Cilt 1 Pdf - Batıya Yön Veren Metinler

ORTA ÇAĞ DÜŞÜNCE VE PRATİĞİO halde, adi/süfli işleri tebaa yerine getirmeli, yöneticiler en yüce olanahizmet etmelidir ki, adımlara yön vermek üzere yukarıdan bakan gözün otozdan rahatsız olup görüşü kararmasın. Her yönetici, tebaasının başı olduğusürece yukarıdan bakarak yol almalıdır ki, ayaklar düz yolda ilerleyebilsin.Dik duran beden eğilir ve baş öne düşüp toprağa bakmaya başlarsa,gelişme ayak sürer. Ruhların yöneticisi, hangi vicdanla diğerleri nezdindeişgal ettiği piskoposluk makamını, eleştirdiği şeyi yaparak, yani dünyevi işlerlemeşgul olarak istismar edebilir? Tanrı, “Ve insanlar gibi rahipler olacak!“derken, Peygamber aracılığıyla tam da bunu cezalandırmakla tehditetmektedir. Rahip, ruhani bir makamı işgal ederken şehevi şeylerin peşindeolduğuna hükmedilenler gibi davranırsa, gerçekten diğer insanlar gibi olur.Peygamber Yeremya, yaptığı bağışın büyük üzüntüsü içinde -ki Mabet’inyerle bir edilmesinde ifade bulur- bunu düşünür ve kınayarak şöyle der:“Altın nasıl paslanır, en güzel renk nasıl değişir; tapınağın/sığınağın taşlarıdağılıp her sokağa/yola yayılmış!” Tüm madenlerin en değerlisi olan altındankastı kutsiyet değil de nedir? En güzel renkten kastı insanlığın sevdiğidine gösterdiği derin saygı değil de nedir? Tapınağın/sığınağın taşlarındankastı Kutsal Düzen’in mensupları değil de nedir? Sokaklarla/yolla kastettiğibu engin yaşam değil de nedir? Hakikat’in Kendisi der ki: “Tahribata gidenyol geniştir.”(…) Bazıları sürüyü gütme işini üstlenir, ama ruhani işler öylesine serbestiyetgerektirmektedir ki, dünyevi işlere zaman ayırmaz. Böylesi insanlarbedene dair (dünyevi) işleri tamamen ihmal edince tebaalarına yardım edemez.Verdikleri vaazın büyük ölçüde dikkate alınmamasında şaşılacak birşey yoktur, çünkü günahkârları azarlar, onların yaşamsal ihtiyaçlarını gözardı ederken sözlerine kim kulak verir? Tebliğ yoksul ve muhtaç insanlarınkafalarına girmez, ta ki kalplere seslenen yürek merhametli olsun. Oysavaizin merhametle suladığı kalplerde sözün özü (tohum) hemen filizlenir.Dolayısıyla, yönetici kalplere tohum ekerken, dünyevi olanın tedbirini kusursuzbir biçimde almalı; rahipler kendilerini tebaalarının manevi yaşamınaadarken, dünyevi yaşamlarıyla ilgilenmeyi ihmal etmemelidir.(…) Eğer rahip dünyevi hizmet/yardım sunmaktan imtina ediyorsa, sürününaklı vaizin sözlerine karşı gelmekte, ona kulak asmamakta haklıdır.Nitekim ilk Rahip (Papaz) şöyle tembihlemişti: “Aranızda eski olanlar ki,ben de eskilerdenim, Hz. İsa’nın çektiği acılara şahit oldum ve zaman içindetezahür edecek olan o mutluluğun parçasıyım, Tanrı’nın aranızda bulunansürüsünü güdün/besleyin!” Burada gütmek/beslemekle kastettiği kalp miydi,beden miydi? Hemen açıkladı: “Zorla değil, hevesle ve kirli akçe’nin hatırınadeğil, Tanrı aşkına gönüllü olarak.”293