90819f1c3862fb4fbd80db6103a4a4aefc0ad1be

tün tahtalar susmuş gibi... "Benim teyzeciğim,Müşfik" dedim. Suatm odasından çıkıp annesininodasına girdim.II"Geleceğim" dedim. "... gene de ama, genede gelmeyeceksin, unutacaksın çünkü bunları,bunlar önemli değil, oynadık şimdiye dek.Oyunlarsa unutulur. Geriye ne kalacak ki?..."Suçluydum, her şeyde suçluydum, Suat konuştukçasuçluluğum artıyordu. Bağırmak istedim,suçluluğumu herkese duyurmak istedim,istedim, istedim... Sevmek diye bir şeyler geldivdiaklıma o anda... Toprak bozdu hâlâ dizleriminarasında. Otların lekeleri biraz aydınlanmıştı.Bacaklarımı uzattım galiba. "Ama,balığa çıktığımızı sövledîğimiz günler..." Kestisözümü. "Göstermelik bir iki balık çekiyor,karanlıkta biribirimizle oynuyorduk, biliyorum...""Oynamak mı diyorsun" diyebildim."Tabiî. Oynamaktı o yaptıklarımız. Ben senden,sen benden daha yakın bir kimse bulamadıkda ondan biribirimizle oynuyorduk. Birbaşkası da olabilirdi, hiç bir şey değişmiş olmazdıgene. Oynadık. Oynamaktan başka birşey yapamadığımız için. Neden kabul etmek istemiyorsun?"Kötülük ediyordu, kötüleşiyordu.Öteki Çuhacılara benziyordu. Anneminiçin için, belli etmeden, belki de şerefine ye-104 Çatal