Cilt 1 Pdf - Batıya Yön Veren Metinler

BATI’YA YÖN VEREN METİNLERanlamsız/mantıksız arzulara kapılmış olan zihin, “hayvan dağa dokununca”kendini tefekkürün doruklarına çıkarır…O halde, tefekkür kalesini fethetmek isteyen mükemmeliyetin doruğunaçıkmaya gayret ederken, önce kendini sınayıp komşularına zarar veripvermediğini, komşularının zarar vermesi halinde aklıselimle hareket edipetmediğini, önüne çıkan fırsatlardan olunca -çünkü haz zihni asla dağıtmaz-pişmanlık duyup duymadığını düşünsün; ve eğer tekrar ruhani şeylerikeşfetmeye, yani kendi iç dünyasına dönerse, maddi şeylerin gölgesini beraberlerindegetirip getirmediğini, o her şeyi kapsayan ışığı görünce kendiçevresindeki tüm imgeleri yok edip etmediğini veya kendi dışına çıkıp varlığınıfethedip edemediğini görsün. Burada, “Mezarına bolluk/bereket içindegireceksin,” dersek doğru söylemiş oluruz. Çünkü mükemmel insan mezaragerçekten “bolluk/bereket içinde girer”; önce dünyevi yaşamın gerekleriniyerine getirmiş, sonra da bedenini o dünyadan saklayıp tefekkür yolundaölmüştür. Böylece, her şey yerli yerine oturur.Tıpkı ambara mevsiminde giren mısır hasılatı gibi. Çünkü eylem mevsimiönce gelir, tefekkür en son. Mükemmel insan önce çalışıp iyi alışkanlıklaredinerek zihnini terbiye etmeli, ambarını doldurduktan sonra dinlenmeyeçekilmelidir. Tanrı’yı beklerken şeytan alayına terk edilmiş olan insan,O’nun Kurtarıcısı’nın ayaklarının dibine böylece oturup talimat alabilir vekurtuluşunun Müellifi eşliğinde böylece ülkesinden hevesle ayrılır. Ama“Hakikat”in Kendisi olan O’dur ki, ona iyileşme ihsan etmiş; ona, “Öncekendi evine dön ve Tanrı’nın sana ne büyük şeyler yaptığını göster,” demiştir.Çünkü bizler bahşedilen en küçük Tanrı bilgisine sahip olunca insani/dünyevi işlere dönmek istemez, komşularımızın ihtiyaçlarıyla dertlenmektenkaçınır, huzuru tefekkürde bulup bizi emek harcamadan tazeleyecekşeyleri severiz. Ama Tanrı bizi iyileştikten sonra eve gönderip bizlere yapılanlarıanlatmamızı emreder ki, ruh önce çalışsın, tefekkürle tazelenmeyisonraya bıraksın.Bu nedenledir ki, Yakup, Rahel’e hizmet ettikten sonra Leah’a sahip olur.Ona, “Bizim ülkemizde en genç olanı ilk doğandan önce vermek âdet değildir,”denmiştir. Çünkü Rahel “görünen başlangıç”tır, “Leah” ise, “zahmetçeken”. Rahel tefekküre dönük yaşamdan başka bir şeyi sembolize ediyorolabilir mi? Ya da Leah dünyevi yaşamdan? “Başlangıç” tefekkür yoluylaulaşmaya çalıştığımız Tanrı’dır, “zahmet” ise bir yığın ihtiyacı karşılamakiçin harcanan emek. Rahel çok güzel, ama kısır; Leah güçsüz, ama bereketlidir.Zihin, huzuru tefekkürde ararken daha çok görür, ama Tanrı’nın çocuklarınadönük olarak daha az üretkendir; kendini vaaz verme işine adayıncadaha çok yüklenir, ama daha az görmeye başlar. Nitekim Yakup Leah’yı ku-286