçi.ye. benimle
geldi. Bir .yndan da dilbilgisi dersinde bitiremediği
sandviçini . yiyordu. Dükkana,
.girdik. Bütün paramı kasan üstüne koydum.
Çiçekçi. kadına, ... annem için .-koskoca .
bir çleriıet çiçek istediğimi söy !edim. . . . ·
· ·· «Ama sakın· · begonya· vermeyin,»· · dedim.
· · · :
. . . , ·_
(;üiıkü . bahÇeriıizde · dolu beigonya
vardı, bu cyüzdeṇ , "başka. yerden almaya
.
değmezdi. ·. . ;- '. ' ,:·' .. . ·- '-
::.-: :. l ·..
· . •·
' · : . Lüplüp,·-· ... ·.·.:· «·Şöyle ·gü.zel . bir şey istiyoruz,>;.
dedi, · g.itt.:-> dedi, başıa hafif ·ha-
. . .
fif vur-µp ·üzülme:qıemi . ·söyledi. Sonra,
sağdan -. sqldan ·bir sürü çiçek &eçti, . bir
sürü· de yeşil yaprak koydu. Bu, Lüplüpüfl:
çok hoşua gitti, ·emen anneini11 yaptı-
78
··

ğı ·türlüyü : animsadı .Demet çok büyük,
çok güzeldi. Sonra kadın onu oldukça gutltü
_çıaran . ' saydam bir kağıda sardı.
·.ve dem·eti: dlkkale· taşımamı söyledi. Demeti
elime al9-ım. ·Lüplüp de bütün çiçek-
. . 1 . . • .
leri tek· tek ·kciklamıştı, . artık- ·gidebilirdik. -
Kadına teşekkür: . e·q.ip· . dışarı . çıktık. ·
Elimd_e· dIllettmJe· pek ·keyi{liydim. O
.. sırada ok-uldan. -· ··.arkadaşlara rastladık :
G.ürrruş·-, .Dalgai - - Tıngıra.
.
· _:·· .

«Lüplüpe bakın, . şimdi de
benzemiş!» dedi.
o·_
hıyara
Lüplüp, demeti Dalgacının bşına indirdi.
. .
«Çiçeklerim! Çiçeklerim ezilecek!» diye
bağırdım. · .
Lüplüp, demetirrile Dlgacının kafa
sına vurup duruyordu; Saydam kağıt yır­
. tıldı, çiçekler her yap.a saçıldı.
Dalgacı· da durmada;n,
.. · «Acımıyor · işte. Acım_ıyor işt!» ;diye
bağırıyordu. .
Lüplüp durunca,. Dlgacının başının
yapraklarla · ör.tülü·. : . old11ğunu gördük.
GerÇekter i de türlüyü çok andırıyordu.
· Be:q. çiçekleri · topla.maya . koyuldum .
. Atadaşlara,. çok··.kötü olduklarını söyledl·m.·
- .·.
., · . . .
. . .
.
. «Doğ, » dedi Tıngır . «Pıtırcıka yaptığınız
güzel bir şey değil.»··
«Sana sor.an olmadı! » diye yanıtladı ·
Gümüş. · ·
-

«Lüplüpe bakın, şimdi de o hıyara
benzemiş!» dedi.
Lüplüp, demeti Dalgacının bşına indirdi.
«Çiçeklerim! Çiçeklerim ezilecek!» diye
bağırdım.
Lüplüp, demetimle Dalgacının kafa
sına vurup duruyordu: Saydam kağıt yırtıldı,
çiçekler her yana saçıldı.
Dalgacı da durmadan,
«Acımıyor işte. Acımıyor işte!» ;diye
bağırıyordu.
Lüplüp durunc, Dalgacının başının
yapraklarla örtülü olduğunu göı;dük.
Gerçekten de türlüyü çok andırıyordu. . ·
Ben çiçekleri topla.maya koyuldum.
Arkadaşlara, çok kötü olduklarını söyledim
. .
«Doğru,» dedi Tıngır. «Pıtırcıka yaptığınız
g'üzel bir şey değil.»
Gümüş.
«Sana soran olmadıi» diye yanıtladı

__ _.-.:-:.:
•,
---·

I
·.82
"........zoıiii!--- 1
• /
lar.
. Ve :birbirlerini tokatlamaya koyuldu
• ' '
Lüp.lijp _·çekti gitti,
•
1
yemeğe geç kalmak
istemiyordu .. Dalgacının_ ·yapraklarla..
örtü.lii başı., . Iştah1nı açmıştı çürıkfı..
Ben de çiçeklerimi toplayıp eve yöneldim
. . .. Bir sürü . çiçk- ·eksikti . . Ne yeşillikler_
kalmıştı,' n·e a·e kağıt.· Ama hala güzel·
bir · demet ·-sayılırdı. Az· ötede Toramarıa
rastladım. .

