90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

lik. Hem, cam yandıysa da oh olsun..." Fikret,"Ayıp Müşfik" diye atıldı, "ölü o..." "GünahtırMüşfik" dedim. Müşfik hmkırdı. "Oturupiçmesi günah değil mi?... Tiksindim, tiksindimama gene de bakardım..." "Bak!" dedim.Çuhacıların Hasan bey geliyordu.Yanında iki kişi vardı, koltuk altlarındantutuyorlardı Hasan Beyi. Hasan bey yaklaşınca,köpekler yerinden fırladı, hırladılar. MüşfikBarutun kafasına vurdu. İkisi de venildiyerekönümüze yattılar gene. Hasan bey geldigeçti. Arkalarından baktık. Bahçelerinin kapısıönünde silkindi. Ötekiler hemen uzaklaştılar.Döndü, çayırın öbür ucuna doğru, "Lanetler"diye bağırdı, tükürdü, kapıyı itti, girdi.Ağaçların arasında onu gözden yitirdiğimizde,bir tren ağır ağır evin yanından geçti.Trenin geçmesine beşimiz de şaştık. Tuhaftuhaf baktık arkasından. Tepemin ısındığınıduydum o zaman. Bulutlar aralanmıştı biraz.Güneş tepedeydi. Karnım acıktı. "Kalkalım"dedim. Kalktık. Dutun altından geçerken,Fikret "Kalabalık azalmış" dedi; yürüdük.Annemle Fikretin annesi çağırıyorlardı bizi,ellerini sallıyorlardı. Yaklaştığımızda azarlamağabaşladıklarını duydum. Yemek vaktininçoktan geldiğini söylediler sonra. Müşfik,"Annem bekler" diyerek ayrıldı. Reşit efendi-Kavruk 95