90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

eni yeniden bürüyecek bir şey kozanı gerektibana hava gibi su gibi...) Gösterdim, gücümüöğrendiler, ben de öğrendim onlarla birlikkendi gücümü, ama ben güçsüz yanımı da biliyorum,onu da öğrendim. Talhayı bile kıskandımhakkım yokken. Yok yok bitti artık.Bu son karar olacak, dayanırsam tabiî, yenibir çılgınlık etmezsem, bu son karar olacak.Müşfiği artık unutmak, onu görmemeliyim,onun yaşadığını unutmalıyını, çocuğum varnasıl olsa. Çocuğum var, her şeye karşı o koruyacakbeni, bir oğlum olacak, olmalı, olurinşallah, Sadun da artık evlendiğim, beğendiğim,sevdiğim Sadun olacak.Müşfik yok, olmayacak. Belki yıllar sonra... Hayır o kapıyıbile açık bırakmamalı. Yok. Bu kadar. Ne dekolaymış, aradan bir buçuk yıl geçince ne dekolay geldi... Müşfik yok.Kurtuldum ondan.Hepimizi de kurtardım. İpler benim elimde.Çekiliyorum artık...(bir gün görüşürsek —gene de öyle düşünmedenedemiyorum— bir gün görüşürsekelimi uzatacağım gene, aynaları unutacağımkonuşacağım, onu gene çağıracağım eve na:;ıolsa kurtulmadım mı kurtulmadık mı?)Acı Kök Yağmurun Tadında 227