90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

zamanın nasıl uzadığını istasyonda inip kendilerinibekleyen arabaya binerken her kezindeannesini nasıl kızdırdığını nasıl yerinde duramadığınıanlatırdı bana. İki aylık bir yaşayışınözlemini kişinin on ay nasıl da her şeyekatlanarak —İstanbulun yağmurunu çamurunuokumanın sıkıntılarını hocalarının tersliklerinibabasının eğilmek bilmez sevgisiyle anasınınparlayıp sönen öfkeler arasında süzülenakan besleyen sevgisini çiçek aşısının korkusundanbir gün sokaklara fırlayıp babasınıardından koşturmasını hepsini hepsini biraraya getirir on ayın içine sığdırırdı— her şeyio on ayın sonunda gelecek olan iki ayın doluluğunagüvenerek taşıdığını o zaman bellemeğebaşlamıştım.) Mutfağın penceresininönüne otururduk, (anlatırdı Dereciğe girergirmez annesinin yanından ayrılarak koştuğunuannesinin öfkesini sokaktakilerin bakışlarınıumursamadan halasının evine doğruönünden kaçan kedileri bile geçerek koştuğunuaralığın başına gelir gelmez durakladığınıilk evin kapısının önünden sümüğü durmadanakıp duran Bamyacıların kızının önündengeçerken salına salma kırıta kırıta yürüdüğünükız ben geldim birazdan bizim kapıyagel de oynayalım dediğini ondan sonra geneok gibi fırlayarak soluğu halasının kapısının158 Acı Kök Yağmurun Tadmda