90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

ordum. İçkisini dikti. Pantolonunun cepleriikarıştırdı. "Cıgaramı getir içeriden" diyeağırmakta neye bu denli geciktiğini düşünüordum.Ayağım yere vurdu. Hans'ın yattığıjprağa. Davranacak oldu sonra gene oturdu,esi yumuşak, südrek çıktı: "Müşfik, oğlum,^ketimin cebinde cıgara var, getirsene". "Gereyim"demedim. Ama terliklerimi sürüyeirüye odalarına gittim.Lâmbanın gözümü kamaştıran kirli sarı,ryrı ışığında kalakalmıştım. Elimde bir Yeicekutusu bir de pirinç anahtar. Bildiğim birıaht.ar. Ama bizim evin, bizim kapılardanirinin anahtarı değil. Bu anahtarı daha biraçgün önce görmüştüm bir yerde, daha birıçgün önce...Babam - Reşit Bey - sesleniyordu içeriden,bulamadın daha" diyordu südrek sesi. Seskarmıyordum. Cıgarasını bekliyordu. Sabırzlığınıbilirdim. Sesim donmuştu. Soluğumıtulmuştu. Pirinç anahtar... Şimdi babanımReşit Beyin - gözlerinde yıldızların avuntuısönmeğe başlamış olacaktı, anamın pençeninardında durduğunu bildiği yere doğru)tü kötü bakmağa başlamış olacaktı. İnce-:n anamın da sesi geldi. Bulamadın mı dahaSum diyordu. Oğlum deyişinde bir tehlikezmişlik buldum - tehlikeyi onun gibi sezen142 Anahtar