davranış boyutuyla performans geribildirim olgusu ve süreci

172 • Ankara Üniversitesi SBF Dergisi • 62-4performans beklentilerinde net olmayan unsurlar da ortadan kalkmış olacaktır(Akt. Ardalan vd., 2000: 18-19).5.3.3. İmaj Koruma ve Güçlendirmeİmaj, geribildirim arama sürecinin en riskli konusunu oluşturmaktadır.Morrison ve Bies (1991), Ashford ile Tsui (1991) ve Edwards’ (1995)tarafından gerçekleştirilen çeşitli araştırmalar, geribildirim arama davranışındaimajın potansiyel risk alanı oluşturduğunu ortaya koyacak çeşitli bulgulariçermektedir. Ashford ve Tsui (1991) tarafından yapılan ve Edwards’ (1995)tarafından tekrar incelenerek doğrulanan araştırma sonucuna göre, daha sıkolumsuz geribildirim arayan kişilerin, çalışma arkadaşları, yöneticileri veyaastları tarafından daha etkin olarak algılandıkları ve bu kişilerin belirliaralıklarla uygulanan PD sürecinde daha yüksek skor aldıkları ortayakonmuştur. Bu sonuç, olumsuz geribildirim aramanın bireysel imajıgüçlendirdiği yönündeki düşünceyi de bir anlamda desteklemektedir. Farr,Schwartz, Quinn ve Bittner’in 1989’da yaptıkları diğer bir araştırma ise, sık sıkgeribildirim arayan çalışanların, daha az oranda geribildirim davranışınayönelen çalışanlara göre daha çok önemsendiklerini ortaya koymaktadır (Akt.Ashford vd., 2003: 786). Dolayısıyla görülmektedir ki, geribildirim aramadavranışına yönelim, olumlu bir imaj algısını gündeme getirmektedir.Ashford ve Northcraft’ın (1992) yaptıkları diğer bir araştırma, doğrudangeribildirim alma yöntemi aracılığı ile geribildirim arama davranışının, bireyselimajı zayıflatmadığını, tam tersine bireysel imajı koruduğunu vegüçlendirdiğini ortaya koymaktadır. Araştırmada ayrıca, düşük performanssergileyen kişilerin, geribildirim arama davranışı esnasında imaj kaybınauğrayabildikleri de belirtilmektedir. Bu bulgu, düşük performans gösterenkişilerin olumsuz geribildirim alma endişesi ve yüksek performans gösterenleregöre daha az geribildirim aradıkları yönündeki düşünceyi gerçeklemektedir.Böylelikle kişi, olası bir imaj riskinden uzak durmuş olmaktadır. Dolayısıyla,imaj kaybı ve yüksek oranda olumsuz geribildirim alma olasılığı, düşükperformans gösteren kişilerin geribildirim arama davranışından uzaklaşmalarıile sonuçlanmaktadır. Bunun da uyum sorunlarına yol açtığı belirtilmektedir(Akt. Ashford vd., 2003: 786).Tam tersine, gözlem yöntemi olası imaj kayıplarını minimize etmekte,kişiyi geribildirim arama davranışından uzaklaştıracak risk unsurlarınıörtmektedir. Tüm bu değerendirmelere rağmen, kabul edilmelidir ki,geribildirim olgusunun tam olarak anlaşılmadığı, geribildirim kültürününoluşmadığı örgütsel ortamda, imaj kaybı riski geribildirim arama davranışınınönündeki en büyük engellerden birisidir. Psikolojik ve sosyolojik yansımaları172