90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

aktım. "Dalma" dedi. "Bir adım ilerisi çokderin. Üç çocuk boğuldu burada!" Çakıllarındenizin dibindeki çakıllarkaygan olurüzerinde yürümek güçtü. Yeşildi çakıllar burada. Az ilerisi, karanlıktı; ağaç ağaç yosunlarvardı. Burnu döndük. Kıyı gene başladı. Pabucunugiydi. Çoraplarımı giydim. Bekledi.Pabucumu giydim. Köpekler koşuyordu. Çokuzakta denize girenler vardı. Arkalarında, dahauzaklarda fener duruyordu, apak. YürüdükSonra "Sık sık gider misin Osmana" dedim,"Giderim" dedi. Çok severlermiş biribirilerini.Sonra "Buradan gidersin artık eve" dedi. Köpekleriçağırmadı. Çakıllı kıyının gerisindeçatlaklar içindeki kırmızı toprak yükselmeğebaşlamıştı. Yarık bir yerinden tırmandı. Koştu.Göremez oldum onu. Çayıra gitmiş olacak.Tepemde bir kavurtu duydum birden. Saçlarımkızmıştı. Koştum. Tökezlendim. Koştum,ötekilere yaklaşınca soyundum. Donumu ıslatsarane olacak. Ninem denize girdiğimi anlarsanasıl olsa paylar. Anneme söylemez ama.Kuruturum da donumu. Güneş kızgm, çakıllarkızgın. Öğle vakti gelmiştir. Yüzme bilmiyo-42Beşinci Gün