mnla oyn·amaya başladık. · On.unla oynamak
çok neşelidir. Hemen hemen hiç kazanmaz.
Anı kötü:·oıan,· yitirince keyfi-
. nin kaçmasıdır. Bu kez yine .hile yptığı­
. · mı söyledi, 1 J en ·de· ona «yalancı,» dedim,
beni itti,· demetin üstüne düşt'üm. Çiçekler
için .çok kötü oldu bu.
«Çiçeklere->ne yaptığını anneme söy-
1eyeceğim, t· -dedim,. ·
Toraman,· çok üzülrhştü. Çiçeklerin
· en· az eziliş olanlarını· seçmekte bana
yardım etti. · Ben Toramanı ço-- severim,
iyi bir arkadaştır.
Yine yola -koyldum Çiçek demetim
artık pek büy'ük · sayılmazdı, :ama yın de·
'kalan çiçekler işim.i göre bilirdi. Bir tanesi
·biraz ezikti a·ma, öbür ikisi çok iyi durumdaydı.
Baktım karşıdan Sırım geliyor· bisik-
,
83

Jetie. Sıfım 'bisikleti olan bir ar1:cadaştır.·
Bu kez dövüşmemekte. iyice kararlıydım.
Çünkü rastladığım . bütün arkadaşlarla
dövüşürsem apneme :verecek hiç çiçeğim
kalmayacaktı. Hem, kime r;ı.e; n.rteme ·çiçek
. aldım işte, hakkım değil mi bu. , Kıskançlar
ne olacak! ·Kiskạnıyorlar tabii.
Annem çok mutlu olacak, güzl bir tatlı
yapacak .bana, ne . kad·ar şirin .olduğumu
söyleyecek ..
·
Alay, edilecek bjr şe·y mi,- var ·
·
· •
• •
1
bunda?. ·
. .
«Selam Pıtırcık!» · dedi Sırım.
«Nesi · varmış . demetimin? Hıyar · · sen--
· sin!» ·diye b_ağırdıffi s·ırım·a.
. ' ' . '
· Srı, l;)isikletinf. dl:irdtırdu, şaşkın
gözlerle yüzüme baktı, ·sonra, . . .
:
· , deim .e çiçekleri sura
tına· fırlattım. :
. ·
, ..

Jetle. S1fım bisikleti olan bir arkadaştır. ·
Bu kez dövüşniemekte .
iyice kararlıydım.
Çünkü rstladığım . bütün arkadaşlarla
dövüşürsem apneme_ verecek hiç çiçeğim
kalmayacaktı. Hem, kime ne; anneme ·çiçek
. aldım işte, hakkım değil mi bu. Kıskançlar
ne olacak! ·Kıskanıyorlar ta))ii.
Annem çok mutlu olacak, . güzel bir tatlı
yapacak bana, ne .kadar şirin olduğumu - . '
. \
söyleyecek. Alay. edilecek bir şey mi; var · · , . ·
. bunda? · ·.
«Selam Pıtırcık!» · dedi Sırım. . .
«Nesi varmış demetimin? Hıyar sen-·: ·· _"'-
sin!» diye bağırd.ım Sırıma. ·
-Sın, bisikletini durdurdu, şaşkın
gözlerle yüzüme baktı, sonra,
·

.
Sırım, çiçekl0ri suratına at8.Cağıiri - . ;
hiç beklemiyordu. Bu ' yaptığırİıdan hi ·
]loşlanmadı. Çiçekleri. lıavaya .attı. Çiçek:
le, o sırada geçen bir arabanın tepesine -
düştü ve arabayla birlikte ·gitti.
di-
ye bağırdım. - · . 1
, .
- ,;üzülme,. °Qisiltletle takılıyorum peşi
ne. · Şimdi yakalarım arabayı!» dedi Sırım.
Tatlı çocuktur Sırım, . ama pek hızlı
· süremez bisikleti, · özellikle d.e yokuşlarda .
. ·Oysa, büyüyünce katılacağı büyük ·Ak­
. detiiz bisiklet turu için. d_urmadan antren-
.man yapar. : . , ..
. . Sırım,. dön·d·ü,. :-abayı yaalayama.­
dığını,- am·a damda düşen pir çiçeği ge­
·. tirdiğini. söyleqL . · . . $u işe ba\{_. e2:ilmi.ş_ çiçeği
getirmişti . ·.' . . .. ;. . . . . . .
· . _
. .
.·sırım, hizla · yok . oldu· Evi yokuşun
aşağısındadır.
' 1 1 : \ • 1 • •
,. '
- ·-:-
--
- ..... ... ; . ,,..

