90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

Katılaştı, oynamadı, kıpırdamadı artık. Başımıağır ağır kaldırdım. Bana bakıyormuş. Yüzünüsarsılarak, acı içinde gördüm. Güzeldi.Güzeldi. Yüzünü o güne dek hiç görmemiştimsanki. Gülüyordu.Yepyeni, tanıdığım, hiç görmediğimbir yüzdü bu. Gözleri çukurda, kaşlarınıngölgesinde; yeşil, yunmuş, arı yeşiller... Burnuince, ucu köşeli, burun kanatları kabarmış.Büyük ağzı, dişlerini bütün, çocukluklarıylaaçıkta bırakıyor, çenesi uzuyordu. Saçları düşüyordukaşlarının arasına. Güzeldi. İnce, karanlık,ışıklar içinde. Gene aklıma günah sözüçakıldı. O dakikaya değin, yüzüne bu denli azbakmış olduğuma, gözlerimi, onunla konuşurkenhep yere diktiğime, çevreye yönelttiğimesevindim. Bildiğim yüzünü yeni görüyordum.Tutuluyordum. Güzeldi... Bileğini o zaman,oturmasını istediğimi anlatırcasma çektim.Yavaş yavaş çöktü. Bileğini bıraktım. Konuşmamıştıkdaha. Denizin yüzü ağır ağır, pul pulışıdı, açıldı, kızdı. Fenerin dibindeki kayalar,suları bölerken keskinleşti, dalgacıkların sesiirileşti. "Erken uyanabilmişsin" dedim. Cevapvermek istemediğini homurtusundan anladım.Gürül gürül konuşmak istedim. Uzandıksonra. "Dün gece" dedim, "söylediklerin..."Büyük bir kaya yardır fenerin dibinde,110 Çatal