www.notindir.com

www.notindir.combilgileri ve gelenekleri bulunmaktaydı!Rahipler bu geleneksel bilgiyi bütün güçleriyle korumaktaydılar, çünkü «tanrılar» birgün dönmeye söz vermişlerdi. Böylece çok büyük bir din olan Kukulkan, ya da «TüylüYılan» dini kurulmuştu.Rahipler geleneğine göre «tanrılar», takvim uyarınca yapılan büyük binalar bitirilincegöklerden geri döneceklerdi. Bu bakımdan insanlar kutsal ritme uyarak tapınakları vepiramitleri bir an önce bitirmeye uğraşıyorlardı. Çünkü her şeyin tamamlandığı yıl,birleşme yılı olacaktı. O zaman tanrı Kukulkan yıldızlardan gelecek, binaların veşehirlerin yönetimini eline alarak insanlığın arasında yaşayacaktı.Sonunda bütün işler tamamlandı ve tanrıların dönüş yılı geldi. Ancak hiç bir şeyolmuyordu. İnsanlar bütün bir yıl boyunca şarkılar söyleyerek, dualar okuyarakbeklediler. Köleler, mücevherler, yiyecekler ve yağ sunuldu. Ama göklerde hiç birhareket yoktu. Ne bir tanrısal araba göründü, ne de tanrıların gök-gürültüleri duyuldu.Hiç bir şey, kesinlikle hiç bir şey olmadı.Rahipler ve insanlar korkunç bir hayal kırıklığına uğradılar. Yüzyılların çabası boşagitmişti. Kuşkular doğmaya başladı. Takvim hesaplarında bir yanlışlık mı vardı?«Tanrılar» bir başka yere mi inmişlerdi? Hepsi birden korkunç bir yanlışlık mıyapmışlardı?Sırası gelmişken Maya takviminin başlangıç yılı olan M.Ö. 3111 yılından da söz edeyim.Bu tarihi ispatlanmış kabul edersek, Mısır kültürünün başlangıcıyla arasında yalnızcabirkaç yüzyıllık bir ara olduğunu görürüz.Aslında birçok Maya yazısında bu destansal yıldan söz edilir ve üstün doğruluktakiMaya Takvimi sürekli olarak bu yılı tekrarlar. Bu durumda beni kuşkuculuğa iten konularikiye çıkıyor. Ama kuşkulara yol açacak konular bunlarla da bitmiyor.1935 yılında Planque'de (Eski Krallık), büyük bir ihtimalle tanrı Kukumatz'ı (Yucatan'daKukulkan) gösteren bir taş kabartma bulundu. Kabartmadaki resme önyargılardan uzakbir bakış, en kuşkulu kişiyi bile durup düşündürecek güçteydi.Resminortasında, gövdesinin üst bölümü motosiklet yarışçısı gibi eğilmiş bir insan vardı.Kullandığı aracı çocuklar bile roket olarak tanımlayabilirlerdi. Ön bölümü ince bir uzantımeydana getiriyor, biraz aşağıya inince kenarları çentikleşiyor ve en altına doğru daha dagenişleyerek, alevler püskürten roket biçimi alıyordu. Büzülmüş adam, elleriyle neolduğu anlaşılamayan birtakım kontrol kollarını yönetiyor, sol ayağıyla da pedalımsı birşeye basıyordu. Giyimi çok düzgündü: geniş kemerin tuttuğu bir kısa pantolonu, yakasıJapon stili açılan bir ceketi ve kollarıyla bileklere sıkı sıkıya yapışan bantları vardı. Bunabenzer modern astronot resimleri hakkındaki bilgimiz yüzünden, adamın kafasında başlıkeksik olsaydı çok şaşırırdık doğrusu. Ama o da vardı; bilinen çentikleri, tüpleri vetepesinde antenimsi bir çıkıntıyla birlikte...Uzay yolcumuz (adam açıkça bu şekilde tasviredilmiştir) öne doğru eğilmekle kalmıyor, aynı zamanda gözlerini tepesinden sarkan bir