· Ben de buruş buruş çiçeği.mıe·· eve:
yollandım. Boğazımda l{ocaman, top gibi
bir şey vardı. Kendimi, eve sıfırlarla çiQ' r
bir karne getiriy'ormuşum . gibi . hissdiyordum.
_, . .
· · · Kapıyı açtım. Aneme,

KARNELERİ ALIYORUZ
/•
..
Ogleden sonra, sınıfta hepimiz çok
.keyif sizdik. Çünkü mudür karnelerimizi
. .
. .
, .
dağıtma.ya geln1işti: Sınıfa kolunun altında
kainalerle. gidiğinde,: .müdürün ·hiç
de · hoşnut· bir hali yoktu.
«Yıllardır bu eslekteyim, hiç bu kadar
yaramaz bir sınfa rastlamadım,» dedi.·
«Öğretmeniniz...·cte aynı şeyleri .yazmış
karneleri;nize. Dağıtrr,ıaya· ·başlıyorum.»·
Dalgacı, · hıçkırarak ağlamya koyul-
. . du. Da.lgacı, sınıfın· sonuncusudur. Öğret- .
men her·ay b.ir sürü şey y·azar karnesine. -
. . . .
:Oalgacının .. annesiyle babası _ da;· hiç hoşlanmazlar
bu yazılanlardan. ,Akşam Dal-
. gacıya 'tatlıyla· televizyonu yasak ederler.
dediğine göre,. artık öylesiııe
Dalgacının·
·alışmışlar ki, annesi ayda bir kere tatlı
yapmazmış,. babası da o akşam televiz-
. yon seyretmek tçih komşuya gidermiş.
Benim· karnemde, « Y·aramaz bir öğ- ,
renci, çoğu zaman dalıyor . . Daha başarılı
olabilir,» . diye yazıyordu. Toramanınkinde
,«Yaramaz bir öğ.renci. Arkadaşlarıyla
\
87

dövüşüyor .·Dalı · ... ·b,şarılı . olabilir,».· Tın _
gırınkinde· . «Elin.den '.. ; _. birkaç kez · alınn :
d üd.Üğünü, ' haıa ' sınıfta' öttürmekte ' 'direniyor-.·
· Daha. başarılı· olabiltı;,> ..·-:yazıyördi.ı.
-Bir tek . Çarpım, · .·.:daha- ·başanlı .·olaıiazdı.
. .. ..• . .· . ' . 1
Çarpım,·. ··sını.fın birincst, öğretmenin. de
kuzusudur: . Müdür, Çarpımin ·.kamesini
yüksel{ ssle okdu: ·,

89,
.
l
., '
ha başka tasarıtan:. olçiuğunu ve l:(imbilir
ne çok uz.üleceklerii söy ledf ve gıti .
_ · . Bayağı c.anıTilı : ikılmıştı. . Karneleri
babaları:q. .· iınzalaıriası gerek. · Bu da. pek
eğlenceli. bir 'iş . ct·eğildir . · . .
Zil çalınca, her zamanki gibi itişe ka-
'kişa. · kapıya koşcağmız,. · _çantalarımızı
birbirimizin ·kaf asna· vuracağımız yerde,
hiç k_onuşmadan·· us.lu ·uslu·· çıktık dışarı.
Öğretil1en' bile üzgün görünüyordu.
· Aslında. biz, öğretmene bozulmaniiş-.
tık . ·:
. .
· Gçen ay· gerçekten biraz aşırı yaramazlık
ettik .. Gümüş ; mürekkep şişesini

yerde yatan Sırımın üstüne dökmemeliy ..
di. Önce Toraman, Sırımın _burnuna . bir
yumruk irioirmişt_i. Sırım da yüzünü buruştura
buruştura yere düşmüştü. Oysa
Toramanın saçıhı, · Sırım değil.
.
Tıngır,
.
çekmişti.
Dışarı çıkınca, ayaklarımızı . sürte
sürte yÜrl}.meye · koyulduk. Pastanenin
önünde Luplüpü bekledik. Lüplüp, · altı tane
çµkulatalı paşta aldı, hemen yemeye
·· koyuldu. · , ·

pastalrını yiyor, Tıngjr da düdüğünü
hafif hafif öttürüyordu. Toramanla başbaşa
kaldık.
. «Eve gitmeye korkuyorsan, gel bizde
yatasın, » dedi.
. . Çok iyi bir arkadaştır şu Toraman.
Birlikte yürüdük.' Toraman babasının gözünün
içine nasıl baktığını anlatıyordu.
Am eve yaklaştıkça,. Toramanın sesi giderek
alçaldı., kapının ijnüne vrdığmizda
da, artık hiç sesi çıkmaz oldu. Toramana,
.
«Hadi, · giriyor n1uyuz?» dedim.
Toraman, başını . kaşıdı, sonra,
«Beni- bir saniye.· bekle, ben' seni gelip
· çağırırım, » dedi . . _. . _ _
Eve girdi. Kapıyı açık bırakmıştı, }?ir
tokat _ sesi duydum. Kalın bir erk.ek sesi,
. · , .

