ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ...

5. TARTIŞMA Tamer KAYIŞ
açısından dikkat çekicidir. Diğer taraftan gözlenen bu durumun organofosforlu
insektisit toksisitesi karşısında Spodoptera exigua ve Tenebrio molitor (Adamski ve
ark., 2003), G. mellonella (Büyükgüzel 2009) larvalarında gözlendiği gibi P.
turionellae’da da ilk tepki olarak ortaya çıkmasını desteklemesi açısından da
önemlidir. Buna karşın SOD aktivitesinin 48. ve 72. saatlerde özellikle düşük
konsantrasyonlarda azalma göstermesi dikkat çekicidir. Bu durum, organizmalarda
pestisite karşı oluşan adaptasyonun bir sonucu olabileceği gibi az miktarda oluşan
serbest radikallerin zararlı bir etki göstermediği ve hatta bazı durumlarda yararlarının
da olduğu (Song, 2004; Nordberg ve Arner, 2001), balıklarda olduğu gibi az
miktarda serbest radikal oluşumunun enzimin bazal aktivitesiyle ortamdan
uzaklaştırılabildiği (Mitchelmore ve ark. 1996) görüşünün deney böceğimiz için de
geçerli olabileceği fikrini vermektedir.
Sunulan çalışmada elde edilen verilerin zamana bağlı olarak
değerlendirilmesi, gözlenen SOD aktivite değerlerinin genelde böceğin diazinona
maruz kalma süresinin uzamasına bağlı olarak azalma gösterdiğini ortaya
koymaktadır. Bu durum antioksidan enzimlerin yaşlanmaya bağlı olarak azaldığı
yaygın görüşünü desteklemektedir. (Karaduman, 1998).
Katalaz, hidrojen peroksiti su ve moleküler oksijene indirgeyerek hücreleri
oksidatif hasarlara karşı koruyan bir enzimdir (Aebi, 1984; Nordberg ve Arner,
2001). Katalaz aktivitesi, hidrojen peroksitin hücresel konsantrasyonu ile yakından
ilişkili olup (Fornazier ve ark., 2002) enzimin yüksek bir Km değerine sahip olması,
düşük hücresel H2O2 konsantrasyonlarında bu radikalin uzaklaştırılmasında yetersiz
kalmasına neden olabilmektedir (Ahmad ve ark., 1991, Felton ve Duffey, 1992,
Ahmad, 1992). Sunulan çalışmada da katalaz aktivitesinin denenen diazinon
konsantrasyonlarından genel olarak etkilenmediği gözlenmiştir. Bu durum
diazinonun oluşturduğu oksidatif stres karşısında meydana gelen H2O2
konsantrasyonunun katalaz aktivitesini arttıracak düzeyin altında olduğu fikrini
vermektedir.
Diğer taraftan böceklerde düşük H2O2 konsantrasyonunda bu radikalin
uzaklaştırılmasında dehidro askorbik asit redüktaz (DHAR), askorbat peroksidaz
(APOX) gibi enzimlerin önemli rol oynadığı bilinmektedir (Summers ve Felton,
74