MODERN KENT YÖNETİMİ - I - Yerel Siyaset

Modern Kent Yönetimi - I 43Pendik Belediyesi’nin çeþmelerde yaþanan tahribi önlemek için geliþtirdiðiçözüm metodu, aslýnda kente karþý iþlenen suçlarýn ya da diðer deyimlekentli haklarýna karþý iþlenen suçlarýn temelinde yatan sebebin anlaþýlmasýnýkolaylaþtýrmaktadýr.Pendik Belediyesi, çeþmelerini koruyabilmek amacýyla, her çeþmeyi yakýndabulunan bir esnaf ile iliþkilendirmiþtir. Esnaflarla yapýlan görüþmelersonucu, her çeþme için bir esnaf sorumlu olarak gösterilmiþtir. O çeþmeninbakýmý, muhafazasý ilgili esnafa ait olacaktýr. Bu yöntem sonuç vermiþ veçeþmelere yönelik tahripler önemli oranda azalmýþtýr. Bu da göstermektedirki, kentlere karþý iþlenen suçlarýn temelinde aidiyet yatmaktadýr. Kentin kendisineait olduðuna inanmayan insanlar, kent olanaklarýnýn da kendisine aitolduðunu düþünmemekte ve onu tahrip edebilmekte veya tahribi karþýsýndailgisiz kalabilmektedir.Kente ait suçlarýn önlenebilmesi, polisiye tedbirlerle deðil, kentlilerinkentlilik bilincine ulaþmasý ile mümkündür. Kentli, her þeyden önce, kentliolmanýn sorumluluklarýný taþýyan kiþidir. Kentinin, kent olma niteliklerini yitirmesiniönlemek için elinden geleni yapan, onu yaðmacýlara, bilinçsizlerekarþý savunan, sahip çýkan kiþi kentlidir. 95Kentlilik BilinciBir þehrin gerçek sahibi o þehirde yaþayan, kentle bütünleþen ve kendisinikente ait hisseden kiþilerdir. Kentlilik bilinci kavramý ile ifade edilmekistenen de kentte yaþayanlarýn kentle bütünleþmesi, kendini kente ait hissetmesive dolayýsýyla kente karþý sorumluluk duygusu taþýmasýdýr.Bir baþka ifade ile kentlilik bilinci, kentte yaþayanlarýn var olan deðiþikkimliklerinin (Müslüman, esnaf, sanatkâr, Rizeli, Adanalý gibi) yaný sýra birde içinde yaþadýklarý þehirle özdeþleþebilen bir kimliðe sahip olmalarýdýr.Daha açýk bir ifade ile, Ýstanbul’da yaþayanlarýn aslen ait olduklarý memleketkimliklerinin yanýnda kendilerini Ýstanbullu olarak da tanýmlayabilmelerigerekmektedir.Ýstanbul ve benzeri büyük ölçekli, hýzla büyüyen kentlerde bu anlayýþýgörmek adeta imkânsýzlaþmýþtýr. Ýnsanlar, ayný kentte yaþamalarýna ve kentinkaderini ortak paylaþmalarýna raðmen kendilerini o kentle özdeþleþtiren birkimlik taþýma gereði duymamaktadýrlar.95 BEKTAÞ, Cengiz, Kentli Olmak ya da Olmamak, Evrensel Basým Yayýn, Ýstanbul 1999, s.108