,·
· . 1 rdu babası · onunla övünürdü, eve h:e
?. :· ne; madalyalrla gelirdi. Ah keş)[
narı gösterebilseydi bana, ama işte, n
yazık ki evlendiğinde, taşınırken, .
hepsini
yitirmişti ·. Sonra, bu kafayla · gıderse
. hiçbir yere varamayacağımı, yoksul, ola-·
cagımı, - insapJarı beni parmakla gösterip
«İşte okulda kötü otlar alan Pıtırcık,» ,·
diyeceklerini, benimle. alay edeceklei
şqyleyecekti. ,O,. iyi br eğitim. görmem
için, yaşama . karşı hazırık:lı olmam· tçin,
canını dişine· tkıyordu, bense. nankörün
biriydim., ·anneciğime· baba.cığıma verdiğim
üzüntüye bIe aldırmıyo;rdum .. Bu ak
. ' şam da mey.ye 'yeniede: girecektim ·yata-· .
. ğa, sinema' koriusÜ.nu: ·da gelecek'. karne.de
· .göriışecektik. ··· "· : . · : ··_. · · · . .. · ,_ ·. · ·. · ·
·. İşte bunları SöyleYecekti babam, tıpkı
. geçeri .. ayki, . aha . . ö_nceki · ayki gibi. Ama
ben .bıkmıştım . . artık· pu·· türlu · ·SÖzlerden:­
.B.abama, .. . çok_ . _·fuutşuz .. oldtigumu, .. evden
. kaçac mı, çok uz'.1klara gideceğimi söYleyecegun.
Beni çok arayaCaklar, ama ben
·
ancak yıllar sonra, çok zengin olunca döneceğim
e :7 . Babam da,. hiçbir Yere va- .
ramycagımı söylemiş .olduğundan utana
ak. Insanlar da beni parmakla göstermeye
başlayacak, . benimle alay (;}tmeye
. 92 · .

'
cesaret eḍemeyecekler. .Annemi, babamı ·.
sinemaya götüreceğim. Herkes, «Bakın
Pıtırcıka, ne kadar zengin. 4. nriesf babası
ona karşı çok iyi davranmadılar, ama Pıtırcık
yine de onları sinemaya götürü-
. y or,» direcek. Öğretmenimle müdürü de
sinemaya götürmeye karar verdim ve
,birden kendimi evin önünde ·buldum.
Kendime tatlı tatlı öyküler . uyduruken
.krnemi · unutmuş, hemencecik·. eve·
varm.ştım. Kca bir ·oüğüİn. takıldı bo ğ ­
zima. « Ç ekip gitseİl::,ı., yıllar sonra ··dönsem
beli daha i y i olur,,; · ·diye. düşüpdü, ama
karanlık basıyordu,. . anıieill bu' saatte so
kaklarda . sürtmemden: hoşlanmazdı . . içe-
·; •
• •
_ri girdim.· · ·
1
• • •
1 ' •
• ·: · .·_ • . ··
An.nemle· bb.ariı sloncta·konuşuyor­
. Iardı. Babariı .bir s·u·rü ·kağıt ·sermişti ma-
• •
• 1
sanın üstüne. Hiç keyifli'
•
bir .hali yoktµ.
• •
. .
. . . . . . . . .
' ' ı .
' . \
- )
\
. /
1

«Ne biçim iş bu,» diyordu.

EVE BİR KIZ GELİYOR
Annem . bir arkadaşının çaya geleceğini,
yanında d.a kızını ,getireceğini ·söyleyince
· keyfim kaçtı. . Ben kızları sevmem.
Pek budala. olurlar, ondan sonracığıma
evcilikten başka .oyun· da bilmezler,··ağlamadan
da duramazlar. Tabii ben de ağ-
-Iarım ara sıra, ama hep önein.Ü şeyler için
ağlarım. Salondaki ·. va-zontin · kırıldığı za-
. . . ,
- mn ğladığım gibi örneğin .. Babam beni ·
haksz yere azarlamıştı o gün. Oysa· bile­
_rek yapmamıştım kL Üstelik o . vazo çok
çirkindi. Evet. biliyorum, babam evin içi_n-
. de t(?pla oynamam yask etmişti, ama o
gün de dışarda yağmur yağıyordu.
.

