90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

insanı severse sever sevmezse sevmez ama birkez sevdi miydi kusurları eksikleri yanlışlarıylasevmeli dediğinde ben atıldım, o eksikleriyanlışları düzeltmeğe çalışmak seven insanın hakkı olmamalı mı diye sordum. Duraksamadankonuştu : «Düşünülebilecek en yüksekölçü bu olsa gerek iki dost arasında».Gök masmaviydi gene o gün. Gözlerininyaşardığını görmezden geldim. Ben de başımıçevirdim.Bir kâğıt daha.Tanrıya sığındık ikimiz de.(oysa ben de biliyorum ben de biliyorumo kaçma isteğini o kaçma uzaklaşma bozgununuo mavinin sarıya çöle dönüştüğü yerizamanı ben de biliyorum ben de bildim uzaklardaiken yahut kendi evimde iken sevdiğiminsanların yakınında uzağında örümcek ağırdüşmüşlüğü önce sokulup tutmaz hale getirilmişliği sonra emilip boşalmayı ama şimdiunutmak istiyorum bildiklerime kapılıyorumgene ama kurtuluyorum kurtulabiliyorum kapılıyorsamkaçtığım korktuğum için değil amazayıf yerlerimi yeniden hatırladığım için.Boş lâkırdı bunlar mavi var karşımda pencerevar...)216 Acı Kök Yağmurun Tadında