--KAPAK ARAÞTIRMA kopya - Kültür ve Turizm Bakanlığı

Köyü ile Batman İli’nin güneyinde kalan Raman Dağı’nın Kuyubaşı ve Karayün köyleri
çevresindeki kısmı araştırılmıştır (Harita: 1).
III. BULUNTU YERLER‹
Yukarıda sözünü ettiğimiz araştırma alanı içinde toplam 21 adet buluntu yeri saptanmıştır.
Bunlardan 15 tanesi Paleolitik Dönem buluntu yerleridir. Paleolitik Dönem buluntu
yerlerinden 14 tanesi Raman Dağı üzerinde yer alırken 1 tanesi de Dicle’nin kuzey
kısmında bulunmuştur. Dolayısıyla Raman Dağı paleolitik açıdan oldukça önemli bir
potansiyele sahip alanlardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Dicle Nehri’nin kanyona
girdiği alandan itibaren doğuya doğru çok sayıda mağara ve kaya sığınağı bulunmaktadır.
Bunların büyük bir kısmı, özellikle Oymataş, Sincanlı ve Çayüstü Köyü içinde bulunanlar,
köylüler tarafından ev ya da ağıl olarak kullanılmaktadır. Çoğu Roma Dönemi kaya
mezarları şeklindeki bu mağaraların paleolitik açıdan verimli olmadıkları görülmüştür.
III.1. AL‹BEY MEVK‹‹ (S 61/46)
Oymataş Köyü’nün yaklaşık 1 km. kuzeyinde, köyden Batman’a giden yolun her
iki tarafında, Alibey mevkiinde, içinde bostan bulunan tarlada paleolitik yontmataş âletlere
rastlanmıştır. Dicle havzasına hakim bir yerde bulunan bu buluntu yerinden
(Harita: 1) 16 adet iki yüzeyli âlet, 25 çekirdek ve 9 adet yonga ve dilgi olmak üzere yüzeyden
toplam 50 adet çakmaktaşı yontmataş parça toplanmıştır. Buluntuların genel tipolojik
özellikleri bunların Alt Paleolitik sonu, Orta Paleolitik başlangıcına ait olduklarını
göstermektedir. Levallois çekirdekler ve yongalar bulunmaktadır. Bunlar arasında levallois
bir yonga üzerine yapılan kenar kazıyıcı oldukça tipik buluntular arasındadır.
III.2. BARAN TEPE (S 61/47)
Sincanlı Köyü’nün hemen kuzeydoğusunda, köye ve Dicle Nehri’ne hâkim bir
yerde bulunan tepe (591 m.) üzerinde (Harita: 1) ve yamaçlarında seyrek olarak yontmataş
parçalar görülmektedir. Toplam 11 parça içinden 2 tanesi iki yüzeyli âlettir. Sürüklenmiş
olan bu 2 parça daha çok kıyıcı âletleri andırmaktadır. Diğerleri çekirdek ve
yongalardan oluşmaktadır. 1 adet uçlu levallois çekirdek tipiktir. Orta Paleolitik Döneme
aittir.
III.3. BÜYÜKBUZ‹YA TEPE (S61/48)
Ilısu Baraj Gölü alanında 1989 yılında yapılan yüzey araştırmasında G. Algaze
ve M. Rosenberg tarafından saptanmış olan (Algaze ve Rosenberg, 1991: 142) bu yer
ekibimiz tarafından da ziyaret edilmiş ve yüzeyden malzeme toplanmıştır (Harita: 1).
Paleolitik Dönem buluntuları tipolojik olarak alt, orta ve şüpheli olarak Geç Üst Paleolitik
Döneme tarihlenebilir. Bilindiği üzere bu bölgeden açık hava buluntu yeri olarak geç
Üst Paleolitik ya da Epi-paleolitik buluntu yeri saptanamamıştır. Alandaki buluntuların
doğal nedenlerle dağılmış olması, buluntuların in situ konumlarını bozmuş görünmektedir.
Ele geçirilmiş olan küçük boyutlu dilgi ve dilgicik parçaları, belki de ileriki yıllarda
paleolitik sonuna tarihlenebilecek in situ buluntu yerlerinin gün ışığına çıkabileceğinin
bir göstergesi olabilecek niteliktedir.
III.4. KÜÇÜKBUZ‹YA TEPE (S61/49)
Büyükbuziya Tepesi’nin yaklaşık 700 m. güneybatısında yer alır (Harita: 1). Tepe
üzerinde çok yoğun olmayan çakmaktaşı parçalar toplanmıştır. Çekirdek, yonga ve
dilgilerden oluşan toplam 18 parça, tipolojik olarak Üst Paleolitik Dönemin sonlarına tarihlendirilebilinir.
III.5. HARUN‹YE MEVK‹‹ (S61/50)
Dicle nehrinin kuzey kısmında yer alan bu alandaki (Harita: 1) Paleolitik Dönem
buluntularının buraya taşınarak gelmiş olması gerekir. Toplanan 5 adet çekirdek ve 10
adet yonga-dilgi Orta Paleolitik görünümlüdürler.
336