3 NOKTALAMA Ä Ä¡ARETLERÄ

18 / Faysal Okan ATASOY
alanındaki yeni yaklaĢımların yer alması savunulmaktadır. Özellikle ĠMER
ve SUBAġI-UZUN‘un çalıĢmalarında orta öğretim kurumlarında okutulmak
üzere dil bilimi dersi müfredatının öğretim programına alınması teklif
edilmiĢtir. Dersin, bir üst eğitim kurumuna hazırlık amacıyla, öğrencilerin
üniversiteye giriĢ imtihanında karĢılaĢacakları kelime, cümle ve paragraf
anlamı konularına yoğunlukla yer vermesi üzerinde durulmuĢtur. 8 Dil
bilimi dersi 1996-1997 öğretim yılında liselerde okutulmağa baĢlanmıĢtır.
Ancak okutulan bu derse iliĢkin öğretmen ve öğrenci görüĢlerinin araĢtırılması
sonucunda, derse iliĢkin kaynak sıkıntısı çekildiği, öğretmenlerin
yetersiz kaldıkları, öğrencilerin bu dersi yük olarak gördükleri ve derse
karĢı isteksiz davrandıkları; sonuçta derslerde dersin müfredatı yerine
imtihanda çıkabilecek dil bilgisi konularına dönük eski çalıĢmaların sürdürüldüğü
tespit edilmiĢtir. 9 ÇalıĢmalarda ortak Ģikâyet konuları araĢtırmacılarla
eğiticiler arasındaki iletiĢim kopukluğu, eğitimcilerin yenilikleri
takip etmemesi ve bildiklerini okumaya meyilli olmalarıdır. 10 Bilim adamları
ile eğiticiler arasında bir kopukluk olduğu gerçektir. AraĢtırmacıeğitici-denetici
iĢbirliği yapılarak öğretimde kullanılacak kaynaklar geliĢtirilebilir.
Bu kaynaklarda kavram kargaĢası, terim uyuĢmazlığı, anlam ve
tanım çeliĢkileri olmamasına, istisnaların sınıflandırılarak kurallaĢtırılmasına,
böylece ortadan kaldırılmasına çalıĢılmalıdır. Nitekim KOCAMAN, dil
öğretiminde baĢarıyı dil verilerinin iyi ve eksiksiz tarif edilmesine dayandırmaktadır.
11 Bu yüzden cümle konusundaki karmaĢa ve noktalama iĢaretlerinin
kullanılmasına iliĢkin uygulamalar gözden geçirilmelidir. Dilbilgisi
öğretim kitaplarındaki cümle konuları ile yaygın dilbilgisi kitaplarındaki
cümle konularının; yazım kuralları ile noktalama iĢaretleri üzerine
hazırlanmıĢ kitapların incelenmesi ve öğrencilerin ilgisini çekecek Ģekilde
yeniden düzenlenmesi de gerekmektedir. Dili öğrenenlerin ya da kulla-
Bk. Muhsine BÖREKÇĠ: ―Türk Dilinin En Büyük Sorunlarından Biri: Dilbilimin Dil
Öğretimine YansımamıĢ Olması‖, Dil Dergisi: Ankara 1997 (Haziran), S 56, 12-17.
s.
Bk. N[adir] Engin UZUN: Dilbilgisinin Temel Kavramları Türkçe Üzerine TartıĢmalar:
Ankara 1998, 168 s.
8 Kamile ĠMER - Leyla SUBAġI UZUN: ―Türkçe Öğretiminde Dilbilimin Önemi‖, III. Dil
Bilimi Sempozyumu 21-22 Haziran 1989, s. 27-36.
9 AyĢen CEM DEĞER, - Uğur ALTUNAY: ―Ortaöğretimdeki Dilbilim Dersleri Konusunda
Öğretmen ve Öğrenci GörüĢleri‖, Dilbilim AraĢtırmaları 1998, s. 85-89.
10 Fatma ERKMAN AKERSON - ġeyda OZĠL , Türkçede Niteleme, s. 346.
11 Ahmet KOCAMAN: ―Türkçenin Anadili Olarak Öğretiminde ĠĢlevsel Boyut Üzerine
DüĢünceler‖, VII. Dilbilim Kurutayı Bildirileri 13-14 Mayıs 1993; s. 203.