90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

san karımla alay eden arkadaşımın arasındabenim yerim her zamanki gibi belirsiz bir yerdi,bir boşluktu. Konuştuk, gitti. Bir daha dagörünmedi. Daha sonra sokakta karşılaştık mıkarşılaşmadık mı farkında bile değilim hatırlamıyorumdaha doğrusu, unutmuş olmak farkındaolmamaktan benim için bile daha iyisayılır. Ben de aramadım. Eskiden Rânâ ileherhangi bir çarpışma olmasın diye aramıyordum.Ama şimdi, şimdi arasam da ararhasamda (Rânâ çarpışacağı denli çarpıştı benimlebile artık çarpışmaların da bir değeri kalmadıdiye düşünebiliriz) herhangi bir şeyin değişmeyeceğinibiliyorum. Her şey bitti, geçti.Rânâ'nm artık yalnız bir tek şeyi düşünmesigerekirdi, büyüyen dirim, içinde (karnınıniçinde bana olan sevgisinin başkalarına olannefretinin bile uzanamayacakları erişemeyecekleribir yerde karnının sayısız ölçüsüz dipsizderinliğinde) büyükleşeni. Kimden ne alıpvermeyeceği var gene? Ben durumu yüklendim(her şeyi her sözü her hareketi her düşünceyikimden nereden nasıl gelirse gelsinkime nerede nasıl doğarsa doğsun). Artık bende mesele değilimdir onun için. Ama gene debir şey var bu radyonun düğmelerinde. Neyiçözemedi acaba? (bu gece gene bana sırtınıdönecek gene konuşmayacak gene düşünecek192 Acı Kök Yağmurun Tadında