Anneden Allah'a: Bağlanma Teorisi ve İslâm'da Allah Tasavvuru
Anneden Allah'a: Bağlanma Teorisi ve İslâm'da Allah Tasavvuru
Anneden Allah'a: Bağlanma Teorisi ve İslâm'da Allah Tasavvuru
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Anneden</strong> <strong>Allah</strong>’a: <strong>Bağlanma</strong> <strong>Teorisi</strong> <strong>ve</strong> İslâm’da <strong>Allah</strong> <strong>Tasavvuru</strong>daha yüksek yetişkin dini duyguların <strong>ve</strong> düşüncelerin kaçıngan bağlılıkyapılan annelerle yaşanan bağlılıkla ilişkilendirilmiştir (Kirkpatrick &Sha<strong>ve</strong>r, 1990: 318). Tanrı’yı insani bağlılıkların yerine koyan bir bağlanmamodeli insanın belki de bilinçsiz bir şekilde annebaba-çocuk ilişkisindeduygu <strong>ve</strong> içselleştirilmiş yaşantıların- hatıraların olmasını gerektirmektedir.Kirkpatrick’in dini arzuyu Tanrı’dan yakınlık, bakım <strong>ve</strong> gü<strong>ve</strong>nlik aramaolarak kavramlaştırması güçlü, tutarlı <strong>ve</strong> etkili hatıraların-yaşantılarınolması gereğini vurgulamaktadır (Holm, 1995:365).İnsanların Tanrı hakkındaki inançları- <strong>ve</strong> özellikle bu Tanrı’yla kişisel,özel ilişkiye sahip olma algıları, bazı manalarda fonksiyonel-işlevsel olarakbirey bağlanma ilişkileriyle aynı olabilir. Tanrı, bir bebeğin ilk bakıcısınaçok benzer şekilde, inananlar için gü<strong>ve</strong>nli bir temel <strong>ve</strong> rahatlayacağısığınak-liman işlevi görebilir. İnsanların büyük çoğunluğuna göre Tanrı,Bowlby’nin çoğu kez prototip bağlanma figürü olarak karakterize ettiğitam bir “daha güçlü, daha bilge öteki”dir. <strong>Bağlanma</strong> ilişkisinin gü<strong>ve</strong>nlisığınak koşulu insanları üzüntü <strong>ve</strong> tehlike zamanlarında dine yöneldiğigerçeği ile açıkça kanıtlanmıştır: Atasözünde geçtiği gibi “tilki ininde ateistyoktur”. Dikkat çekici bir şekilde insanlar büyük üzüntü yaşadıklarıanlarda ibadet hanelerden çok duaya -Tanrı’yla bireysel iletişime- yöneliyorgibi görünmektedirler (Kirkpatrick & Sha<strong>ve</strong>r, 1992a: 267-270).<strong>Bağlanma</strong> teorisi - din ilişkisinin ardında yatan temel sebep, birçok insaniçin Tanrı’nın psikolojik açıdan bir bağlanma figürü olarak işlev görebileceğidüşüncesidir. Kirkpatrick <strong>ve</strong> Sha<strong>ve</strong>r’in araştırma sonuçları; insanlarınTanrı’yı bunalım zamanlarında gü<strong>ve</strong>nli bir sığınak <strong>ve</strong> kendileriniolumsuzluklardan koruyacak gü<strong>ve</strong>nilir bir temel olarak algıladıkları ifadelerinidoğrulamıştır. Kirkpatrick <strong>ve</strong> Sha<strong>ve</strong>r Tanrı’ya gü<strong>ve</strong>nli bağlanmagöstermiş insanların, Tanrı’ya kaygılı bir şekilde bağlanmış insanlara göreçok daha iyi yaşam doyumu <strong>ve</strong> çok daha az kaygı, depresyon <strong>ve</strong> fizikselhastalık şikâyetlerinde bulunduklarını ölçerek göstermişlerdir (Kirkpatrick& Sha<strong>ve</strong>r, 1992a: 270-275).<strong>Bağlanma</strong> teorisine göre yetişkin duygusal ilişkileriyle dinî inançları arasındabir etkileşim bulunmaktadır. Bu ilişkide, bağlanma biçimleri arasındakibireysel farklılıkların da önemli rolü olduğu görülmüştür. Kirkpatrick<strong>ve</strong> Sha<strong>ve</strong>r’e göre gü<strong>ve</strong>nli bağlanma stiline sahip olanlar, kaçınganbağlanma stiline sahip olanlara göre daha olumlu Tanrı imajlarınasahiptirler. Bu Tanrı onları daha çok se<strong>ve</strong>n, daha yakın <strong>ve</strong> onları daha azkontrol eden bir Tanrıdır. Gü<strong>ve</strong>nli bağlananlar her iki gü<strong>ve</strong>nsiz stile göre41