3 NOKTALAMA Ä Ä¡ARETLERÄ

Noktalama - sorunlar çözümler teklifler / 103
Anası oglanun böyle degeç Kazanun aklı baĢından getdi. Kara bağrı
sarsıldı. Dom yüregi oynadı. Karangulı gözleri kan yaĢ toldı. Eydür: «Görklüm,
oğul [baĢına kaza] gelse sendenmi sorarıdum? Korkma kayurma,
avdadur. Avda kalan oğul içün kayurmagıl. Yedi gün ben Kazana mühlet
vergil. Yerde ise oğulı çıkarayım, gökde ise endüreyim. Bulurısam buldum,
bulmazısam Taŋrı verdi, Tangrı aldı. Neyleyeyin? Kara Ģiven senünile bile
eyleyeyin» dedi. Han kızı eydür: «Kazan, oğul avda idügin andan bileyin
kim yorgun atunıla gedilmiĢ cıdanıla ardına düĢesin» dedi.
Kazan gerü döndi, geldügi yolı önine alub yortdı. Dün katdı. Anası
tuymadın el altından buyurdı: «Toksan tümen genç Oğuz ardumca gelsün.
Oğlan tutsakdur, begler bilsün» dedi.
(Semih TEZCAN - Hendrik BOESCHOTEN, Dede Korkut Oğuznameleri,
s. 106)
Kazan bu sözleri eĢitdi. Kara bağrı sarsıldı, dom yüreği oynadı.
Karanaklu gözleri kan yaĢ toldı. «Korkma, han kızı, oğlun avdadur» dedi.
«Ben oğulı eve geldi sandum» dedi. «Avda kalan oğul-içün kayırmagıl. Yedi
güne [degin] ben Kazana mühlet vergil. Yerde ise çıkarayın, gökde ise
endüreyin. Bulursam buldum, bulmazsam Tanrı verdi, Tanrı aldı,
n‘eyleyeyim? Gelübeni kara Ģiven senün-ile bile eyleyeyim.»
Han Kızı eydür: «Kazan, oğul avda idügini andan bileyin-ki yorgun
atunla gedilmiĢ cıdan-ıla ardına düĢesin» dedi.
Kazan gerü döndi, geldügi yola getdi, yortdı. Ceng itdügi yere geldi.
LeĢ içinde gezerken gördi-kim oglınun kırk yegidi kırılmıĢ, oglınun bedevi
atı oklanmıĢ, Ģöyle yatur. LeĢ arasında oglancugını bulmadı, altunlıca kamçısını
buldı. Bildi-kim oglı kafire dutsakdur.
(Mustafa KAÇALĠN, Dedem Korkut‘un Kazan Bey Oğuz-nâmesi, s. 89)
Kafir Tekür eydür: «Katlan, mere kavat oğlı, men sana varayım» dedi.
(Semih TEZCAN - Hendrik BOESCHOTEN, Dede Korkut Oğuznameleri s.
164)
Kafir eydür: «Yigit, aman! Sizün dine ne derler? Dinüne girdüm» dedi.
… Oğlan babasına muĢtucı gönderdi, «karimüm aldum» dedi.
konulan noktalama iĢaretleri ve yine araĢtırmacılar tarafından tercih edilen bitiĢik ve ayrı
yazımlar eserlerin asıllarında olduğu gibi verilmiĢtir.