Anneme, arkadaşlarla kovboy fil tn t ...
ne gitmeyi yeğlediğimi söyledim, ama
annem hiç şakay-a gelmediği zamanki
·bakışını fırlattı.
«Rica ederim bu kızcağıza karşı sert
davranma, karışmanı sonr.a, tamam mı?»
dedi.
Saat dörtte, _annemin arkadaşıyla kızı
geldiler. Annemin arkadaşı beni öptü,
he;rkes gibi, o da bana .büyük bir çocuk ·
olduğumu, söyledi, sonr,
«işte Şirin, >> -dedi. .
Şirinle bakıştık. Şirinin sarı örgüleri
. , . .
·vardı. G·öleri mavi,. bµrnuyla elbisesi kır-·
.mızıydı. Parmaklarımızı şöyle .. bir · değdir-
• ' 1 .
' ' ' ' . . -
dik. birbirine . . ·Anrie.ın çay . getirdi. ·Her şey
liarika,ydı., ·. , I . ', ·,
, , \
Birileri . ç·ya· gldi ıni, ·.evde hep çukulatalı
pastalar olµ, arka arkya· iki pasta
bile yiyebilirsiniz. · · · · ·
. . . Kahvaltıda · Ş_iJ1nle. hi_ç konuşm·ad1k.
,
' \ 1
Yalnızca yeyip -baıştık_. · Sonra · annem , · · ·
f
. _«Hadi çoçuklar, -şimdi gidip oyn.ayı11,»
de .
di. «Pıtırcık·,. Şirini . odana göt.ürüp ona·
güzel oyuncaklarını · göstersene!»
Annem, 1 bunu söylerken otuz· · iki dişini
gösteriyordu a:rria b·en onun hiç de
şka yapacak hali olmadığını anladıİn.
'
'
96

·.,.
·
· ...

ona, . .
ı
· .
Ben de
«Sen de bir kızsın işte, n'olacak,» dedim.
, .
O da bana bir tokat attı. Ağlamak geldi
içiı;nde_n:; ama . ağlamadım. Çünkü an­
. nem terbiyeli olmainı söylemişti. Şirini n
. · bir ö·r g üsünu çekti_. O da ayak bileme··
bir tekrrıe attı. .'Bu kez, «ay! ay!» demek
çok. ·· acımıştı
ç·ünkü. ·. Tam . ona ' bir, tql{at .atıyordum ki,
konuyu değiştirdi, . · - · ·
__ ·
zorunda kalım.· . Bileğim
· · ·. «Hadi, ·oyuncaklarını göstersene, >· de
di. ·. . . .
.
. .
· Tam, oyuncaklarımın kızla.ra göre ol-:
. madığını' söyleycetiın ki,. babamın tıraş
bıçağlya biraz yolduğum tüylü ayıyı gör
dü. Ayının ·yalnızca bir kısmını tıraş edebilmiştim.
Babamın tıraş bıçağ o kadar
dayanmıştı çü:tıkü. · . · ·
98

ı'
«Evcilik· mi oynuyorsun?» diye sordu
Şirin.
Sonra da gülmeye koyuldu. Ben, Şi­
. rinin bi örgüsünü çektim. O da· yine tam
tokadı yapıştırıyordu ki, birden kapı açıldı,
annelerimiz girdi odaya.
«Eee, çocuklar_, · iyi_ eğleniyor musu­
. ·nuz?» diye ·sordu annem ..
. Şirjn, gözlerini_· koca -koca· açarak,
«Evet- haiı'f endi, » dedi-; SOI)ra da gözkapaklarinı
·hı7 lı hızlı birbirine vurdu.
. . . ,. . . . . ' .
Annem, · · ,,
_ «Ne tatlı şey, ne·· tatı ·şey .. ;Civciv gibi, > ..
diyerek
.
öptü onu.
\ . .
. Şirin, .gözka:paklarını durmadan birbirine
vurup duruyordu ·Annem, .
_ .
.
«Şirine güzel resimli ·kitaplarını' gös-
tersene,» dedi. . . -- . ·. -- . , .
f .
Ondı1 · sonracııma, bu -. sefer '.-öteki
anne, ikimizin de civciv oldumuzu söyledi.
Sonra da odadan çiktılar. ·
. .
Ben, dolabımdan. kitapları _çıkarıp Şirine
uzattım. · Kız onlara· . bakmadı · bile. ,
Hepsıni kaldırıp yere attı, içinde b.ir sürt\
• • ' • 1
.

