90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

tutuşturup söndüren bir makine haline geliyordum."Bunca saat dolaştım, yoruldum (kendimiyormak için elimden geleni yaptım onun evinedeğin de uzandım uyku içindeki, katları saydımbirden karşılaşmamızı umarak karşılaşmamağıisteyerek sokak fenerlerini sayarakhesabı şaşırarak yavaş yavaş bir çıkmaza girdiğimiduyarak sokaklardan ışıklardan bu sokaklarıbirkaç saat sonra dolduracak kalabalıklardanürkerek sıkılarak nefret ederek gitmeyiuzaklaşmayı gene kendime kendikendimekurubaşıma kalmayı düşünerek ayağımısürüdüm) bunları dışarıda da düşünmek istedimama kafamın içi bir türlü düzene girmedi,atlayıp durdum birinden ötekine (karanlığınkaynarsıcak sayıya gelmez karanlığıniçinde), şimdi yatağıma yattım, uyuyacağımaaçılıyorum. Yorgunum. Gün ışıyacak neredeyse.Yorgunum (bacaklarım ellerim buruşturupdurduğum alnım kırıştırdığım gözlerim omuzlarımağır yükler kaldırmış gibi yorgun amakafam koşuyor hâlâ ölmedi), sabah kalkıp işegitmeliyim. Herkes hâlâ uykuda ama birazdanuykuları hafifleyecek. Hemen uyumağa bakmalıyım(ölmeğe bu gecelik ölmeğe). Ama biran için kendimi makinenin, çarkların, vidalığmdışında duyuyorum. Ne olursa olsun, içi-202 Acı Kök Yağmurun Tadında