ağac ı)türlerinde oldu ğu gibi. Odunda farklı çaplarda trakeler varsa, ilkbaharda olu şantrakeler çok büyük, ince çeperli ve odunda belirgin görünüyorlarsa yani senehalkalar ında, ilkbahar k ısmmdaki trakeler hakimse, bu tip oduna, düzgün delikli odundenir ( şekil 25-B). örne ğin; Fraxinus türleri, Quercus robur, Q. ithaburensis, Robiniapseudoacacia, Pistacia atlantica' da olduğu gibi.Şekil 25. A- Dagunk delikli odun, B - Düzgün delikli odun. (Esau,1962)Dendrokronoloji: İlk defa Douglas (1936) güne ş lekelerinin bitkilerdeki etkileriniincelerken bitki gövdelerindeki sene halkalarmdaki farklar ilgisini çekmi ştir. Senehalkalar ındaki farkl ılıklar özellikle anatomi çal ışmalar ı yapan araşt ırmac ıların dadikkatini çekmi ş ve bunlar ın çevresel faktörlerle ili şkileri ara.şt ır ılmışt ır. Yağış,kurakl ık, yang ın hatta volkanik faaliyetler gibi birçok çevresel faktör, halkakahnl ıklarında değişikliklere sebep olmaktad ır. Odundan al ınan enine kesitlerdeki veyacanl ı ağac ın gövdesinden ç ıkart ılan karotlardaki sene halkalar ının genişliklerine veyap ılarındaki farkl ıl ıklara bakarak o senenin iklimi ve çevre şartlar ın ı tahmin etmebilimine dendrokronoloji denir. Yap ılan araşt ırmalarda, sene halkas ı analizleri yanidendrokronoloji, klimatolojik tarih ve arkeolojik tarihi incelemede bir alet olarakkullanılmaktad ır. Dendrokronoloji, yar ı kurak (semiarid) ve kurak (arid) şartlar gibi,suyun s ınırl ı olduğu büyüme şartlar ında, özellikle kuzey yar ım kürede, düşük ve liman30
iklim bölgelerinde çok kullan ışlıdır. Sene halkalarma bakarak çok isabetli tahminleryap ılabilmektedir. Buna kar şılık toprak suyunun yeterli olduğu bölgelerde senehalkalar ı arasında farklar oluşmamaktad ır.Çevre faktörlerinde görülen ola ğan d ışı her hangi bir olay, bozuk halkageli şimine sebep olmaktad ır. Örneğin aşır ı yağış, geniş halka oluşumuna, kurakl ık,halkan ın dar veya tamamen yok olmas ına sebep olmaktad ır. Odundaki halkalarabakarak geçmiş senelere ait klimatolojik tahminler yap ılabilmektedir. Arkeolojiktarihleme çal ışmalar ında ise çapraz tarihleme metodu uygulanır. Herhangi bir yörede,evlerde kullan ılan kütük ve tahtalardan, kaz ılardan ç ıkar ılan tahta materyalden, aletolarak kularulan odunlu materyalden al ınan parçalardaki sene halkalar ı, o bölgedebulunan en ya şlı ağaçtan alman karottaki sene halkalar ı ile karşılaşt ırıl ır ve benzer senehalkalarma bakarak ya şlar ı belirlenir. Baz ı bölgelerdeki canl ı ağaçlar ın yaşları, altk ısımlar ında binlerce seneye ula şabilir. Örneğin Kuzey Amerika'da bulunanSequoiadendron'un altta 5-6 m çapa eri şen gövdesinde 3500 sene halkas ı, California'dabulunan, Pinus aristata' da 4600 sene halkas ı say ılmışt ır. Bunlara bakarak günümüzden3500-4600 sene geriye kadar dendrokronolojik tahminler yap ıla bilmektedir.Odunun yap ısı ve mikroskobik özellikleri: Farklı türlerin odunlarmm farkl ıözellikte olmas ı, onlar ın kullan ılma alanlar ında etkiler. Farkl ılıklar, ks ılem dokusununhistolojik ve kimyasal yap ıs ındaki farklardan ileri gelir.Odunu histolojik özellikleri: Trakelerin bulunu şu, dağıl ışı, sklerankimanınolmas ı veya olmamas ı, varsa oran ı, hücre çaplar ı, çeper kalml ıklar ı, hücre boylar ı,şekilleri, hücrelerin uçlar ın ı/1 şekilleri, bağlanmalar ı, öz ışınlar ın ın genişlikleri ve hücresay ılar ı, tilosesin olmas ı veya olmamas ı gibi özelliklerdir.Odunun Kimyasal özellikleri: Odunu kimyasal yap ısı da kulan ımmda önemlirol oynar. Kimyasal özellikleri çeperdeki sellüloz, lignin, süberin gibi maddelerin, hücreiçinde depolanan sak ızlar, reçineler, tanenli maddelerin bulunmas ı ve miktarlar ıoluşturur.Odunun a ğırlığı : Sekonder ks ılemde hücre çeperini olu şturan maddelerinyoğunluğu hemen hemen bütün bitkilerde e şittir ve takriben d = 1,53 dür. Odundakiağırl ık farklar ı çeperlerin kal ınl ıklarmdan ve lümenlerinde biriken maddelerde ilerigelir. Örneğin, Diopyros gibi hücre çeperleri kal ın, lümenleri küçük, çok sayıdasklerankima hücresi ihtiva eden bitki odunlar ı ağırd ır. Populus ve Tilia 'da olduğu gibisklerankima hücreleri az say ıda olan, hücre çeperleri ince, geni ş lümenli olan, bol31
