90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

ğa çalışıyor, bordaya tutunduğumuzda yeşiletlerimize bakıp gülüyorduk.Ben giyinirken küreğe o geçti. Benden ustaolduğunu göstermek istedi. Güneş gene kızmağabaşlıyordu. Gömleğimde kuruyan terinkokusu ağır geliyordu şimdi. Küreği elindenaldım. Bir katılık vardı içimde. Suat daha güzelolamazdı, olmamalıydı zaten. Gülüyor, dudağısarkıyor, kıvrılıyor, gevşiyordu. Sandalıher zamanki yerine çektiğimizde ikimiz de susmuştuk.Kumlu yoldan tırmandık, yolu geçerek,buğday tarlasının kıyısından yürümeğebaşladık. İçimin katılığı, yeşile, güzelliğine,gömük yeşillerin gömük güzelliğine sağırdı."Müşfik" dedi. Yeşillerin içine baktım. "Geleceksingelecek ay, geleceksin, değil mi?" Gözümüyumdum, başımı "evet" dercesine salladım.Sustu. Koluma girdi. Ağırlığını ömrümünsonuna değin kolumda duyacağımı sandım.Katılık çözülür gibi oldu. Tren yoluna vardığımızdaelini kolumdan çekti. Katılık katılaştıbirden. El sıkıştık. "Buradan ayrılsam iyi olur.Evden merak ederler..." "Annenin ellerindenönerim. Yarın bir ara uğrayıp Allahaısmarladıkdemek istivorum zaten..." dedim. Sevindi.Güneş evlerinin damına değivordu. Işık içindeuzaklaştı, eridi. Katılık katıldı. Bir gün sonragidecektik. Ölümsüz olunamayacağım anlama-120 Çatal