AramızdanAyrılanlar

Sayfa 278
Deniz Görgez(oğlu)
Babamın arkasından bu yazıyı yazmak benim için oldukça zor. Onun bu erken vedasını
kabullenmek te…
Berkay Görgez her şeyden önce çok iyi bir babaydı. Ondan öğrendiğim en önemli şey
dürüstlüktür. O benim hayatımda karşılaştığım en dürüst insanlardan biriydi. Çocukluğumdan
yetişkinliğime kadar her zaman benim yanımda olduğunu, beni çok sevdiğini bilirdim. Beni bir
sabah yuvaya götürürken “Baba beni okuluna götür!” diye tutturduğumu hatırlıyorum. Fizik
Bölümüne her girişimizde bahçedeki heykeli sorardım: “Baba bu adam kim?” diye. Cevabını da
bilirdim ama babama sormak hoşuma giderdi. O da hiç kızmaz her seferinde “ Uluğ Bey
oğlum!” derdi. Bu aramızda oyun gibi bir şey olmuştu. Onu üniversitede masasında çalışırken
görüyorum, bana askerlik anılarını anlatırken, bana araba kullanmayı öğretirken, okuldaki
arkadaşlarıyla keyifle sohbet ederken, arabasının bir yerinden söktüğü bir parçayı temizlerken,
amfide ders anlatırken, balığa çıktığımızda oltanın yemini hazırlarken, çocukken annemden
gizli bana dondurma alırken, evde öğrencilerin sınav kâğıtlarını okurken... Yine sınav kağıdı
okurken söyleniyor kendi kendine… “Ne oldu baba niye kızdın?” diyorum: “Birim yazmamış
bulduğu sonuca….” diyor..
Babamla resmi bir baba oğul ilişkimiz yoktu, arkadaş gibiydik. Büyüdükten sonra onunla
yaptığımız uzun sohbetlerde ülke sorunlarını, güncel olayları konuşurduk. İstiklal caddesinde
yaptığımız yürüyüşler, beraber geçirdiğimiz zamanlar aklımdan hiç çıkmayacak.
Bugün geldiğim noktada onun katkısı, emeği büyüktür… Teşekkürler baba… Senin gibi bir
babaya sahip olduğum için çok şanslıyım.
Elveda…
Sessiz Şövalya’ye Veda
Deniz’in annesi
O günü hatırlıyorum 19 Şubat 2006 Deniz: “Babam 1 haftadır yürürken yalpalıyormuş,
markette süt kutularına çarpmış.” dediğinde içime bir şey saplandı. “Hemen babanı ara,
konuşmalıyım.” dedim. Telefonda her zamanki gibi sağlığıyla ilgili olayı küçümseyerek;
“Herhalde gözlüğümü değiştirmeliyim, uzun zaman oldu ...” dediğinde “Berkay lütfen tam bir
check up yaptır.” demiştim. Sonra olaylar çok çabuk gelişti. Bir iki hafta içinde önce başında
ödem oluştuğu söylendi sonra biyopsi yapıldığında en habis beyin tümör olduğu kesinleşti. Üç
gün sonra 8 Mart’ta 10 saat süren, hiç bitmeyecekmiş gibi gelen ameliyat sonrasında doktor;
“Ne yazık ki hayati bölgeye dokunamadık, tümörün % 70’ni alabildik” dedikten sonra ona
mümkün olduğu kadar hissettirmemek için o çok zor rol yapma dönemi başladı, ta ki hiçbir şey
hatırlamadığı zamana kadar. O dönem ise anlatılamaz.
Onunla 20 yıl acı tatlı bir hayat paylaştıktan ve yine hayat bizim yollarımızı ayırdıktan
sonra Deniz’i askere birlikte uğurladık, ziyaretine birlikte gittik. Ya da benim çok zor
Aramızdan Ayrılanlar
Türk Fizik Derneği