- Page 1 and 2: B İTK İ MORFOLOJİSİYazan:Prof.D
- Page 3: Kitabın hazırlanmasında beni dev
- Page 6 and 7: Alçak yapraklar (katafiller), 59Y
- Page 8 and 9: Agregat (birleşik meyva), 109iğit
- Page 11 and 12: tohumun d ışına taşarlar, bu ol
- Page 13 and 14: Plumuladan itibaren bölünme özel
- Page 15 and 16: korteks denir. Bu ni şasta tabakas
- Page 17 and 18: yap ısında bu tip demetler bulunu
- Page 19 and 20: yaprak bo şluklar ı arası fazla
- Page 21 and 22: anatomik yap ıs ı sistematIte gö
- Page 23 and 24: 2.tip Enine kesitte iletim demetler
- Page 25 and 26: gelişmiştir. Çöl bitkilerindeki
- Page 27 and 28: Kambiyal hücre tipleri: Kambiyum b
- Page 29 and 30: Mevsimsel kambiyal aktivite: Kambiy
- Page 31 and 32: ( şekil 19). Yanl ız burada korte
- Page 33 and 34: vard ır. Parankima hücreleri gene
- Page 35 and 36: Angiosperm odunu:Angiospermler, dik
- Page 37: yanyana iki hücre s ırasmdan olu
- Page 41 and 42: Baz ı bitkilerde halka kambiyumu n
- Page 43 and 44: demetlerde gövde boyunca devaml ı
- Page 45 and 46: Tomurcuk: Gövde üstünde bulunan,
- Page 47 and 48: Vejetatif organlar özellikle gövd
- Page 49 and 50: 1-S ıcak bölge bitkileri (Termofi
- Page 51 and 52: C- Işığa adaptasyon:I şığa ad
- Page 53 and 54: Bunlardan Rafflesia arnoldii nin ç
- Page 55 and 56: gövdeden farkl ı görünüm alara
- Page 57 and 58: YAPRAKYaprak ve gövde aras ında t
- Page 59 and 60: ölünmelerde görülür ve temel m
- Page 61 and 62: Kenar merist.Kenar altı meristlist
- Page 63 and 64: Sünger parankimas ı : Hücrelerin
- Page 65 and 66: Yapraklar alt ve üst yüzüne baka
- Page 67 and 68: oluşan bu bölgeden, rüzgar, ya
- Page 69 and 70: Angiosperm yapraklar ı daha detayl
- Page 71 and 72: Tablo II .Yaprak ayas ın ın, kena
- Page 73 and 74: Yaprak ayasmda bulunan damarlar ço
- Page 75 and 76: AnizofiliAyn ı noddan (düğümden
- Page 77 and 78: strobus tepesi; 8/21 ( 137° 8') Pi
- Page 79 and 80: Şekil 60. Böcek kapan bitkilerde
- Page 81 and 82: aynı gövde ucunda olduğu gibi k
- Page 83 and 84: sağlarlar, bu ölçülen emici tü
- Page 85 and 86: oluşturan hücreler kal ın çeper
- Page 87 and 88: liğnin birikimi ile kalu ılaşır
- Page 89 and 90:
enAHa Hi RBŞekil 68. A- Endotropik
- Page 91 and 92:
Koruyucu doku:Primer kökün en d
- Page 93 and 94:
2.Tip: Birinci tipten floem kollarm
- Page 95 and 96:
Orijinlerini dikkate alarak kökler
- Page 97 and 98:
oluşturur. Örnek: Philodendron (d
- Page 99 and 100:
aşka bireylerin üstünde yer al
- Page 101 and 102:
yapraklar ı sepal-petal diye ayr
- Page 103 and 104:
ye şil sepaller iç yap ı bakım
- Page 105 and 106:
hücre tabakas ı bulunur. Bu tabak
- Page 107 and 108:
tectateintectateı.n Ce—enPoB34 6
- Page 109 and 110:
Epigin (alt durumlu) çiçek: Resep
- Page 111 and 112:
3- Spadiks (çomak,koçan): Ana eks
- Page 113 and 114:
MEYVEMeyve genellikle ginekeum'dan
- Page 115 and 116:
II.Cipsela: Tek tohumlu meyve alt d
- Page 117 and 118:
hücrelerden yap ılmıştır. Peri
- Page 119 and 120:
hücrelerinden, endokarp, genellikl
- Page 121 and 122:
TOHUMA- Tohumun anatomisi:Tohum ovu
- Page 123 and 124:
Açılmayan kuru meyvelerde, testam
- Page 125 and 126:
Angiospermler kotiledon say ısına
- Page 127 and 128:
Faydalan ılan kaynaklar:Akman, Y.
- Page 129 and 130:
Raunkiaer, C. (1934) Life Forms of
- Page 131 and 132:
esi dokular, 113Besi dokulu tohumla
- Page 133 and 134:
Folukül, 105, 110Fragaria, 48, 105
- Page 135 and 136:
lianler,33, 43libriform lifler, 28l
- Page 137 and 138:
Pseudotsuga, 26Psilopsida, 1pterido
- Page 139:
üçlü tüysü yaprak, 62Oniselcs