3 NOKTALAMA Ä Ä¡ARETLERÄ

392 / Faysal Okan ATASOY
«Mere KılbaĢ, ol-vakt, kim Uç [Uk] Boz Uk yığnak olurdı, Kazan andan-sonra
evin yağmaladurdı. Suçumuz ne-y-idi-kim Ģimdi bile olmayavuz
yağmada?» dedi.
(Mustafa KAÇALĠN, Dedem Korkut‘un Kazan…, s. 103)
«Oğul [oğul], ay (13) oğul!
Kalkubanı yerümden turı geldüm
Kara tağlar önine 123a (1) ava bindüm,
Kara tonlu kâfirlere uğramadum,
Ala gözlü yigitlerüm (2) kırdurmadum,
Sağ-dur esen-dür yigitlerüm,
Oğul, kayurma, üç (3) gündür koĢlığum yok. Oğul, at üzerinden meni
kap, döĢegime (4) çıkar» dedi.
(Semih TEZCAN - Hendrik BOESCHOTEN, Dede Korkut Oğuznameleri,
s. 159)
Eski metinlerden latin harflerine yapılan yazı çevirimi yayınlarında satır
sonlarına denk gelen kelimelerin alt satıra geçen heceleri de kısa çizgi ile
gösterilmektedir. Bu durumda hem satır sonunda hem de yeni satırın baĢında
kısa çizgi yer almaktadır:
…TaĢ Oğuz beğleri hâzır olmayup hemân Ġç Oğuz beğleri yağma- (11)
-ladı.
(Mustafa KAÇALĠN, Dedem Korkut‘un Kazan…, s. 102)
Yukarıdaki metinde onuncu satırın sonuna denk gelen yağmaladı kelimesinin
-ladı kısmı onbirinci satıra taĢmıĢtır. Üst satırda kalan kelimenin
ve sığmayan hecelerinin birbirine bağlı olduğunu göstermek üzere hem satırın
sonunda hem de yeni satırın baĢında kısa çizgi yer almıĢtır.
AĢağıdaki metinde dokuzuncu satırın sonuna denk gelen kalabalık kelimesi
satıra sağmamıĢ, +lIk eki onuncu satıra taĢmıĢtır. Kelimenin bütünlüğü
yazı çeviriminde kısa çizgi ile gösterilmiĢtir:
(8) Ayağınun sındugını kimseye demedi. Bir gece döĢeginde (9) katı katı
inledi, âh etdi. Hâtûnı eyitdi: «Beg yigidüm, kalaba-(10)-lık yağı gelse ka-