3 NOKTALAMA Ä Ä¡ARETLERÄ

Noktalama - sorunlar çözümler teklifler / 93
―Ġleride bir kuyu, ondan on iki adım ötede de yıllardır biriktirdiğim
gömülü param var,‖ dedim. ―Bu anlattıklarımı kimseye söylemezsen EniĢte
Efendi de, ben de seni sevindiririz.‖
(Orhan PAMUK, Benim Adım Kırmızı, s. 27)
Bu örnekte dedim kelimesinden sonra tırnak içine alınan söz, öndeki
konuĢmaya cevap olarak söylenmiĢ gibi durabilir. Bu yüzden burada nokta
kullanılmamalıdır. Tırnak iĢaretleri sözü asıl cümleden ayırdığı için dedim
kelimesinden sonra virgüle de gerek yoktur.
KonuĢmadılar da. Sadece seyrettiler onu. ―Bacaklarını havaya kaldırın,‖
diye bağırdı arkadan biri. ―Suları aksın.‖ Bu sözleri duyan bir görevli,
duruma el koymanın zamanı geldiğini düĢünerek, boğulmakta olan adama
gerekli müdahaleyi yapmak üzere ön safa geçti.
―Eski enerjim yok,‖ diye cevap verdi.
(Oğuz ATAY, Korkuyu Beklerken, s. 25)
(Alev ALATLI, Kadere KarĢı Koy, s. 87)
Bu gülümsemede, hanımefendi-küçükhanım tartıĢmasını küçümsediği
anlamı yoktu; daha çok, ―HoĢ bir hikaye! Dinledim, memnun oldum, yararlandım,‖
anlamı vardı.
(Melih Cevdet ANDAY, Aylaklar, s. 8)
Biletçiye bir Ģeyler söyledi Kartallı Kâzım.
―– Haydi öyle olsun Kâzım Ağabey,‖ dedi biletçi.
(Nazım Hikmet, Memleketimden Ġnsan Manzaraları, s. 80)
Kartallı Kâzım
yahut Yayalar köylü Kâzım Ağa
yahut Ġstanbullu Kâzım Efendi
(45 yaĢlarında ve kurda benzeyen bir adam)
ġakir‘e: ― –Bir cıgara yak,‖ dedi.
(Nazım Hikmet, Memleketimden Ġnsan Manzaraları, s. 48)
―Hayatımın öyküsünü günü gününe yazmak yoktu kafamda,‖ diyor
Seferis, ―hayatımızı günü gününe yaĢarız, onu yazmayız.‖
(Yorgo SEFERĠS, Bir ġairin Günlüğü, s. 17)