PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı
PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı
perennial rozet bitkiler (Taraxacum, Plantago, Beta gibi) bu gruptad ır. Bu bitkilerdeuykudaki tomurcuk ölü gövdenin dibindedir ve bir sonraki y ıl yaz ın bu tomurcuksürerek yeni bir bitki olu şturur (Artemisia, Urtica gibi). Yine perennial stolonlu otsubitkiler de (Fragaria vesca, Potentilla reptans ve Ranunculus repeus gibi) bu gruptad ır.IV- Kriptofıtler (veya Geofitler): Uykudaki tomurcuklar iyi korunmu ştur( şekil 33-G,H). Tomurcuklar, topra ğın alt ındaki rizom gövdelerin üzerinde veyabulblarm içinde saklanmışt ır (geofit, G). Bu organlar ı batakl ık veya su içinde yer alanbitki gruplar ı ise halofit (Ha) veya hidrofit (HH) ad ını alırlar.V- Terofitler (Th): Bu gruptaki bitkiler, uygun olmayan mevsimi veya şartlar ıtohumun içinde korunan embriyo halinde geçirir. Tek y ıll ık bitkilerdir. Vejetatiforganlarnu bir y ıl içinde olu şturur ve hayat devrelerini tamamlarlar ( şekil 33-J). Enönemli tar ım bitkileri (hububatlar) bu gruba girer. Buna kar şılık kış y ıll ıklar ı diyeadland ır ılan, sonbaharda ekilip, k ışı kar alt ında fide olarak geçiren tek y ıllık hububatlarhemikriptofitler grubuna girerler.A B D E G H JŞekil 33- Hayat formlar ı; (koyu renkli k ıs ımlar k ışın kalan gövdeler) A,B, kamofitler, C, fanerofıt, D-F,Hemikriptofitler, D, rozet bitkiler, E, K ış d ışında olu şan gövde, F, k ışı toprak alt ında tomurcuk şeklindegeçiren gövde, G,H, kriptofitler (geofitler), G, rizomlu geofit, H, bulblu geofit, J, terofit.(Walter,1962)42
C- Işığa adaptasyon:I şığa adaptasyon genelde Cormophyta'nm iki grubunda (Haneler ve epifitlerde)görülür.1- Lianler (tarman ıel bitkiler): Bu bitkiler, kuvvetli destek ödevini gören incegövdeleri ile diğer bitkilere, kaya ve duvarlara t ırmanarak bitkinin yapraklar ını gölgeolan bölgelerden, gün ışığın ın bol olduğu üst seviyelere ç ıkarırlar. Bu t ırmanma, baz ıbitkilerde gövdeden ç ıkan kanca şeklindeki yarı dallarla (Solanum dulcamara), serttüylerle (Gallium aparine, Humulus lupus), kısa dikenlerle (Rosa sp., Rubus sp.) veuzun dikenlerle (Lycium, Baugainvillea) olmak üzere çe şitli şekillerde olur. Kökünyard ımı ile t ırmarunada, negatif fototropizma etkisi altmda geli şen adventif köklerlet ırmanma gerçekle şir. Hedera ve Araceae familyas ı bitkilerinde olduğu gibi, kökkarakterli pozitif haptotrofik tutunma oganlar ı ile de t ırmanma olur. Humulus vePhaseolus 'ta ise gövde ucunun dalgalanmas ı ile sarılarak t ırmanma olur.Tırmanıc ı bitkilerde intemodlar genellikle uzundur. İletim demetlerindekielemanlar (trake, trakeid ve elekli boru hücreleri) oldukca uzundur. Ço ğunlukla gövdedeanormal sekonder geli şmeler görülür.2- Epifıtler: Kökleri toprakta olan t ırmamc ı bitkilerin aksine, bu gruptakibitkiler toprakla temasta olmadan geli şirler. Yüksek ağaçlar ın yeterli ışık alan üstkısımlarmdaki gövdelerinin üstünde koloniler olu ştururlar. Bu ağaçlar epifıtlere bir altyap ı oluştururlar, hatta k ısmen beslenmelerine yard ım ederler. Bundan dolay ı bir çokepifit parazit bitki olarak kabul edilir. Bu gruba dahil olan Viscum gibi birkaç epifithakiki parazittir. Bu bitkiler konukcu bitkinin gövdesine haustoriyum denen emiciköklerini salarak beslenirler. Haustoriumlar konukcu gövdesinde ks ıleme kadarula şırlar, buradan su ve mineral maddeleri al ır, ye şil yapraklarmda da fotosentezyaparak beslenirler.D-Değişik besin ortamlar ına adaptasyon:1- Halofitler ve Mangrovlar: Büyük okyanusun ortalama binde 3.5 oran ındatuz konsantrasyonuna sahip k ıyılarında, steplerdeki tuz tavalar ında ve çöl bölgelerindeyetişen bitkiler halofitlerdir. Bu ortamlarda ya şıyan bitkiler toprak, su problemlerineilave olarak, anormal miktardaki mineralin zararh etkisi, yüksek osmotik bas ınç, yüksekmiktarda yağış veya tam tersi, yo ğun kurakl ık gibi problemlerle de kar şı karşıyadır.43
