90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

muydum sanki? Oyunu o kesintiden sonra sokaktailk selâmladığım gün elimden kaçırdım.Bu işi ne denli umut içinde, düzen içinde yaptırmada, bir yerde ipin elimden kaçacağınıbilmeliydim. Ondan nefret etmek, onu baltalamakkaldı şimdi elimde. Ama bunu da yapayımmı yapmayayım mı, karar veremiyorum.Bundan sonrası, mutluluğumu, kocamı,sevgimi kıskanmak değil, onu kıskanmak olacak.O da farkında bunun. Artık vazgeçmeli.Ama ortaya çıktığı güne değin ne iyiydik.Onu nasıl bekledik. Sadunla tanışıyorlardı, birkez görüşmüşlerdi. Sadun onun sözünü çoketti ama yazışmadılardı uzunca bir zaman.Sonuna değin yazışmaz olalardı ya... SonraSadun yazmağa başladı, başladı o hikâye. Birakşam eve dönünce onu kapının önünde bulduk.O gece, ertesi gece, daha ertesi gece —gecelerardarda sıralandı, haftalar aylar sıralandı—biribirlerini seviyorlardı- Kıskandım,dayanamayacak denli kıskandım. Evden uzaklaşmasıiçin kurduğum oyunda hepimiz çalıştık.O bile bu çalışmaya katıldı. Bilmeden.Uzaklaştırdım ama bir gün gene geldi. Sadunsuzyapamıyor edemiyordu. Bunu anladım,Sadunu ele geçirmem gerektiğini bildim. Birsu gibi sızıyordu aramıza artık. Ördek tüylerisuyu emiyordu. Sadunun benim olması içinAcı Kök Yağmurun Tadında 189