90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

Müşfiğin ocak söndürdüğü, söndürmekten çekinmeyeceğiyoktu ki ortalıkta...) Yalnız Rânânınkorkusu vardı. Böyle bir hikâyeye karışmasısanki bize de uğursuzluk getirecekti.Rânâ her şeyden önce beni kıskanıyordu, biliyordum,beni yitirmekten korkuyordu. Müşfiğinuğursuzluk getirebileceğini (onu düşündüyse)o gece aklına takmış olacak. Onu böylesuçlandırmakla evden uzaklaştırmak istiyordu,anlıyordum, onu görmek bile istemiyorduartık. Korkuyordu. Yahut başka düşüncelervardı kafasında. Belki bırakılmış bir kadın olmaktankorkuyordu, belki de benim kaçmamdan.Müşfik bir boşalma bahanesi oldu. Birkaçgün o eve geldikçe, yarım ağızla bir merhabadedi, konuşmadı, surat astı, sonunda bilgecebeni zorladı o işi yapmağa, (ben istemeseydim,evet demeseydim, yaparım demeseydimyapmayabilirdim de ama yaptım ben tistiyordum demek, ben de kabul ediyordum,ona, Rânâya her nedense hak veriyordum demek)Ertesi gün Müşfiğe açıkça anlatmak zorunda kaldım. Rânânın ona artık güveni kalmadığını,bile bile isteye isteye bu karı - kocanınarasına girdiğini düşündüğünü artık orgörmeğe tahammül etmediğini, eve hiç değilsebir zaman için gelmemesinin daha iyi olacağınısöyledim. Kaçar gibi konuşuyordum.222 Acı Kök Yağmurun Tadında