90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

Hava birden karardıydı sonra. Böcek sesiher yanı kaplıyordu. Yaprakların arası sıcak,yapışkandı. Annemle babamın gelişi yakındıherhalde. Bostandan yola, yoldan çayıra, çayırdanasfalta çıktım, koşarak. Uzaktan bi:tren sesi geliyordu. Bir ağacın dibine çömelipbeklemeğe koyuldum. Dalmışım. Babamla annem duruyordu tepemde. Kalktım. Birden, babamaharbi anlatmağa başladım. Karmakarışıkbir şeyler anlattım, hatırlarım. Almanlar,Polonyalılarla Erkinlik Savaşı giriyordu biribirine.Durdum sonra. O konuşsun istedim.Bekledim, konuşmadı. Çayırdan konuşmadan geçiyorduk. Annem, evin kapısında durupbize el sallayan nineme doğru hızlı hızlı yürüdü.Babam o zaman konuştu : "Korkacak birşey yok oğlum," diyordu, "her harp istiklâlharbi olmaz. Almanlar kötü insanlar. Polonyahlar dayanabilirse ne âlâ. Yoksa bizim içinbile kötü olabilir. Korkma. Erkekler harptenkorkmamalı. Güç bir şeydir harp. Geçerama..."Sustu sonra. Korkmadığımı anlatamadımEve girerken ninemin elini öpmüştü babam.Yapmazdı bunu her zaman...İstanbuldan bir kitap getirmişlerdi. Onadaldım. Yemek yemek bile istemiyordum.Şarkısız Gecelerin İlki 31