90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

anı Reşit Börekçi'ye çocukçasma bile olsasaygısızlık etmemi, gereken sevgiyi göstermememitelâşla, sinirlilikle karşılıyordu. Kendinegüvendiği için benden öyle bir şey istemiyordu.Boğazdaki yakım, kâtiplikle başlayarakyükselen bir adama kız yeren bir babanın yalısıolmasına alışmıştı; Derecikten gelen adamzeki çalışkan sadık bir adamdı ama yalı anneanneminbabasmmdı, efendiliğin ana yoluylageçmesine alışıktı anam. Ama dedem yalınınefendiliğini pek yapamamış, savaşın yıkıntısıbaşlarken yalı satılmış şehre inmişler.Oradaki evde önce o ölmüş sonra da dayım. Anneannemailenin kuruyan erkek damarlarınıgömerken kendi gücünü göstermiş ama o damarlarınyerini tutma görevi de anama kalmıştı,o zaman kadın yolundan geçen efendiliğintadını tattı anlaşılan. Ama o da yenilmekistedi sonunda. Ona vardı. İyi bir adamdıama...) Kavkıhr, küçücük içki sofrasının altındanbacakları karşı göbeğe uzanırdı. O zamanlar,pencerenin ardında ikimiz de susmuşolurduk. Bizi bir kez bile çağırmadı yanma.Her sevi sofrada olurdu. Yedekler de. masanınardında kaldığı için görünmeyen bir sehpanınüzerinde dururdu. Kavkıldığı. bacaklarımuzattığı, sofranın üzerindekilerin artıkbittiğim anladığımız zamanlarda, eli uzanır,Acı Kök Yağmurun Tadında 169