100
kızılderili ·resmi olan o harika kitbı bile.
·

Jıverdi. Uçak· uçtu gitti.
' .
. «Yaptığını beğendin mi?» diye bağırdım.
«Uçağımı yitirdim işte! »
Ağlamaya oyuldum.
«Uçağına bir şey olmadı, budala,» dedi
Şirin. «Bak, bahçeye düştü, gel gidip
alalım._»
Salona indik, annemden bahçeye çı­
. kıp oynamak , için izin istedim. Annem,
. hạvanın çok soğuk olduğunu söyledi ama,
Şirin heI!}en gözkapaklanyla yaptığ numaraya
başladı; bahçedeki güzel çiçekleri
görmek . istediğini. söyledi. Bunun üze-
1
'
· rine annem, Şirine, çok tatlı bir civciv _olduğunu,
_·sıkıca giyinip bahçeye çıkabileceğimizi
öy ledL , · .
. Bu gözkapakları numarasını ne ya-
. ' -
pıp edip · öğrenmeliyim, . çok işe yaıyor!
Bahçeye _çıkınca_· -gidip uçağı aldı_m,
neyse ki h_içbir yerine bi:r; şey qlniamıştı.
Şirin,
«Şimdi ne yapıyoruz?» .diye sordu.
«Ne bileyim ben,>> dedim.
«Çiçekleri
görme istiyordun. l ,işte, bir sürü · çiçek
var burada.»
. ·
Ama Şirin çiçeklerin hiç umurunda
, olmadığını, hem .bu 9içeklerin hiçbir şeye
:benzemediklerini söyledi. Burnuna bir
'
101
\

yumruk indirmek istiyordum ama cesaret
edemedim, çünkü salonun penceresi
bahçeye bakıyordu.
«Burada oyuncağım yok. Ama garaj
da bir topum va-r,·» dedim. .
Şirin, bunun çok. parlak bir buluş oldiığunµ
söyledi. Garaja gidip toPu aldım.
Arkad.aşlar bir kızla. top oynadığımı görecek
diye ödüm kop:uyordu. Şirin,
. · < İki ğacın a·rasında dur; topu tut
maya ,çalış,» ddi.
Ne komik şey şu . Şirin. _Sonra · geri g
ri gitti ·ve patt! Harika br şut!· Topu tuta·
madım, gitti garajın camiıia çarpti. Carr.
kırıldı.
. .
·. · Anneler .l{oşarak geldi. Benim annem,
' . . .
arajın · pencerei1i · görünce · durıniıu he-
·
me11 ··çaktı. .
.
«Pıtır,cık! >>· ded( «Böyle sert _ oyunlar
oynay_acağına, arkadaşınla · ilgilensen da-
,.
J
I J I
ı l
1// ı
. ıiı,'J 1/(ıı1 1 1 ııı
1ıı 111 '' 1 'ull ''ııı
ı ll'ı' ı ı 1 ,/ı', · lıl"ıl 1 \ı ı II
· ı, :: 1,,ıw ı ii r ı ıı ı ıı ,rı 11 ) 1 ı' ı 1 /i, ;: : '\
ı/ 1 ! ı't : ı.ı. 1 il ı ıll, 1 ı ııı 'Jı"'
·1 ı ı
'ı 'ıııı ı\'lı 1ı! i ı 'W''/' 'ıı ııı
,ı,ı,','',ı,,ıJııW,111 ı, ıı\,, ı,,l ı
',ı,ı,ıı,ıı,/, illi!,', /11,,\1,l\''ı!\1 1 ,",w ı ,ı ı,1, l ,,ı/t/:
11 \I/ .11,,r, ;ııı1 ı ,,, ı 1 1,,1 1 ,ııııJııı ) 11 0 / 1
l ' ') 1 ·1 / I il 1 1 il il)/ ı • / I il\// 11 l 1 1 ı t
I ı I l ıt ı / J ı ı 11 1 I t I I l f/ 1 ı 1 1 I // 1 ı / 1 1 1 .
. 1 ıJ ıl/ııl ı, . 1 1111 11
/
Seıvt1P

\
ha iy_i edersin.:·.· · ···Hel b.u. konuk Şirin gibi
tatlı olui1ca.'.·» ·. :: . .-.:·. ,_. ..-. ·: .. ·: ·.
.
, .· .
Şirine baktini . .- Taa· - uzaklarct· . çiçekleri
kokluyordµ.:-_,,-· ·..·_. . ·. · · ·· : . ·
·
.
. ·.:. Akşa'rn 'meyve_--:yem.edi.m. :· Y9k-·: zarrı.
. . . . . . ' . - , ,.. .
H·arika bir kız·_ şu ·Şirin. ·_Bµyüyi}nce de ,evleneceğfz
-. ·_ . .- ·.· .
Nefis, şut. atıyor.
. . . \ .
) ' ) )
' 1

