Cilt 1 Pdf - Batıya Yön Veren Metinler

ORTA ÇAĞ DÜŞÜNCE VE PRATİĞİYönetici, Belirli Bir Tevazu İçinde, İyi/Doğru Yaşayanlarla Dost,Ahlaksız ve Günahkârlar Karşısında Amansız OlmalıdırYönetici, belirli bir tevazu içinde, iyi/doğru yaşayanlarla dost, ahlaksızve günahkârlar karşısında doğruluk adına amansız olmalıdır. İyi/doğru yaşayanlarlahiçbir şekilde uğraşmamalı; kötülere karşı gücünü gerektiğindehemen kullanmalıdır. Kendini -mevki ve makamı bir yana bırakıp- iyi/doğruyaşam sürenlerin eşiti olarak görmeli; sapkın insanlar karşısında ahlak yasalarınıdevreye sokmaktan kaçınmamalıdır. Ahlaki Kurallar’da söylediğimgibi, doğa herkesi eşit yarattı. Ne ki, kabahatler düzeni çerçevesinde işlenensuç, bazılarını daha aşağı bir yere itip eşitliği bozdu. Bu farklılık ki, kötülüktenkaynaklanır ve tıpkı birinin bir diğeri tarafından yönetilmesi gibi, ilahiadaletin takdirindedir.O halde, üstün durumda olanlar kendilerini mevki ve makamın verdiğigüç itibariyle değil, doğanın eşitlik ilkesi itibariyle değerlendirmeli; mutluluğuinsanları yönetmede değil, onlara hizmet etmede aramalıdır. Çünkü kadimbabalarımız kayıtlara krallar olarak değil, sürü çobanları olarak geçmiştir.Tanrı Nuh’a ve oğullarına, “Çoğalın ve yeryüzünü doldurun” dediktensonra hemen şöyle eklemiştir, “Yeryüzündeki tüm hayvanlar sizden ürksünve korksun.” Korku, kaygı ve dehşet hayvanlara mahsustur, ama insanlarakarşı kullanımı yasaklanmıştır. İnsan, doğası itibariyle diğer insandan değil,hayvandan üstündür. Dolayısıyla ona insanlardan değil, hayvanlardan korkmasıgerektiği bildirilmiştir. Buradan anlıyoruz ki, eşiti nezdinde korkulurolmak, üstünlük taslamaktır ve doğanın düzenine ters düşer.Ne var ki, tebaa Tanrı korkusundan yoksun ise, yöneticilerinden korkmalıdır.İlahi adaletten korkmayanlar, hiç olmazsa insana karşı günah işlemektenkorkmalıdır. Yöneticilerin korku salması kendini beğenmişliklerinden,kişisel tatmin peşinde olduklarından değil, tebaalarının iyiliği içindir. Aslında,kötü yaşam sürenlere korku salmak, tabir yerindeyse, insanlara değilhayvanlara üstünlük taslamaktır; çünkü tebaa hayvan gibi davrandığı ölçüdekorkutulmaya müstahaktır.Hal böyle iken, yöneticilerin diğerlerinden üstün, seçkin olması sık sıkkibre yol verir, çünkü kendisine hizmet edilmektedir, çünkü istediği her şeyhemen yerine getirilmektedir, çünkü kendisini eleştirme hakkından yoksunolan tebaası, yaptığı kötü şeyleri bile göklere çıkarır. Yönetici, yönettiği insanlartarafından işte böyle yoldan çıkarılıp kendini kaybeder. Çevresindekilercekayırılıp iltifata boğuldukça gerçeklik duygusunu yitirir; ne olduğunuunutur ve başkaları tarafından yönlendirilmeye başlar. Kendisini sorgulayacağıyerde, kendisi hakkında başkalarının söylediklerine inanır. Tebaasını289