90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

sana/' diye. Ninem, "Aleykümselam," demişti.Evet her şey her günkü gibiydi.Yemekten sonra, harpte ölenlerin kanının,kanlı sargılar, sargılı kollarla alınların, kafalarlakolların kopup yığıldığı kaya dipleri, çadırlar,borular, yıkık duvarların, kitaplarladergilerdeki resimlikleri ile kafamda kovalaştığınıhatırlarım. Ninem pencerenin önüneoturmuş, dimdik, uzaklara bakıyordu. Konuşmamıistemediğini, konuşmayışından anlıyordum.Sigara içiyordu üstüste.Neden sıkıldığımı bilmiyordum. Bahçekapısından nineme gözükmeden kaçtım bostanlarıniçine doğru. Kimseleri görmek istemiyordum. Harpten korkmuyordum ama, kötübir şeydi muhakkak. Sıkılıyordum. Saatlerdirgörmediğim Fikreti bile çağırmadım yanıma.Ne yapıyordu o saatlerde, hâlâ bilmiyorum.Evde oturduğunu, uzun uzun düşündüğünü sanırım...Sorar öğrenirim bir gün, unutmamıştır,eminim.Dalmıştım fidanların arasına. Sap diplerinde,yer yapraklarının altında, "yılan yumurtası"dediğimiz birtakım nesneler buluyor, onlarıökçemin eziciliğinde eritiyordum. Bir şeytitriyordu içimde zevkten.30 Şarkısız Gecelerin İlki