90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

manlar, onu kırdığı zamanlar, bizi kırdığı zamanlarçok olurdu, o da onu sevmez belki deiçin için, utana utana günah işlediğini bilebile ölümünü isterdi. Kavga ederlerdi, çok ettilerama hiçbir zaman kırıcı kavgalar olmadıbunlar. Biribirlerine hiçbir zaman hakaret etmedilerkötü sözler söylemediler. Sabırlıadamdı o. Anam kaç kez beni haşladıydı onagerektiği ölçüde saygı göstermediğim sevgimibelirtmediğim için. Baban o, der dururdu, babano. Ama kendi için hiçbir zaman bu sevgiyibu saygıyı istemedi, annenim ben annenimben demedi. O zamanlar daha bir şeylersezmiyordum ama bunları çok sonraları hatırladımda... Hatırladım da ne oldu...)Gök kararırdı sonradan. Babamın içkisitükenmezdi. (Bugün ona babam diyebiliyorumartık. Ne öfke kaldı ne kin. Belki birazacılık. Ona hâlâ kızdığım zamanlar oluyor,kendini aşan ölümünden öteye çağların sonunadeğin uzanabilecek bir sorumluluğu bilmedendüşünmeden yüklenmiş olduğu için, amabu kızma da kızma sayılmaz biliyorum, acılıkdemek daha doğru olacak. Anamın, savaş yıllarındababasının ağırlaştığı bir gece ilâç almakiçin, yabancı askerlerin sarhoş olup yıkıldıklarısokaklardan adam geçirmedikleriSenegal'li askerlerin söylentilere göre genelev-Acı Kök Yağmurun Tadında 167