.SAYIN BAKAN
OKULA GELİYOR
. Hepimizi bahçeye çıkardılar. · Müdür
bey geldi. . :· · .
«Sevgili çocuklar, gurur duyarak şu- ,
nu bildiririm ki, kentimizden geçen Sayın
Bakanımız, okulumuza ğ .
ra f ıP bizi
de onurlandıracak. Belki bılıyorsunuz,
Sayın Bakan · '- bizim eski · öğrencimizdir.
Onu l{endinize örnek alın. Gördüğünüz
gibi, iyi çalışark,- en yüksek yerlere varılabilir.
Sayın Bak t ın ·için unutulmaz bir
karşılama töreni_ ha·zirlamalıyız. Bu ·konuda
· bana yardımcı· olacağınıza güveniyorum,»·:
dedi. - · ·
-- Dalgacıya Sırımı da duvar dtbin· .'
yolladı, çün·kü dövüşüyorlardı.
Daha sonra Müdür, öğretmenlerle gö .
zetmenleri yanına çağırdı, Bakan·karşıla- ,
mak içj_n çok ilginç· ·buluşları olduğunu
söyledi. ·._önce hepimiz ulusal marşı söyleyecektik,
sonra ·ct_a üç küçük öğrenci, el- .·
!erinde çiçek demetleriyle ilerley·ek, çiçekleri
Bakana uzatcaklardı. · Gerçekten·
parlak buluşları var Müdürün. Sayın Ba-
.
\ .
104

105
kan,' çiçekleri görünce çok şaşıracak. Herhalde
böyle bir şey b·eklemiyordur.
Öğretmenimizin nedense canı· sıkkın
gibiydi. Zaten bugünlerde onu biraz sinirli
buluyorum.
Müdür, hemen provaya başlayacağıni
söyledi. Ders kaynayacağı için çok sevindik·.
, Müzik .öğretinenimtz Bayan Bülbülses,
bize· ulusal marşı söyletti. Çok başarılı
olmamışız; oysa bayağı ses çıkıyordu.
Bir tek Tıngır, marşın sözlerini bilmeçliği
için yalnızca «la a la» diyordu. Lüp-
· lüpse, bir yandan· sandviçni · yediğinden
hiç şarkı söyleyemiyordu. Bayan Bülbülses,
: kollarıyla .bir. sürü hareket yaparak
·bizi _ susturdu, . _ ma,rşı söylemekte geç kalan
büyükJerf azarlayacağına; kalktı hız-
. lı söyleyen bizlere bağırdı. Ne haksızlık!
Bayan ·BulbuJses, ·belki · c:ie .Tıngıra. sinirlenmişti...
Tıngır, ' gözlerini kapatarak
şarkı. söy-ledi'ğinden, durmk gerektiğini
.
. / ' .
görmemişti. Bu yüzden de hala «la la la»
.diyordu.·· .Öğretmenimiz, Müdür ve Bül-.
bülsesle bir şeyler konuştu. Bunun üzerine
Müdür, yalnızca püyüklerin şarkı söy
. lemesini · küçüklerin de · söylüyormuş gibi
yapmasını söyledi. Denedik, çok iyi oldu.
Yalnız çok d.aha az ses çıkıyordu.

106
..
'" ---"'ı
}
et
·'ı
ı
1
l . . .
ı . . r
1 '
/' '))
,) .. . ·,
t. . . .' ·. ), ) .
. . . C' .· .
.
: . .· ) . ))
. .
' • • 1
\: ·.
•
)
) ,
. ' \::
. . . . . . ·. . .._, _,, ;_,,
'- . ..;..: , , J) .) .
. . , , .._j . - . ı
.
. .
.
\ '. ,' . ' \
- . - .
. '
Müdür, Lüpl{ipe, şarkı SöylüyOr nu '"
marası yapmak için.:yuzünü. bu kac.ir .bu-­
ruşturmasının gereksiz Olduğunu anlattı .
Lüplüp de, _:şrkı söylüyo·r nUınarası yaIJ­
Illadığıllı, • yalnızca ·: sand viÇiili ..· . Yediğini
söyledi. ··Müdür :de derin··:d17in Jç çekti .. · .-
. ·

Müdür, Lüplüpe, şarkı söylüyor numarası
yapmak için yüzünü bu kadar buruşturmasının
gereksiz olduğunu anlattı.
Lüplüp de şrkı söylüyor numarası yapmadığını,
yalnızca sandviçini yediğini
söyledi. Müdür de derin der,in iç çekti.
·«Ulusal marş qittikten sonra, üç · öğrenci
Bakana doğru ilerleyecek,» · . dedi
Müdür.
Hepimizi. süzdü, sonra Toramanı, sı-
106

