90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

lim." Arka odaya koştum. İki evin damı çökmüş,çıplak kömürler, sivri sivri duruyordugöğe karşı. Giyindim. Aşağı inerken annemmerdivende yakaladı. "Nazmiye hanımla çocuklaraşağıda. Kaçırdıkları eşyalarla aldıkonları eve. Münasebetsizlik etme." Sarıldı, öptüsonra. Merdivenin altında koca koca üçbohça duruyordu. Yanık kokmağa başladı hava.Nazmiye teyzenin gözleri yaşlıydı. NerminleNazmi, yabancı gibi duruyorlardı taşlığınköşesinde. Nazmiye teyzenin elini öptüm, sonra,geçmiş olsun gibi bir şeyler söyledim galiba.Nazmiye teyze beni kucağına çekti, öptü.Hava, kovalara daldırılan marsıklar gibi kokuyordu.Nerminle Nazmiye baktım. Bir şeyciklersöyleyemedim; gözlerini kaçırıyorlardizaten. Başımı eğdim, önüme baka baka dışarıçıktım. Annem bir şey yedirmemişti, çıkarkenfarkına vardım, anlayamadım. Babamı gördüm birden, uzakta, çayırdan istasyon caddesineçıkıyordu. Evden çıktığını görememiştim.Birden Fikret durdu önümde. İçeriyebaktı, fısıldadı sonra. "Sizdeler daha, annenalmasaydı onları eve, sokakta kalırlardı. Bizdeyer vok, biliyorsun. Sizin ev daha geniş. Hasanbev de şimdi geldi. Nazmiye teyzelerineve bakıp duruyor hödük. Gel ama, önce KörMeryeme gidelim." Yürümeğe başladık. Taş-76 Kavruk