90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

tan bir başka sebep bulamadım. Son gelişi genebir acı geliş oldu. Rânâ daha ilk sözlerindeTalhaya taş attı. Talhayı tanıdığından da değil, ben bile tanımıyorum. Onları birlikte görmüş olacak. Bana da Müşfiğe de yeni bir derkazandırmak içindi bu taşı. Müşfik güldü, konuştu,ancak bu taşı da unutmadı. Gittiğindebir daha gelmeyeceğini biliyordum. Rânâ söyleyeceğinisöyledikten, karnındaki yeni dirimiüstü kapalı sezdirdikten sonra, yani artık neolursa olsun, ne olmuşsa olsun, yenenin o olduğunuanlattıktan sonra çekilmiş yatmıştı.Birkaç gece sonra tiyatroda karşılaştığımızdaMüşfik geldi benimle konuştu ama biraz ötededuran Rânâya bakmadı bile. Neden bakmadığınıbiliyordum ama bunu ikisi de bilmiyor,yani bildiğimi bilmiyorlar. Rânâ aynalarıniçinde önce Müşfiğe sonra Talhaya uzunuzun bakmıştı. Ben gözucu ile görüyordumRânânın yaptığım. Farkında değildi ama o.Ondan sonra Müşfikle gözgöze geldiler aynanıniçinde. Müşfik gülümseyecek bile oldu.Rânâ, onu gördüğünü belirte belirte gözleriniçevirdi, başka yana baktı. Artık her şey bitmişti.Ben hâlâ kaçıyorum. Bu kirli, bu çirkinhikâyeden kaçıyorum. İnsanların herhangibir gizli duyguya bahane edilmelerindenkaçıyorum. Kaçacak yer bilmiyorum. Rânâ224 Acı Kok Yağmurun Tadında