90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

miyordu, gelmeyecekti. Gece beiki ağacın altınagelir diye çocukça umutlandım. Gelmeyecekti.Ama öteki Çuhacılar evlerine dolacaklardıneredeyse. Uzaktan, yoldan doğru, çocuksesleri duyduğumu sandım. Yekindim. Birdengözleri açıldı, çeneleri zayıf yanaklarım dalgalandırdı.Elleri demirleşmişti. "Gitmeyeceksin,kalacaksın, beni böyle yapayalnız bırakamazsınız.Annenin, babanın gitmesi umurumdadeğil. Onlar beni kaç kez gördü, ben onlarlane zaman ahbaplık ettim. Sen gidemezsinama. Yalnız kalamam kalamam kalamam".Sesi tizleşiyordu. "Suat yokken sen benim oğlumsayılırsın. Oğlumsun sen, öteki oğlum."İspirto kokusu yaklaşıyor, ekşiyordu. "İçtiğimiçin kızıyor bana Suat. Kızmağa hakkıvarmış gibi. Babası ölmeden de bütün bu sürününkahrına katlanmam onun içindi, babasıöldükten sonra da. Bu odada, hepsinin içindeyabancılığımı, onlardan olmayışımı duya. duya,yabancılıklarına, düşmanlıklarına katlanakatlana, hepsinden uzakta, yıllarca bağrımataş bastım. Anlıyor musun? Onun için, onuniçin bütün bunlar. Geceleri çıkmağa, sabahlaradoğru dönmeğe başladığı zamanlar da birşey demezdim. Oysa beni sevdiğini bilirdim,sanırdım... Ötekileri akşamdan akşama görüyorumzaten. Verdikleri yemek boğazımdan112 Çatal