, '
f
- --

.
. . . .
•
111f ın bırıncısı ve ögvretmenin kuzusu ola
Çarpımı, bir de beni seçtı.
d ct· M .. d . .
«Kız olmama arı
k rmızı eteklıkler gıy ırırdik
ya da, saçlarına bırer ren
.
«Ma vı, beyaz, ı
takardık, çok iyi olurdu.»
.
1 . yazık » e ı u ur.
' . · d · . ·
. kli kurdele
kurdele takmaya kalkarsa-
« S açıma . .
nız bozuşuruz,>; dedi Tqraman.
1
. . ·
. Müdür başını Toramana çevırd : Ka -
ları o kadar çatıldı ki, az kalsın gozleı;ı-
nin içine düşecekti.-
«Ne dedin?;> . diye sordu,.
Öğretmenimiz, hemep.,_
/
«Hiç,· Müdur. bey, öksürdü, » diye ya .
. .
. \
nıtladı. \ . .
Hayır öğretmenim,» diye atıldı Çarpım.
dedi Toraman.
· ·
Çarpim· ·ağlamaya ba'şladı. Kimsenin
onu sevmediğini, çok n1uts_uz olduğunu,
kendini çok kötü hisettiğini, her şeyi babasına
anlatacağını, bizim de günümüzü
göreceğimizi söyledi. · ·
Öğretmen, Toramana,
..
l08

«İzin istmeden . ,konuşma,» dedi.
Müdur elini yüzüne götürdü, yüzünü
silmek istiyormuş gibi, öğretmene bu kısa
söyleşinin daha çok mu · süreceğini sordu.
·
.
. Öğretmen kıpk_ırmızı ·kesildi. Bu ona
. ' .
çok ,yakışır. . -Böyle zamanlarct·a hemen hemeri
annem kadar güzel olur. Ama bizim
evde. daha .çok. babamdır kızaran.
«Ne diyordu.m? ..' Bu üç çocuk, demet­
]erle _ Sayın Bakanın öiıüne çıkacaklar. Çi­
. çekleri kendisine ! uzatacaklar Prova için,
demeti andıran ·bir şeyler gerek bana, »
dedi M\idür. · .
I
Gözetmen,.
•
«Bir önerim var, Müdür bey,» dedi.
«Hemen geliyorum. »
Koşara gitti. · A sonra uç süpürgeyle
döndü· . .
Müdür, önce biraz şaşırdı, sonra,
«N ederi olmasın, . prova için idare
eder,» · dedi.
109

1-10
Her birimize birer· süpürge uzattı.
«Şimdi . çocuklar, diyelim ki' ben Sayın
Bakanım. Gelip süpürgeleri bana uza-
- '
tın,» dedi. · . . .
Biz tıpk dediği gibi yaptık, kendisine
toz süpürgeleıini uzattık. Müdür onları
kucağına aldı. Birden öfkeleniverdi. Gümüşe
bakarak, . ·
· «Güldüğünü gördüm. . Gülünç olan
nedir, söyler .misin lütfen, biz d gülelim
bari,» dedi.
« . Sizn söylediğiniz, Müdür bey,» . diye
yanıtladı Gümüş. · · . .- .
.

. ·dı!
Yeter, yeter artık f» diye bağıı ·yordu.
Herkes. bir yana koşuyordu.
Bülbülses baygınlık :geçirdi. Har ikay-
,
Ertesi gün Sayın- Bakan gelince her
şey çok iyı geçti, ama biz sayın Bakanı
göremedik, kömürlükteydik çünkü. Hem
sayın Bakan bizi görinek istese bile göre-
. (
mezdi. Kapıyı üstümüze kilitlemişlerdi ..
. Şu Müürü de öyle garip buluşları
k . , var - ı ...
BİRİNCİ
KİTABİN
· SONU ·
· İKİNCİ KİT AP
PiTIRCIK'IN Bİ$İKLETİ
J.11

PITIRCIK
DiZ1S1
Birinci Kitap
KÜÇÜK PITIRCIK
İkinci Kitap
PITIRCIK'IN BİSİKLETİ
Üçüncü Kitap
PITIRCIK FUTBOLCU
Dördüncü Kitap
PITIRCIK TATİLDE
B.eşincı Kitap
PITIRCIK KAMPTA
Altıncı Kitap
PITIRCIK SATRANÇ OYNUYOR
Yedinci Kitap
PITIRCIK PAZARA GİDİYOR
Sekizinci Kitap
PITIRCIK'A BİR ÖPÜCÜK
IS8N 975-51
1L .\- 0-308-2
··
KDV
İÇİNDEDİR
9
lJlt