90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

ğa başladım. Geride büyük, unutulmayacakbir şey kalıyordu ama... Dün yoktu, yarını bilemezdim,bugün bile yoktu. Katılık vardı yalnız."Ölüm" dedim, "ölüm..."IDışarıda beni, arada bir tavukların, kedilerinnoktaladığı bir sessizlik karşıladı. Geceonu evde bekledim. Ağacın altına gitmek istemedim.Gelmedi. Eminim ağaca da gelmemiştir.•Bu sabah tren, her zamanki gibi SarıkumlaDemirlinin arasındaki uçsuz bucaksız kırınüst başından geçti. İncir ağacı, uzakta, denizilekeliyordu. Sarıkuma bu gece, yarın sabah,ertesi gün, ertesi gece dönmeyeceğiz. Biliyordum.Biliyordu.1954- 1955Çatal 121