90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

nin hakkını yediğini sanıyor oysa onun tohumuyeşermeğe başladı bile, biliyor yalnız kalmayacağını(Reşit gibi yalnız kalmayacağınıben biliyorum onun yalnız kaldığını bir benbiliyorum onu ölüm döşeğinde yalnız bıraktığımıbir ben biliyorum ilintimi ölümünden öncekesmişçesine... Bir ben biliyorum iniltilerindenkaçmış olduğumu eve dönüp onu çenesibağlı bulduğumda duvarların benim içino iniltileri hâlâ yankılandırdığını o günün gecesibiçimini almış olan yatağına isteyerekzorla yatmış olduğumu ayaklarımla ellerimleo biçimin sınırlarını arayarak ağlamaktan yorgundüşen anam uykuya vardıktan çok sonrabile o sınırları arayarak vakit geçirdiğimi birben biliyorum... İçeriden horultular geliyordu,18 yıl önce nasılsa bir araya gelmiş —nasılarayarak nasıl bir araya gelmiş olduklarınahâlâ bir türlü akıl erdiremediğim— iki aileninbana yabancı yarısının horultuları geliyordu,elimizde avucumuzda hiç bir şey bırakmadıklarınıbildikleri halde yardım bahanesiyleleşe üşüşen kargalar gibi eve dolan halamlakocasının horultuları... Yıllarca görüşmediktensonra İstanbula dönüşümüzde birden karşımızaçıkan kendilerine evde bir yer bir oyukaçmağa çalışan ablasıyla kocası benim onuyalnız bırakışımın cezasını vereceklerdi biziAcı Kök Yağmurun Tadında 199