90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

temesine aldırmadan okula gittiğim sonra daölüsünün basma çağırıldığım o güne değinkavga olmadı evde, dirim de...Bütün bunlar kedilere bakarken geldi aklıma,anam dalgınlığımı neye yoracağını bilememiştirgene...Bu gece, eski kâğıtlar yığınını düzene sokarkenbuldum bunu, yazalı altı yıl olmuş.Bugün ayın 12' si. Reşit Bey'in 10 yıl önce buaym 10 'unda öldüğünü ansıdım. Sekiz yıldırbu ayın 10' u öylece gelip geçer, unuturumonun o gün öldüğünü, —beş yıl önce bugünbeni hastaneye kaldırmış olduklarını biliyorumama bunu da unutuyorum, unuttum— anam içlenir,—anam bugünü de ansıdıkça içlenir, busabah bana bakıp bakıp dalıyordu, oysa bugününne günü olduğu ancak az önce geldi benimaklıma, dalıyordu anam ama benim ansımamıistediği bir gün olmasa gerek bugün—, anamiçlenir, beni de öyle unutacak dediğini bilirimiçinden, ama bilir onu unutamayacağımı, bilirya içlenmek gene de hoşuna gider,.. Bununlayaşıyor.Ama benim için artık her şey geçti. Şimdio var, adını her yazımın başına yazdığım. Benîmdirimim onunla başladı. Gerisi, her şeyulaşılmaz, kavuşulmaz, bir geride...1957Anahtar 155