90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

da zehire dönen utancın yüz kızartısının suçluluğunnedeninin bilisizliği içinde çöreklendiğiköşeden ok gibi fırlayan sokan uyuşturan kaskatıeden suçluluğun damıtıla damıtıla —bilinmeyenbir ocakta bilinmeyen bir erekle damıtıladamıtıla— zehire dönüşen acılık yıllarınarasına yatıyor benden uzaklaşıyordu.)Ama sonraları, bir gün (sonraları değil bir gündeğil eve geldiğinin ertesi günü ama o ilk günbana ne de uzun gelmişti neler de sığdırmamıştımben o güne) sevdiği de eve geldi, (sevdiğidemenin hiçliğini güçsüzlüğünü ben debiliyorum ben de biliyorum belki arkadaşı desemdostu desem onun dediği gibi dost desemdost sözünün içine onun sığdırdıklarındançok onun düşündüklerinden az şeyler sığıştırmadandost demeliyim, yıllar boyunca onlarınyüzü değişti ama Müşfiğin onlarda aradığı onlardabulduğu değişmedi galiba, bir de benimböyle şeylere ne akıl ne de gönül erdirebildiğimisöyler, dostu geldi demeliyim.) Onu Müşfiğinistediği gibi ağırlamak için elimden geleniyaptım, Müşfiği sevindirmek eski bağlarımızı(zamanın koparır gözüküp koparamadığıancak gevşettiği çok gevşettiği beni bilekandıracak kertede gevşettiği bağları o doğmadanönceki karın yüreğimin atmağa başladığızamandan beri elimi kolumu bağlayan180 Acı Kök Yağmurun Tadında