KAZANIMLARIMIZI CÜRETLE BÜYÜTECEĞİZ! - Yürüyüş

Sayı: 272Yürüyüş12 Haziran2011Başka da yapılacak bir şeykalmamıştır. Elden gelenbudur. Ve fakat, devriminihtiyaçları açısından yapılanlaryine de yeterli olmaz.Daha fazlası, dahaçoğu, daha yaygını... gerekirher zaman. Aza, alışılmışolana, 'yapılacak bir şeykalmamıştır'a teslim olmazdevrim. Teslim olursa, devrimolmaz!Ekim Devrimi, gerçekleştiği andanitibaren kuşatılmış, ülke işgale uğramışve iç savaş başlamıştır. Bir yandangıda ve hammadde yoksunluğu,ulaşım sorunları, diğer yandan cephanesıkıntısı çökmüştür devrimingırtlağına.Bu amansız koşullar içindeki devriminnefes alabilmesi için öncelikleçözülmesi gereken sorunlardan biride, ulaşım sorununun çözümündengeçiyordu. Böylece, cepheye asker,kentlere de kömür ve yiyecek taşınabilecekti.Sorunun çözümü içinelden gelen “zaten” yapılıyordu. Amabunlarla da sorunun çözüldüğü söylenemezdi.Başka ne yapılabilirdi? Lenin şöyleder:"... İşçilerin olanca güçlerini inanılmazşekilde harcadıklarını, hepsininüstlendikleri insanüstü uğraşlaaşırı ölçüde yorulduklarını çok iyi biliyoruz.... Fakat... devrimin parlakzaferinden yana bütün güçleri birarayagetirmek gerektiğini yine desöylemekten kendimizi alamıyoruz."Evet, elden gelen yapılmıştır. Partide bunu biliyor ama devrimin ihtiyacıda giderilmemiş biçimde duruyorortada. İşte bu yüzden " söylemektenkendimizi alamıyoruz" dediği uyarıyıyapıyor Lenin.Konuşan Lenin'dir, Parti'dir, devrimdir.Ve bu uyarı, mevcut durumateslim olmamanın çağrısıdır aslında."İmkansız" sayılanın karşısında bileçaresizliğe düşülmemeli der Lenin:" ... Bu çağrı üzerine, Moskovavagon deposundaki küçük bir komünisthücre aynı gün olağanüstü birtoplantı yaptı. Bu hücrenin sekreteriDevrimciler koşullara yenilmezler.Gerekeni yapmak, yetiştirmek,başarmak için koşullar uygun,malzemeler tamam, kadrolarhazır olmadığında gerekeniyapmanın, yetiştirmenin,başarmanın ta kendisidirdevrimcilik...olan ... İvan Burakov, Lenin'in yaptığıkonuşmayı nakletti. Hücre,Lenin'in önerisi uyarınca ‘ulaştırmaişlerine nasıl yardımcı olabiliriz?’sorununu inceledi. Depoda onarılacaklokomotifler vardı. Amiral Kolçakbirlikleriyle savaşmak üzere hareketehazır olan bir takım kafileler yolakoyulmak için bu lokomotifleri bekliyorlardı..."(Sosyalist ToplumdaYaratıcı- Yarışma, syf: 21)Ama işçilerin mesai saati bitmişti.Ve zaten bütün gün çalışıp iyiceyorulmuşlardı. Ayrıca, lokomotiflerionaracak yeterli sayıda işçi de yoktu...Bu koşullarda yapılacak en iyi şey evegidip dinlenmekti... Yarın onarmakiçin işçi sayısı da yeterli olursa işe başlarlardı...Hayır! O işçiler böyle düşünmediler!Böyle düşünmedikleri içintarihe geçen ilk Subotnik'i yarattılar.Mesai saati bitmiş olsa bile, devrimcigörevleri yerine getirmeninmesaisi her zamanı kapsar. Ki bunafedakarlık denir. Yorgun olunabilirama devrimci yorgunluğu aşar; işçisayısı yeterli olmayabilir ama dahaçok çalışılarak kapatılır o yetersizlik.Yarına bırakmak "alışılmış" olandır,o güne kadar varolan statükodur.Devrimci olan, bunun dışında birşey yapmaktır.Subotnikler tarih sahnesineçıkıyorAz sayıda işçi ile bütün gece -mesai saati dışında da- ve daha çokçalışarak lokomotifleri tamir etmekararı alır işçiler. Ve böylece, ilkSubotnik’i, yani ilk KomünistCumartesi’yi yarattılar."... Lokomotifleri onarmakiçin yeterli sayıda işçibulunmadığından komünistler12 Nisan Cumartesiyi13 Nisan Pazara bağlayangece, gönüllü ek mesai yapmayakarar verdiler.12 Nisan gecesi, 13'üKomünist Partisi üyesi olan15 işçi, ustabaşlarındanaldıkları talimat üzerine işekoyuldular ve 10 iş saatindeüç lokomotif onardılar.Lokomotifler onarılır onarılmaztrenlere bağlandılar ve hareket ettiler.Bu trenler Kızılordu askerlerini vedenizcileri götürüyorlardı. Hedeflerivagonlar üzerine tebeşirle yazılmıştı:"Kolçak'a ölüm!.." ( Age., syf: 21)Bu şekilde sonuçlanan ilk“Subotnik”, 12-13 Nisan 1919'dagerçekleşti. Sonra çoğaldı Subotnikler.1919'un sonuna doğru, karşı-devrimciKolçak ordusu tümüyle ezildi.Kolçak yakalanarak kurşuna dizildi.Aslında, tarihin karşı-devrimci Kolçakhakkındaki hükmü, 1919 baharındakio ilk Subotnik gecesinde verilmişti.O ilk Subotnik gecesi bize şunlarısöyler: Sorunlara devrimci birsorumlulukla bakıldığında, çözümlergörülür ve çaresizlik aşılır.Çözümü gördüğümüz noktada, onuniçin gerekli emeği, fedakarlığı vekararlılığı göstermek kalır geriye.Subotnikler’in kıssadan hissesi şöylede özetlenebilir: Devrimin ihtiyaçlarıyakıcı bir tarzda içselleştirilmelive sorunların çözümü kendidışımızdan beklenmemeli... Biz varızve bizim dışımızda da sorunlarımızıçözecek kimse yok.Devrimin ihtiyaçlarını gidermeningereğini herkes üstüne alınmalı ve"nasıl olabilir?" sorusunun cevabıpratik olarak verilmelidir.Devrimciler, yapılacak işlerinhiç bitmeyeceğini bilirler; iyi bakılırsa"depoda her zaman onarılacak lokomotiflerolduğu görülür.”Onarım bekleyen lokomotiflerin,yani yapılacak ek ve daha çok işlerinvarlığı görüldükten sonra, iş onları“üstlenmekte”dir. Kızıl Cumartesiler32HAKLARIMIZI DİRENEREK SAVUNACAK