www.notindir.com

www.notindir.comyapma uydularımızda görülen hızlanmaya çok benzemektedir.Günümüzde Sagan ve Şlovski'nin kuramları, birçok insan tarafından ciddîyealınmaktadır. Amerikalılar, Merih uydularını dünyaya taşıyacak yeni roketlertasarlamaktadırlar. Ruslar da önümüzdeki yıllarda Merih uydularını birçokgözlemevinden inceleyeceklerdir.Doğu ve batıdaki birçok bilim adamının desteklediği, bir zamanlar Merih'te gelişmiş biruygarlık olduğu görüşü doğruysa, aynı uygarlığın bugün neden var olmadığı sorusuortaya çıkar. Merih'teki akıllı yaratıklar yeni bir ortam aramak zorunda mı kalmışlardı?Gün geçtikçe daha çok oksijen kaybeden gezegenleri onlara yerleşecek yenidünyalararamaya mı zorlamıştı? Uygarlıkların yıkılmasına biruzay felâketi mi neden olmuştu?Son olarak da, Merihlilerin bir bölümü komşu gezegenlerden birine kaçmayı başarmışlarmıydı? Dr. Emanuel Velikovski, 1950'de yayınlanan ve bilimçevre lerinde hâlâ tartışılan«ÇarpışanDünya lar» adlı kitabında, dev bir kuyruklu yıldızın Merih'e çarptığını ve buçarpışma sonunda Venüs'ün ortaya çıktığını öne sürmüştü. Venüs'te yüksek bir yüzeyısısı, karbonla karışık hidrojenden oluşmuş bulutlar ve düzensiz bir dönüş bulunduğutakdirde, teorisi ispatlanacaktı. Az önce sözünü ettiğim Mariner ll'den gelen bilgiler,Velikovski'nin teorisini doğrulamaktaydı. Venüs, «tersine» dönen tek gezegendi; yaniMerkür,Dünya , Merih, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'ün uyduğu güneş sistemikurallarına uymuyordu.Eğer Merih gezegenindeki uygarlığın yok olmasına, uzayla ilgili bir felâket yol açtıysa,dünyamızın geçmişte uzaydan birtakım ziyaretçileri ağırladığını ileri süren teorimedeğerli malzemeler sağlanır. O durumda Merihli devlerin dünyaya kaçıp, oradarastladıkları yarı-akıllı yaratıklarla çiftleşerek 'homo sapiens'i ortaya çıkartmaları imkândâhiline girer. Merih'teki yerçekimi dünyadaki kadar güçlü olmadığı için Merihlilerinbizlerden daha ağır ve iri yaratıklar olmaları gerekir. Böyle olunca da, destanlarda, kutsalkitaplarda sözü edilen gökten gelen devlerin, kocaman taşları oradan oraya taşıyanların,dünyada henüz bilinmeyen sanatları öğretenlerin gerçek yüzü ortaya çıkmış olur.Bir dolu şey hakkında çok az şey biliyoruz. Çözümlenebilecek bütün bilmecelere birkarşılık bulunana kadar, «İnsan ve Bilinmeyen akıllılar» konusu, araştırmacılarındefterinde kalacaktır.ON BİRİNCİ BÖLÜM: DOĞRUDAN HABERLEŞME İÇİN ARAŞTIRMALARNİSAN 1960’ta West Virginia'nın sakin U\J vadilerinden birinde, bir deney başlatıldı.Green Bank'taki büyük radyo teleskop, 11,8 ışık yılı uzaklıktaki Tau-Ceti yıldızınayöneltilmişti. Genç ve ünlü Amerikan astronomi bilgini Dr. Frank Drake, uzaydakibilinmeyen akıllılarla ilişki kurabilmek için radyo sinyallerinden yararlanmayı amaçlayanbu tasarının önderliğini yapıyordu. İlk deneyler dizisi 150 saat sürdü ve başarısızlıklasonuçlanmasına rağmen, tarihe OZMA tasarısı olarak geçti. Deneylerin kesilme nedeni,deneyde görev alan bilim adamlarından bir bölümünün, uzayda radyo iletimi olmadığını