- Page 1 and 2: B İTK İ MORFOLOJİSİYazan:Prof.D
- Page 3: Kitabın hazırlanmasında beni dev
- Page 6 and 7: Alçak yapraklar (katafiller), 59Y
- Page 8 and 9: Agregat (birleşik meyva), 109iğit
- Page 11 and 12: tohumun d ışına taşarlar, bu ol
- Page 13 and 14: Plumuladan itibaren bölünme özel
- Page 15 and 16: korteks denir. Bu ni şasta tabakas
- Page 17 and 18: yap ısında bu tip demetler bulunu
- Page 19 and 20: yaprak bo şluklar ı arası fazla
- Page 21 and 22: anatomik yap ıs ı sistematIte gö
- Page 23 and 24: 2.tip Enine kesitte iletim demetler
- Page 25 and 26: gelişmiştir. Çöl bitkilerindeki
- Page 27 and 28: Kambiyal hücre tipleri: Kambiyum b
- Page 29 and 30: Mevsimsel kambiyal aktivite: Kambiy
- Page 31 and 32: ( şekil 19). Yanl ız burada korte
- Page 33 and 34: vard ır. Parankima hücreleri gene
- Page 35 and 36: Angiosperm odunu:Angiospermler, dik
- Page 37 and 38: yanyana iki hücre s ırasmdan olu
- Page 39 and 40: iklim bölgelerinde çok kullan ı
- Page 41 and 42: Baz ı bitkilerde halka kambiyumu n
- Page 43 and 44: demetlerde gövde boyunca devaml ı
- Page 45 and 46: Tomurcuk: Gövde üstünde bulunan,
- Page 47 and 48: Vejetatif organlar özellikle gövd
- Page 49: 1-S ıcak bölge bitkileri (Termofi
- Page 53 and 54: Bunlardan Rafflesia arnoldii nin ç
- Page 55 and 56: gövdeden farkl ı görünüm alara
- Page 57 and 58: YAPRAKYaprak ve gövde aras ında t
- Page 59 and 60: ölünmelerde görülür ve temel m
- Page 61 and 62: Kenar merist.Kenar altı meristlist
- Page 63 and 64: Sünger parankimas ı : Hücrelerin
- Page 65 and 66: Yapraklar alt ve üst yüzüne baka
- Page 67 and 68: oluşan bu bölgeden, rüzgar, ya
- Page 69 and 70: Angiosperm yapraklar ı daha detayl
- Page 71 and 72: Tablo II .Yaprak ayas ın ın, kena
- Page 73 and 74: Yaprak ayasmda bulunan damarlar ço
- Page 75 and 76: AnizofiliAyn ı noddan (düğümden
- Page 77 and 78: strobus tepesi; 8/21 ( 137° 8') Pi
- Page 79 and 80: Şekil 60. Böcek kapan bitkilerde
- Page 81 and 82: aynı gövde ucunda olduğu gibi k
- Page 83 and 84: sağlarlar, bu ölçülen emici tü
- Page 85 and 86: oluşturan hücreler kal ın çeper
- Page 87 and 88: liğnin birikimi ile kalu ılaşır
- Page 89 and 90: enAHa Hi RBŞekil 68. A- Endotropik
- Page 91 and 92: Koruyucu doku:Primer kökün en d
- Page 93 and 94: 2.Tip: Birinci tipten floem kollarm
- Page 95 and 96: Orijinlerini dikkate alarak kökler
- Page 97 and 98: oluşturur. Örnek: Philodendron (d
- Page 99 and 100: aşka bireylerin üstünde yer al
perennial rozet bitkiler (Taraxacum, Plantago, Beta gibi) bu gruptad ır. Bu bitkilerdeuykudaki tomurcuk ölü gövdenin dibindedir ve bir sonraki y ıl yaz ın bu tomurcuksürerek yeni bir bitki olu şturur (Artemisia, Urtica gibi). Yine perennial stolonlu otsubitkiler de (Fragaria vesca, Potentilla reptans ve Ranunculus repeus gibi) bu gruptad ır.IV- Kriptofıtler (veya Geofitler): Uykudaki tomurcuklar iyi korunmu ştur( şekil 33-G,H). Tomurcuklar, topra ğın alt ındaki rizom gövdelerin üzerinde veyabulblarm içinde saklanmışt ır (geofit, G). Bu organlar ı batakl ık veya su içinde yer alanbitki gruplar ı ise halofit (Ha) veya hidrofit (HH) ad ını alırlar.V- Terofitler (Th): Bu gruptaki bitkiler, uygun olmayan mevsimi veya şartlar ıtohumun içinde korunan embriyo halinde geçirir. Tek y ıll ık bitkilerdir. Vejetatiforganlarnu bir y ıl içinde olu şturur ve hayat devrelerini tamamlarlar ( şekil 33-J). Enönemli tar ım bitkileri (hububatlar) bu gruba girer. Buna kar şılık kış y ıll ıklar ı diyeadland ır ılan, sonbaharda ekilip, k ışı kar alt ında fide olarak geçiren tek y ıllık hububatlarhemikriptofitler grubuna girerler.A B D E G H JŞekil 33- Hayat formlar ı; (koyu renkli k ıs ımlar k ışın kalan gövdeler) A,B, kamofitler, C, fanerofıt, D-F,Hemikriptofitler, D, rozet bitkiler, E, K ış d ışında olu şan gövde, F, k ışı toprak alt ında tomurcuk şeklindegeçiren gövde, G,H, kriptofitler (geofitler), G, rizomlu geofit, H, bulblu geofit, J, terofit.(Walter,1962)42